alampasis@gmail.com

Τρίτη 1 Αυγούστου 2023

Δάνεια σε ελβετικό Φράγκο: Επανέγερση (ΝΕΑΣ) αγωγής με καταψηφιστικό αποζημιωτικό αίτημα για την ζημία από την προσδοκία βέβαιου κέρδους από το κλείδωμα της ισοτιμίας Euro/CHF στο χρόνο εκταμίευσης του δανείου, με βάση την κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων πιθανότητα λειτουργίας της σύμβασης κατ’ εφαρμογή τών αναγκαστικού δικαίου διατάξεων τής υπ’ αρίθμ. 2501/31.10.2002 Πράξης του Διοικητού της Τράπεζας της Ελλάδος

 


1. Από τις νομικές παραδοχές που συνάγονται από την υπ' αριθμ. 4/2019 απόφαση της Πλήρους Ολομελείας του Αρείου Πάγου, κρίθηκε τελεσίδικα και αμετάκλητα ότι ο αμφισβητούμενος δηλωτικός όρος της σύμβασης σύμφωνα με τον οποίο «Εφ' όσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα αυτού έχει χορηγηθεί σε ελβετικό Φράγκο, ο οφειλέτης υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την Τράπεζα είτε στο νόμισμα της χορήγησης, είτε σε Ευρώ με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής» απηχεί την ενδοτικού δικαίου διάταξη της ΑΚ 291 και ως εκ τούτου εξαιρείται του δικαστικού ελέγχου. Επ’ αυτού κρίθηκε από την  υπ' αριθμ. 4/2019 απόφαση της Πλήρους Ολομελείας του Αρείου Πάγου, ότι δηλωτικοί όροι μιας σύμβασης είναι οι συμβατικοί όροι που απηχούν εθνικές ρυθμίσεις αναγκαστικού ή ενδοτικού δικαίου. Ότι κατά το άρθρο 1 παρ. 2 της Οδηγίας 93/13/ΕΟΚ  "Οι ρήτρες της σύμβασης που απηχούν νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις αναγκαστικού δικαίου δεν υπόκεινται στις διατάξεις της παρούσας οδηγίας" (εξαιρούνται από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας). Ότι  αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής τής Οδηγίας και εξαιρούνται από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας οι συμβατικές ρήτρες που, ως δηλωτικοί όροι τής σύμβασης, απηχούν τις ενδοτικού  δικαίου διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας χωρίς να τροποποιούν το περιεχόμενο τους ή το πεδίο εφαρμογή τους. Ότι η εξαίρεση των δηλωτικών όρων από τον έλεγχο καταχρηστικότητας θεμελιώνεται σε ρητή επιταγή της Οδηγίας 93/13, διότι, έστω  και αν η εξαίρεση αυτή  δεν  μεταφέρθηκε ρητά στο εθνικό δίκαιο με το ν. 2251/1994, εμπεριέχεται στη ρύθμιση του άρθρου 6 παρ. 2 του ν. 2251/1994 βάσει μίας εναρμονισμένης προς το ενωσιακό δίκαιο ερμηνείας σύμφωνης με το σκοπό της Οδηγίας. Ότι, τέλος, ο επίμαχος όρος «Εφ' όσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα αυτού έχει χορηγηθεί σε ελβετικό Φράγκο, ο οφειλέτης υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την Τράπεζα είτε στο νόμισμα της χορήγησης, είτε σε Ευρώ με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής» συνιστά δηλωτικό όρο τής σύμβασης, διότι επαναλαμβάνει την ενδοτικού δικαίου διάταξη του άρθρου 291 ΑΚ και γι'αυτό εξαιρείται από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας.

Τρίτη 18 Ιουλίου 2023

Η δίκη τής δικαστικής διανομής


Κατά την ΚΠολΔ 491 8 1 στη δίκη διανομής, με επιμέλεια του επισπεύδοντος τη συζήτηση, προσεπικαλούνται υποχρεωτικά, τρίτοι που έχουν δικαίωμα υποθήκης ή ενεχύρου ή επικαρπίας, ως και εκείνοι που έχουν επιβάλλει κατάσχεση (συντηρητική ή αναγκαστική) στη μερίδα κάποιου κοινωνού. Η ρύθμιση αυτή, με την οποία διευρύνονται τα υποκειμενικά όρια της δίκης διανομής, έχει ως δικαιολογητικό λόγο τον επηρεασμό και κατά κάποιο τρόπο τη διάπλαση των άνω δικαιωμάτων, από τη διανομή, κατά τις ΚΠολΔ 492 επ. Η προσεπίκληση δεν εκτείνεται και σε όσους έχουν δικαίωμα άλλης προσωπικής δουλείας (π.χ. οίκησης). 

Κυριακή 2 Ιουλίου 2023

Αναστολή πλειστηριασμού κατ'άρθρο άρθρο 18 ν. 4728/2020 από την υποβολή της αίτησης της διαδικασίας εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών στην Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.) και μέχρι την με οποιοδήποτε τρόπο περάτωση της διαδικασίας



Από την υποβολή της αίτησης της διαδικασίας εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν. 4728/2020 στην Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.) και μέχρι την με  ο π ο ι ο ν δ ή π ο τ ε  τρόπο  π ε ρ ά τ ω σ η  της διαδικασίας, σύμφωνα με το άρθρο 16, ακόμα και αν  δ ε ν  υπογραφεί η σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών εντός δύο (2) μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, οπότε τυπικά (όχι όμως και ουσιαστικά) η διαδικασία θεωρείται περατωθείσα ως άκαρπη,   α ν α σ τ έ λ λ ο ν τ α ι   η λήψη αναγκαστικών μέτρων και η συνέχιση της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης επί απαιτήσεων, κινητών και ακινήτων κατά του οφειλέτη, εφόσον  δ ε ν  καταλαμβάνει την διενέργεια πλειστηριασμού, ο οποίος έχει προγραμματισθεί εντός τριών (3) μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης από τον οφειλέτη.

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2023

Ἡ κόπρος τοῦ Αὐγεία: ἡ 7211/2023 ἀπόφαση τοῦ Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ἤλιδος ἐπί τῆς ἀγωγής Ἡρακλέους κατά Αὐγεία

 

ΜΟΝΑΡΧΊΑ ΉΛΙΔΟΣ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΛΙΔΑΣ

ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ  


                                    

                                           ΑΠΟΦΑΣΗ

      ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΉΛΙΔΑΣ

                                 ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

         

               ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές, Νίκη Αστερή, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Σοφία Καραγεωργίου, Πρωτοδίκη-Εισηγήτρια και Σπυρίδωνα Καποδίστρια, Πρωτοδίκη, οι οποίοι ορίσθηκαν από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Ήλιδας και από το Γραμματέα Ασημάκη Οικονομόπουλο.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του, την ἔνη φθίνοντος Ποσιδεῶνος   Β΄, 2ον ἔτος τῆς 700-ῆς Ὀλυμπιάδας (Γρηγοριανό ημερολόγιο: 21η Ιανουαρίου 2023), για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

             ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: Ἡρακλέους, τοῦ Δία και τῆς Ἀλκμήνης, κάτοικος Ηλυσίων Πεδίων, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Ἀθανασίου Ἀλαμπάση (ΑΜ ΔΣΑ 024778), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

            ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: Αὐγεία, βασιλεὺς Ἤλιδος, τοῦ Ποσειδῶνος καί τῆς Ὑρμίνης, κάτοικος ανακτόρων Ἤλιδος, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Δημητρίου Ηλιού, προέδρου τού Δικηγορικού Συλλόγου Ήλιδας (ΑΜ ΔΣH 4779), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από πρώτη ἱσταμένου Θαργηλίωνος, 1ον ἔτος τῆς 700-ῆς Ὀλυμπιάδας (Γρηγοριανό ημερολόγιο: 1η Μαΐου 2022) και με γενικό αριθμό κατάθεσης  ΓΑΚ 88518/2022 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου  ΑΚΔ 2436/2022 αγωγή, η οποία προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο ἔνη φθίνοντος Ποσιδεῶνος Β΄, 2ον ἔτος τῆς 700-ῆς Ὀλυμπιάδας (Γρηγοριανό ημερολόγιο: 21η Ιανουαρίου 2023).

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως αναφέρεται ανωτέρω, και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ζήτησαν να γίνουν δεκτοί οι ισχυρισμοί τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ

ΣΚΈΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2023

Ο Ηρακλής και η κόπρος τού Αυγεία



1. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων (ΜΕΔ) κυμαίνεται στο 3%. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, τα ΜΕΔ στην Ελλάδα το 2018 ανήλθαν στο θηριώδες ποσοστό του 41,99% επί του συνόλου των χρηματοδοτήσεων. Επιπλέον για το Δεκέμβριο του 2019 σύμφωνα και πάλι με στοιχεία από την Παγκόσμια Τράπεζα η Ελλάδα είχε μακράν το υψηλότερο ποσοστό ΜΕΔ στην Ευρώπη το οποίο έφτανε το 35,2% ενώ την δεύτερη χειρότερη επίδοση είχε η Ιταλία με ποσοστό μόλις 6,7%. Το ιστορικό υψηλότερο ποσό ΜΕΔ των € 107 δισ. καταγράφεται περίπου τον Μάρτιο του 2016 όταν και διαμορφώνεται στο τερατώδες ποσοστό 49% του συνολικού δανειακού χαρτοφυλακίου. Τον Δεκέμβριο του 2020 τα ΜΕΔ παρουσιάζονται ‘’μειωμένα’’ στο ποσοστό του 32,9%.
Τούτων δοθέντων, η Ελλάδα των μόλις 10 εκατομμυρίων πληθυσμού αποτελεί σε απόλυτα νούμερα την τέταρτη μεγαλύτερη αγορά κόκκινων δανείων στην Ευρώπη, δηλαδή μακράν πρώτη στην ΕΕ ανά κάτοικο. Γίνεται από αυτά αντιληπτό ότι πρόκειται για χρεοκοπημένη χώρα, χρεοκοπημένο λαό και χρεοκοπημένες τράπεζες.
2. Εταιρίες ειδικού σκοπού (SPV) και Bad Bank

Δευτέρα 30 Αυγούστου 2021

Η υπ' αριθμ. 2021-824 DC απόφαση του Γαλλικού Συνταγματικού Συμβουλίου για τη θέσπιση και εφαρμογή "Πράσινου Πιστοποιητικού" στη Γαλλία

  


[Α ν τ ι σ υ ν τ α γ μ α τ ι κ ή
  για  Ό Λ Ο Υ Σ  τους γάλλους εργαζόμενους η διάταξη που προβλέπει το δικαίωμα  α π ό λ υ σ η ς  από τον εργοδότη όταν ο εργαζόμενος δεν προσκομίζει Πράσινο Πιστοποιητικό για τον κορωναϊό,

Η  α ν α σ τ ο λ ή  εργασίας που προβλέπεται με την εν λόγω διάταξη, σύμφωνα με το Γαλλικό Συνταγματικό Συμβούλιο, έχει την έννοια ότι, εφόσον ένας γάλλος εργαζόμενος στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα αρνείται να προσκομίσει Πράσινο Πιστοποιητικό για τον κορωναϊό, ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να συμφωνήσει με τον εργαζόμενο κανονικές ημέρες άδειας  μ ε τ'  α π ο δ ο χ ώ ν   ή υποχρεωτικές ημέρες άδειας  μ ε τ'  α π ο δ ο χ ώ ν.  Αν ο εργαζόμενος αρνηθεί τίθεται σε αναστολή. Όταν η  α ν α σ τ ο λ ή  τής σύμβασης εργασίας παρατείνεται πέραν της περιόδου που ισοδυναμεί  ΜΕ  Τ Ρ Ε Ί Σ (3)  ΗΜΈΡΕΣ ΕΡΓΑΣΊΑΣ, ο εργοδότης  υ π ο χ ρ ε ο ύ τ α ι  να καλέσει τον εργαζόμενο σε συνέντευξη προκειμένου να τον τοποθετήσει σε άλλη θέση με μικρή ή καθόλου επαφή με άλλα πρόσωπα όπου η πιθανότητα μετάδοσης του κορωναϊού είναι περιορισμένη• η θέση αυτή είναι υποχρεωτικά  ε ν τ ό ς  της επιχείρησης,

Α ν τ ι σ υ ν τ α γ μ α τ ι κ ή  η υποχρεωτική δεκαήμερη καραντίνα όταν ένας γάλλος βρεθεί θετικός στον κορωναϊό,

Δεν αντίκειται στο γαλλικό Σύνταγμα το Πράσινο Πιστοποιητικό για τον κορωναϊό,

Η επίδειξη δημοσίων εγγράφων που αποδεικνύουν την  τ α υ τ ό τ η τ α  του πολίτη που προσκομίζει το Πράσινο Πιστοποιητικό,  γίνεται  α π ο κ λ ε ι σ τ ι κ ά  στα όργανα της Γαλλικής  Χ ω ρ ο φ υ λ α κ ή ς,

Ποιες οι προϋποθέσεις χρήσης Πράσινου Πιστοποιητικού για την είσοδο σε μπαρ, εστιατόρια, καφετέριες, πολυκαταστήματα, μεγάλα εμπορικά κέντρα, αίθουσες συναυλιών, παραστάσεις, κινηματογράφος, φεστιβάλ, αθλητικές εκδηλώσεις, εκθέσεις, σαλόνια, ζωολογικοί κήποι, βιβλιοθήκες, καζίνο και αίθουσες παιχνιδιών στη Γαλλία,

Ποιες οι προϋποθέσεις χρήσης Πράσινου Πιστοποιητικού για την πρόσβαση σε υγειονομικές, κοινωνικές και ιατροκοινωνικές υπηρεσίες στη Γαλλία,

Ποιες οι προϋποθέσεις χρήσης Πράσινου Πιστοποιητικού για ταξίδια μεγάλων αποστάσεων με διαπεριφερειακές δημόσιες συγκοινωνίες στη Γαλλία.]

Τρίτη 18 Μαΐου 2021

Η 53/2021 απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία κρίθηκε η νομιμότητα των Συμβάσεων Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος



1. Με την  υπ' αριθμ. 4/2019 απόφαση της Πλήρους Ολομελείας του Αρείου Πάγου κρίθηκε  ότι  δηλωτικοί όροι μιας σύμβασης είναι οι συμβατικοί όροι που απηχούν εθνικές ρυθμίσεις αναγκαστικού ή ενδοτικού δικαίου. Ότι κατά το άρθρο 1 παρ. 2 της Οδηγίας 93/13/ΕΟΚ "Οι ρήτρες της σύμβασης που απηχούν νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις  αναγκαστικού  δικαίου δεν   υπόκεινται στις διατάξεις της παρούσας οδηγίας" (εξαιρούνται από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας). Ότι  αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής τής Οδηγίας και  εξαιρούνται από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας οι συμβατικές ρήτρες που, ως δηλωτικοί όροι τής σύμβασης, απηχούν τις  ενδοτικού  δικαίου διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας χωρίς να τροποποιούν το περιεχόμενο τους ή το πεδίο εφαρμογή τους.

2. Η υπ’ αριθμ. 356/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Ναυπλίου, εδέχθη αναφορικά με την ένδικη διαφορά από Σύμβαση Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου, μεταξύ άλλων, τα εξής:

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2021

Η 911/20 απόφαση του Αρείου για τις Συμβάσεις Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα ελβετικού Φράγκου

 


1. Η υπ’ αριθμ.
  1611/2017 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, εδέχθη αναφορικά με την ένδικη διαφορά από Σύμβαση Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Σύμφωνα με την υπ' αριθμ. 2501/31-10-2002 (ΦΕΚ Α' 277/18-11-2002) Πράξη του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 18 παρ.5 του Ν. 2076/1992 (όπως αυτό ίσχυε μέχρι την κατάργηση του με το άρθρο 92 παρ.1 του Ν. 3601/2007), και άρα έχει ισχύ ουσιαστικού νόμου, τροποποιήθηκαν και κωδικοποιήθηκαν οι διατάξεις, που αφορούν την ενημέρωση των συναλλασσομένων με τα πιστωτικά ιδρύματα, που λειτουργούν στην Ελλάδα, για τους όρους που διέπουν τις συναλλαγές τους».

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2020

Η εθνική καταστροφή από τη σύναψη λεόντειας συμφωνίας με την Αίγυπτο: Οι θέσεις της νομικής ακαδημαϊκής κοινότητας για την απώλεια ελληνικής κυριαρχίας προς όφελος της Τουρκίας και της Αιγύπτου

 


Το επίκαιρο ζήτημα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο εξέτασε η εκδήλωση που  πραγματοποιήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2020 με διοργανωτή την Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος. Η εκδήλωση για λόγους συμβολικούς  πραγματοποιήθηκε στο Καστελόριζο.

Ακολουθούν οι ερωτήσεις που ποτέ δεν έγιναν και οι απαντήσεις που ποτέ δε δόθηκαν στην εκδήλωση.

1. Είναι η Ελλάς Αρχιπελαγικό κράτος?

Η Ελλάς είναι ξεκάθαρα Αρχιπελαγικό κράτος. Ο όρος αρχιπέλαγος, στη γεωγραφία, χαρακτηρίζει γεωλογικό σχηματισμό αποτελούμενο από μια  α λ υ σ ί δ α  ή  ανεπτυγμένη  σ υ σ τ ά δ α   ν η σ ι ώ ν. Αν και αρχιπελάγη απαντώνται συνήθως στην ανοιχτή θάλασσα, εντούτοις σε ορισμένες  περιπτώσεις αναφέρεται και σε  μ ι κ τ ά  κράτη η επικράτεια των οποίων αποτελείται από ηπειρωτικά και νησιώτικα εδάφη που γειτνιάζουν με μεγάλους όγκους ηπειρωτικής  ξηράς.

Αν και σύμφωνα με την Σύμβαση ΔΘ  ως αρχιπελαγικό κράτος  λογίζεται «το αμιγώς  αρχιπελαγικό κράτος, δηλαδή  εκείνο που αποτελείται από  αποκλειστικά από νησιά», εντούτοις από τις σχετικές ρυθμίσεις ως  ε ξ α ί ρ ε σ η  λογίζονται τα  «μ ι κ τ ά  κράτη» δηλαδή τα κράτη εκείνα που αποτελούνται τόσο από νησιωτικά συμπλέγματα όσο και από ηπειρωτικό έδαφος, εφόσον το σύμπλεγμα νήσων  είναι τόσο στενά  σ υ ν δ ε δ ε μ έ ν α  μεταξύ τους ώστε να σχηματίζουν μια  α υ τ ο τ ε λ ή    γ ε ω γ ρ α φ ι κ ή,  ο ι κ ο ν ο μ ι κ ή  και  π ο λ ι τ ι κ ή   ε ν ό τ η τ α,  ή που θεωρούνται  ι σ τ ο ρ ι κ ά  ότι σχηματίζουν μια τέτοια  ε ν ό τ η τ α.  Ως τέτοια περίπτωση μικτού Αρχιπελαγικού κράτους θεωρείται  η   Ε λ λ ά δ α.

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020

Το δικαίωμα των ελληνικών νησιών στις θαλάσσιες ζώνες - οριοθέτηση αιγιαλίτιδας ζώνης, υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο Αιγαίο: Η Ελλάς είναι ξεκάθαρα Αρχιπελαγικό κράτος!



1. Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS – United Nations Convention on the Law of the Sea)

Η Τρίτη συνδιάσκεψη των Ηνωμένων εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (1973-1982) κατέληξε στην υπογραφή της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας στο Montego Bay στις 10 Δεκεμβρίου του 1982. Μεταξύ των 157 κρατών που συμμετείχαν καταψήφισαν τέσσερα κράτη: ΗΠΑ, Ισραήλ, Τουρκία και Βενεζουέλα. Με τη σύναψη της UNCLOS, 1982 επιδιώχθηκε μια «συμβιβαστική» λύση με εκατέρωθεν υποχωρήσεις μεταξύ των αναπτυσσόμενων κρατών που επιδίωκαν ευρύτερο έλεγχο των παράκτιων πλουτοπαραγωγικών τους πόρων και των μεγάλων ναυτικών δυνάμεων και της επιδίωξής τους για τη διασφάλιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας. 

Έτσι η UNCLOS περιέχει διατάξεις που εκφράζουν το πρότερο  ε θ ι μ ι κ ό  δίκαιο (καθεστώς αιγιαλίτιδας ζώνης, ελευθερίες της ανοιχτής θάλασσας, καθεστώς της υφαλοκρηπίδας) αλλά εισάγει και νέους θεσμούς του δικαίου της Θάλασσας με σημαντικότερο την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), που εκτείνεται ως τα 200 ν.μ. από τις γραμμές βάσης και αποτελεί μια “sui generis” θαλάσσια ζώνη στην οποία το παράκτιο κράτος ασκεί εκτεταμένες οικονομικής φύσεως αρμοδιότητες. 

Επίσης με την UNCLOS εισήχθη το νομικό καθεστώς των «αρχιπελαγικών κρατών», της περιοχής του διεθνούς βυθού καθώς και το σύστημα επίλυσης των διαφορών με κύριο όργανο το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας – (ITLOS)  [isalos net : Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), του Kλέαρχου Μαυριλάκου].

Τον Απρίλιο του 1998 η Ευρωπαϊκή Ένωση επικύρωσε το ΔΔΘ έτσι που έκτοτε  δεσμεύει όλα τα υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ κράτη-μέλη, της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης. Τα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα αρμόδια για την επίλυση των σχετικών ζητημάτων είναι το  Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας του Αμβούργου, που έχουν αποτυπώσει την πρακτική των κρατών και τους κανόνες που διέπουν την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας.

2. Οι θέσεις της Ελλάδας σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας – οι  αναθεωρητικές αντιρρήσεις  της Τουρκίας σχετικά με την οριοθέτηση αιγιαλίτιδας ζώνης,  υφαλοκρηπίδας και  ΑΟΖ στο Αιγαίο

Ιστορικό πλαίσιο τής καλούμενης ψευδώς ως   «ελληνοτουρκικής διαφοράς»

Κυριακή 12 Ιουλίου 2020

Οι Συμβάσεις Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου υπό το πρίσμα (α) της τελευταίας απόφασης του ΔΕΚ στην υπόθεση C-81/19 NG και OH κατά SC Banca Transilvania SA και (β) της Πλήρους Ολομέλειας του Αρείου Πάγου που εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 4/2019 απόφασή της



Με την υπ’ αρίθμ. 2501/31.10.2002 Πράξη του Διοικητού της Τράπεζας της Ελλάδος ορίστηκαν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την ελάχιστη ενημέρωση που οφείλουν να παρέχουν τα πιστωτικά ιδρύματα ως προς τις χορηγήσεις δανείων σε ξένο νόμισμα που πρέπει να περιλαμβάνει τη  δ υ ν α τ ό τ η τ α  και το   κ ό σ τ ο ς  χρησιμοποίησης τεχνικών κάλυψης του κινδύνου από την ενδεχόμενη μεταβολή της συναλλαγματικής ισοτιμίας, τόσο για τις καταβαλλόμενες  δ ό σ ε ι ς  όσο και για το άληκτο  κ ε φ ά λ α ι ο. 

Τρίτη 30 Ιουνίου 2020

Δάνεια σε ελβετικό Φράγκο: η υπ' αριθμ. 3607/2020 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών



Η απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου επί αγωγής εντολέα μου κατά του ελληνικού Δημοσίου για πρόδηλα σφάλματα των εθνικών δικαστηρίων καθώς οι σχετικές 'αποφάσεις' (έκδοση Διαταγής Πληρωμής και αποφάσεις επί ανακοπών και αναστολών) παραβιάζουν κατάφωρα το ενωσιακό δίκαιο και τη  νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, για τον λόγο ότι παραλείπουν να αποτιμούν  α υ τ ε π α γ γ έ λ τ ω ς  (με δική τους πρωτοβουλία) κατά πόσον οι τυποποιημένες ρήτρες συμβάσεων σε ελβετικό Φράγκο είναι δίκαιες, και δ ε ν  κηρύττουν άκυρες όσες είναι καταχρηστικές.

Η υπόθεση αφορά σε Αγωγή κατά του ελληνικού Δημοσίου, ύψους 180.000 Ευρώ, για  ηθική βλάβη (α) λόγω της απώλειας ακινήτου δανειολήπτη από δάνειο σε ελβετικό Φράγκο  και (β) για τον μακροχρόνιο και δαπανηρό δικαστικό αγώνα που ξεκίνησε, λόγω  πεπλανημένων δικαστικών αποφάσεων της ελληνικής Δικαιοσύνης (έκδοση διαταγής πληρωμής, απόρριψη ανακοπών, ασφαλιστικών μέτρων κλπ),  που παραβιάζουν κατάφωρα το κοινοτικό δίκαιο, επειδή εκδόθηκαν κατά προφανή αντίθεση προς τη σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2020

Η δίκη για τη διαγραφή δικηγόρου από τα μητρώα του Ταμείου Νομικών: Η απορριπτική 18426/23-12-2019 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών



Ο προσφεύγων δικηγόρος επέδωσα στο καθού Ταμείο («ΕΝΙΑΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ - ΤΟΜΕΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΝΟΜΙΚΩΝ (Ε.Τ.Α.Α. -Τ.Α.Ν.)  την από 10 Σεπτεμβρίου 2014 εξώδικη δήλωση – αίτηση, με αίτημα να αναγνωριστεί ο χρόνος προϋπηρεσίας μου ως μη συντάξιμος καθώς και η μη απονομή των πάσης φύσεως παροχών, δι’ αποφάσεως του προϊσταμένου των Υπηρεσιών του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ, λόγω ασκήσεως του δικαιώματος διαγραφής μου από τα μητρώα του Οργανισμού όταν μεταβλήθηκαν τα περιστατικά από ασυνήθιστα γεγονότα, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά κλπ, που είχαν ως  αποτέλεσμα την οικονομική κατάρρευση του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ, κατά τρόπο που οι απρόβλεπτες συνθήκες που συντρέχουν να καθιστούν για εμένα, ως συμβληθέντα  ασφαλισμένο,  την οφειλόμενη παροχή υπέρμετρα επαχθή.

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2020

Δάνεια σε ελβετικό Φράγκο: η υπ' αριθμ. 4/2019 απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας του Αρείου Πάγου


Τι είπε η υπ' αριθμ. 4/2019 απόφαση της Πλήρους Ολομελείας του Αρείου Πάγου: Ότι δηλωτικοί όροι μιας σύμβασης είναι οι συμβατικοί όροι που απηχούν εθνικές ρυθμίσεις αναγκαστικού ή ενδοτικού δικαίου. Ότι κατά το άρθρο 1 παρ. 2 της Οδηγίας 93/13/ΕΟΚ "Οι ρήτρες της σύμβασης που απηχούν νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις  α ν α γ κ α σ τ ι κ ο ύ  δικαίου δεν   υπόκεινται στις διατάξεις της παρούσας οδηγίας" (εξαιρούνται από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας). Ότι  αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής τής Οδηγίας και  εξαιρούνται από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας οι συμβατικές ρήτρες που, ως δηλωτικοί όροι τής σύμβασης, απηχούν τις  ε ν δ ο τ ι κ ο ύ  δικαίου διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας χωρίς να τροποποιούν το περιεχόμενο τους ή το πεδίο εφαρμογή τους. Ότι η εξαίρεση των δηλωτικών όρων από τον έλεγχο καταχρηστικότητας θεμελιώνεται σε ρητή επιταγή της Οδηγίας 93/13, διότι,  έ σ τ ω  και αν η εξαίρεση αυτή  δ ε ν  μεταφέρθηκε ρητά στο εθνικό δίκαιο με το ν. 2251/1994, εμπεριέχεται στη ρύθμιση του άρθρου 6 παρ. 2 του ν. 2251/1994 βάσει μίας εναρμονισμένης προς το ενωσιακό δίκαιο  ε ρ μ η ν ε ί α ς  σύμφωνης με το σκοπό της Οδηγίας. Ότι, τέλος, ο επίμαχος όρος "Εφ' όσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα αυτού έχει χορηγηθεί σε ελβετικό Φράγκο, ο οφειλέτης υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την Τράπεζα είτε στο νόμισμα της χορήγησης, είτε σε Ευρώ με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής"  συνιστά δηλωτικό όρο τής σύμβασης, διότι επαναλαμβάνει την ενδοτικού δικαίου διάταξη του άρθρου 291 ΑΚ και γι'αυτό  ε ξ α ι ρ ε ί τ α ι  από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας.

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2019

Δημοσίευση της Αγωγής με αίτημα την «καταβολή» ποσότητας μονάδων του εικονικού νομίσματος Bitcoin (BTC)



1) Κάθε Bitcoin ΑΤΜ είναι συνδεδεμένο με ένα τουλάχιστον Bitcoin πορτοφόλι (Bitcoin wallet) στο οποίο η εταιρία διαχείρισης αποθηκεύει τα bitcoins που εμπορεύεται μέσω του ATM που διαχειρίζεται. Κάθε συναλλαγή σε bitcoins μέσω του Bitcoin ΑΤΜ (ανταλλαγή παραδείγματος χάριν Ευρώ με Bitcoin, όπως στην ένδικη περίπτωση), απαιτεί επιβεβαίωση της συναλλαγής. Η εν λόγω επιβεβαίωση περνά υποχρεωτικά από τους miners, δηλαδή τους μεμονωμένους χρήστες του δικτύου Bitcoin οι οποίοι για την επιβεβαίωση των συναλλαγών ανταμείβονται με τέλη τα οποία καταβάλει  (μέσω Bitcoin wallet) η εταιρία που διαχειρίζεται το ΑΤΜ. Τα τέλη επιβεβαίωσης της συναλλαγής η εταιρία μετακυλύει στον καταναλωτή μέσω της  προμήθειας με την οποία επιβαρύνει τη συναλλαγή. Αν το Bitcoin wallet της εταιρίας διαχείρισης του Bitcoin ΑΤΜ, από αμέλεια ή δόλο δεν είναι ρυθμισμένο σε καταβολή τελών που προορίζονται για τους miners, ώστε οι τελευταίοι να διεκπεραιώσουν -  επιβεβαιώσουν τη συναλλαγή, άρα δεν καταβληθούν τέλη συναλλαγής, η συναλλαγή δεν εκτελείται (παραμένει ανεπιβεβαίωτη – αγγ.: Unconfirmed Transactions). Αποτέλεσμα: τα bitcoins δεν “πιστώνονται” ποτέ στο πορτοφόλι που ο πελάτης δήλωσε στο ATM κατά τη συναλλαγή αγοράς bitcoins στο Bitcoin ATM, πρόσθετα δε η εταιρία που διαχειρίζεται το ΑΤΜ ιδιοποιείται παράνομα το ποσό σε Ευρώ που περιήλθε στην κατοχή της από την καταβολή που πραγματοποίησε ο καταναλωτής σε αυτή, μέσω του Bitcoin ATM, στα πλαίσια συναλλαγής αγοράς bitcoins μέσω ΑΤΜ με καταβολή του ισάξιού τους σε Ευρώ.

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2019

Το φαινόμενο του χωρισμού των αγωγικών βάσεων στις δίκες μεταξύ δανειοληπτών και τραπεζών. Η Έφεση κατά απόφασης που διατάσσει το χωρισμό αντιφατικών τάχα αγωγικών βάσεων, επί αγωγής αρθρ. 70 ΚΠολΔ με την οποία ζητείται (α) ακύρωση των πληττόμενων με την αγωγή όρων της σύμβασης του δανείου (ν. 2251/1994) και (β) κούρεμα του δανείου λήγω απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών (288, 388 του ΑΚ)


Ζητήθηκε για σύμβαση πίστωσης με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό με αναγνωριστική αγωγή (70 ΚΠολΔ): (α) Να αναγνωριστεί η ακυρότητα των πληττόμενων με την αγωγή όρων και, δυνάμει του άρθρου 181 ΑΚ, σε συνδυασμό με το ότι στην προκείμενη περίπτωση πρόκειται για προδιατυπωμένη σύμβαση, οι όροι της οποίας δεν επιδέχονται διαπραγμάτευσης, η σύναψη της οποίας δεν θα είχε επιχειρηθεί χωρίς το άκυρο μέρος, να αναγνωριστεί η ακυρότητα ολόκληρης της σύμβασης, (β) Να αναγνωριστεί αναδρομικά από την υπογραφή της σύμβασης και το άνοιγμα του επίδικου αλληλόχρεου λογαριασμού ότι το δάνειο θα αποπληρωθεί χωρίς να εφαρμοστούν οι πληττόμενοι ως άκυροι όροι και ως εκ τούτου κατόπιν δικαστικού επανακαθορισμού του ύψους της συνολικά υπολειπόμενης οφειλής να αναπροσαρμοστεί το κατάλοιπο, (γ) Να υποχρεωθεί η τράπεζα να αποδέχεται στο μέλλον την εκπλήρωση της οφειλής των εναγόντων, όπως αυτή θα αναπροσαρμοστεί από το Δικαστήριο, χωρίς να εφαρμόζει τους πληττόμενους όρους, (δ) Να υποχρεωθεί η Τράπεζα να προβεί αναδρομικά, από την υπογραφή της σύμβασης και το άνοιγμα του αλληλόχρεου λογαριασμού της πίστωσης, στον υπολογισμό του ποσού που αχρεωστήτως οι εναγόμενοι κατέβαλλαν, λόγω της εφαρμογής των πληττόμενων ως άκυρων όρων, και να αφαιρεθεί αυτό από το κατάλοιπο εντόκως, ε)  Να υποχρεωθεί η Τράπεζα να αναπροσαρμόσει το κατάλοιπο του λογαριασμού με  διαγραφή του 37% του ποσού του καταλοίπου του λογαριασμού λόγω απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών (288, 388 ΑΚ), πρόσθετα δε να αναπροσαρμοστεί το κατάλοιπο, αφαιρούμενων των χρεώσεων που έλαβαν χώρα δυνάμει εφαρμογής των προσβαλλόμενων όρων της σύμβασης.

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2019

Δάνεια σε ελβετικό Φράγκο: Αίτηση Ανάκλησης μη οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου που αναστέλλει την έκδοση απόφασης μέχρι το ζήτημα να κριθεί από την Πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου



Χιλιάδες υποθέσεις δανειοληπτών σε ελβετικό Φράγκο έχουν “παγώσει” στα Πρωτοδικεία όλης της χώρας, με δικαστικές αποφάσεις οι οποίες μη νόμιμα αναστέλλουν την έκδοση οριστικής απόφασης, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση από την Πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου… Οι αποφάσεις αυτές είναι πρόδηλα εσφαλμένες. Για τους λόγους αυτούς δημοσιεύω σήμερα αίτηση ανάκλησης μη οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου για δάνεια σε CHF.

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Δάνεια σε Ελβετικό Φράγκο: Εσφαλμένες οι αποφάσεις των κατώτερων δικαστηρίων που αναστέλλουν (κατ’ άρθρο 249 του Κ.Πολ.Δικ.) την έκδοση οριστικής απόφασης μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση από την Πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου



1. Επειδή με τον όρο Νομολογία χαρακτηρίζεται η δια δικαστικών αποφάσεων ερμηνεία και εφαρμογή των Νόμων, που  λαμβάνουν το όνομα του αρμόδιου δικαστηρίου που τις εκδίδει. Η νομολογία στη χώρα μας, σε αντίθεση με άλλα δίκαια (π.χ. αγγλοσαξονικό), δεν αποτελεί άμεση πηγή δικαίου ούτε συντελεί στη διαμόρφωση δικαίου αλλά μπορεί να θεωρηθεί ως έμμεση πηγή δικαίου. Δεν αναγνωρίζεται δηλαδή ως τυπική πηγή δικαίου και δεν έχει ισχύ κανόνα δικαίου. Ιστορικά άλλοτε ίσχυσε κατ’ έκταξη του γραπτού δικαίου, άλλοτε ίσχυε ως εθιμικό δίκαιο και άλλοτε είχε απλώς πνευματικό κύρος (force de raison ecrite) (Τσάτσος Κ. ”Το πρόβλημα των πηγών Δικαίου”, Τεύχος Α, Εκδ. Παπαδόγιαννη, 1941, Επανέκδοση, Κλασσική Νομική Βιβλιοθήκη, εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα-Κομοτηνή, σελ.238). Έτσι ούτε αυτή καθεαυτή η νομολογία αλλά ούτε και οι αποφάσεις του Αρείου Πάγου μπορούν να εξομοιωθούν με τους κανόνες δικαίου. Ο κάθε δικαστής είναι ελεύθερος να κρίνει προκειμένου να δώσει νομική λύση επί των υποβαλλομένων σ΄ αυτόν νομικών διαφορών, έστω και αν άλλο δικαστήριο (ακόμη και ανώτερο) έχει δώσει σε όμοια περίπτωση διαφορετική νομική λύση.

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2018

Υπαγωγή των βιοτικών σχέσεων της διαφοράς από Συμβάσεις Στεγαστικών Δανείων σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου, στους εφαρμοστέους κανόνες του ενωσιακού δικαίου και ιδίως στις διατάξεις της Οδηγίας 1993/13/ΕΟΚ όπως ερμηνεύεται σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου



Από την πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου προκύπτει ότι, το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστική ρήτρα περί ανάληψης από τον καταναλωτή ολόκληρου του συναλλαγματικού κινδύνου σε Συμβάσεις Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι ο όρος «κύριο αντικείμενο της συμβάσεως» κατά τη διάταξη αυτή καλύπτει συμβατική ρήτρα, όπως η επίμαχη στην υπό κρίση υπόθεση, η οποία ετέθη σε σύμβαση δανείου συνομολογηθείσα σε ξένο νόμισμα μεταξύ της αντιδίκου Τράπεζας ως επαγγελματία και ημών ως καταναλωτών, χωρίς να έχει αποτελέσει αντικείμενο ατομικής διαπραγματεύσεως, και κατά την οποία το δάνειο πρέπει να εξοφληθεί στο ίδιο νόμισμα με εκείνο στο οποίο συνομολογήθηκε, δεδομένου ότι η εν λόγω ρήτρα καθορίζει κύρια παροχή χαρακτηρίζουσα τη συγκεκριμένη σύμβαση [υπόθεση C 186/16, Ruxandra Paula Andriciuc κ.λπ. κατά Banca Românească SA].

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018

Δάνεια σε ελβετικό Φράγκο: Ο κίνδυνος για τους δανειολήπτες από τις δικαστικές αποφάσεις που κρίνουν σύμφωνη με το εθνικό και ενωσιακό δίκαιο τη «συμπλήρωση της δανειακής σύμβασης σύμφωνα το άρθρο 200 του Αστικού Κώδικα.»





Η απόφαση 356/2018 του Εφετείου Ναυπλίου για δάνειο σε ελβετικό Φράγκο, που εξαφανίζει την πρωτόβαθμη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου που απέρριψε την αγωγή δικηγόρου. Δεκτοί όλοι οι ισχυρισμοί της ενάγουσας δικηγόρου. Επαναφορά της  συναλλακτικής ισοτιμίας των δύο νομισμάτων στην ισοτιμία που ίσχυε και εφαρμόσθηκε  κατά την ημερομηνία της εκταμίευσης. Η προβληματική διατύπωση του Εφετείου Ναυπλίου σύμφωνα με την οποία «…πρέπει το κενό στις επίδικες δανειακές συμβάσεις να  σ υ μ π λ η ρ ω θ ε ί.» !  Ο  κ ί ν δ υ ν ο ς  για τους δανειολήπτες από τυχόν απόφαση του Αρείου Πάγου που κρίνει σύμφωνη με το εθνικό και ενωσιακό δίκαιο τη «σ υ μ π λ ή ρ ω σ η  της δανειακής σύμβασης σύμφωνα το άρθρο 200 του Αστικού Κώδικα.»