ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΠΡΟΓΝΩΣΗΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ

1. Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Τις προηγούμενες ημέρες εκδηλώθηκε η μαζική αντίδραση και εξέγερση της κοινωνίας μας η οποία εξεφράσθη με τους ακόλουθους τέσσερις τρόπους:
Α). Μαζική και εντονότατη διαμαρτυρία των πολιτών (και ιδίως των φοιτητών και μαθητών) η οποία επισυνέβη με τρόπο ναι μεν έντονο , πλην όμως ειρηνικό .
Β). Απόλυτη διασάλευση της έννομης τάξης και διακινδύνευση της ειρήνευσης θεμελιωδών ατομικών και κοινωνικών εννόμων αγαθών (αγαθών της ολότητας) δια της τέλεσης αξιοποίνων κακουργηματικων πράξεων από ομάδα ατόμων τα οποία έδρασαν με δήθεν ιδεολογικό υπόβαθρο…
Γ) Εκδήλωση φαινομένων πλιάτσικου από «έλληνες» και –ιδίως- αλλοδαπούς πλιατσικολόγους , οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τη χαοτική κατάσταση ασέλγησαν στην αξιοπρέπεια της πολύπαθης κοινωνίας μας λεηλατώντας , ληστεύοντας και κλέβοντας την απροστάτευτη περιουσία των δύσμοιρων συμπολιτών μας.
Δ). Εκδήλωση ρεβανσιστικών συμπεριφορών από γκετοποιημενες κοινωνικές ομάδες όπως οι αθίγγανοι και οι αλλοδαποί της πόλης των Αθηνών.
Αυτονόητη είναι η στήριξη και σύμπραξη μου στην ευρύτατη εκδήλωση της λαϊκής οργής ως αυτή εξωτερικεύτηκε μαζικοποιημένα με αφορμή την αποτρόπαια πράξη της θανάτωσης του εφήβου.

Άξιο βεβαίως μνείας είναι, ότι ο θάνατος του εφήβου δεν ητο παρά η θρυαλλίδα που οδήγησε στην πρόκληση της λαϊκής οργής ενάντια σε ένα διεφθαρμένο και αναξιοκρατικό κοινωνικό , οικονομικό και πολιτικό μοντέλο διακυβέρνησης , ως αυτό ανελλιπώς εφαρμόζεται από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα…

Πρόκειται για την εκδήλωση της λαϊκής οργής ενάντια σε ένα σύστημα που διέπεται από ανικανότητα και αναποτελεσματικότητα , ενάντια σε ένα σύστημα με τους κρατούντες βουτηγμένους στη διαφθορά , στα σκάνδαλα και στον άκρατο πλουτισμό αυτών και των ημετέρων …

2. Η ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ

Αναφορικά με τη δράση των κουκουλοφορων και των πλιατσικολόγων παραθέτω τα κάτωθι:
Κατ’ αρχήν δέον όπως γίνει η κατηγοριοποίηση και ο διαχωρισμός των επιλεγμένων από αυτούς στόχων.
Οι επιλεγμένοι από τους κουκουλοφορους στόχοι ήταν α) η περιουσία υπό τη στενή έννοια ήτοι η ιδιωτική περιουσία των πολιτών (αυτοκίνητα , καταστήματα κ.α) , β) η δημόσια περιουσία συμπεριλαμβανομένων των πολιτιστικών μνημείων και των συμβόλων του κράτους και γ) οι τράπεζες και τα μεγάλα super market.

Α, Β) ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΦΘΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ . ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ:

Από μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας , από ορισμένες εφημερίδες της κεντροαριστεράς αλλά και –δυστυχώς- από συγκεκριμένο (συντεταγμένο) πολιτικό χώρο , εξεφράσθησαν απόψεις και θέσεις που είτε ετάχθησαν υπέρ είτε αντιμετώπισαν με συμπάθεια άλλως ανοχή τις κακουργηματικες πράξεις της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης (πράξης τιμωρητέας κατά το αρθ. 187 ΠΚ) , του εμπρησμού (264 ΠΚ) , της πρόκλησης εκρήξεων (270 ΠΚ) , των παραβάσεων σχετικά με τις εκρηκτικές ύλες (272 ΠΚ) , της πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης (310 ΠΚ) , των διακεκριμένων περιπτώσεων κλοπής (374 ΠΚ) , της ληστείας (380 ΠΚ) , της έκθεσης σε κίνδυνο (306 ΠΚ) , και των εγκληματικών πράξεων που προβλέπονται στη νομοθεσία περί όπλων, εκρηκτικών υλών και προστασίας από υλικά που εκπέμπουν επιβλαβείς για τον άνθρωπο ακτινοβολίες.

3. ΕΝΟΠΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Απεδείχθη ιστορικά , ότι ο υπαρκτός σοσιαλισμός (και μάλιστα με την ακραία μορφή των ολοκληρωτικών καθεστώτων του πρώην ανατολικού μπλοκ) , όχι μόνο δεν επέφερε την ωφέλεια της ολότητας αλλά ήταν αυτός που –αποδεδειγμένα- παραβίασε βάναυσα τα έννομα αγαθά του στενού πυρήνα της προσωπικότητας ( εκατομμύρια εκτελεσθέντες , εκατομμύρια αδίκως διωχθεντες , εκατομμύρια περιπτώσεις επιβολής ποινών με συνοπτικές διαδικασίες με αποστέρηση του δικαιώματός του «κατηγορουμένου» της πρόσβασης σε δίκαιη δική κλπ).
Είναι επίσης δεδομένο , ότι ο καπιταλισμός (υπό την έννοια του ακραίου και άκρατου νεοφιλελευθερισμού) διέρχεται μεγίστη κρίση… Κατά την άποψη μάλιστα του γράφοντος ο καπιταλισμός έχει ήδη καταρρεύσει αφού η σημερινή ύπαρξη και συνέχιση της λειτουργίας του βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στον –σοβιετικού τύπου- κρατικό παρεμβατισμό . Αναφορικά δε με τις πολιτικές παρατάξεις δηλαδή τις δήθεν αριστερές (σοσιαλιστικές) και τις δήθεν δεξιές (φιλελεύθερες) καθώς και τις μεταξύ τους δήθεν διαφορές , δέον όπως επισημανθεί ότι διάφορες μεταξύ αυτών πρακτικώς δεν υφίστανται…

4. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ Ή ΜΗ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ

Δεδομένου ότι ολόκληρη η χώρα συμπεριλαμβανόμενης της ελληνικής κυβέρνησς έλαβε θέση περί της ενοχής ή μη του κατηγορουμένου θα ήθελα και εγώ –με κάθε επιφύλαξη και σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία που μέχρι στιγμής είδαν το φως της δημοσιότητας- να διατυπώσω τη νομική μου άποψη επί του θέματος…
Η υπερασπιστικη γραμμή του κατηγορουμένου επικεντρώνεται στο επιχείρημα ότι η θανάτωση του άτυχου νέου επήλθε όχι από ευθεία βολή κατά του θύματος (περίπτωση που θα καταδείκνυε δόλο και μάλιστα πρώτου βαθμού) αλλά από προειδοποιητική βολή στον αέρα με εξοστρακισμό της σφαίρας (περίπτωση που αντικειμενικά συνιστά αμέλεια) .
Σύμφωνα μάλιστα με τις δημόσιες δηλώσεις του συνηγόρου υπεράσπισης του κατηγορουμένου ο ισχυρισμός αυτός (δηλαδή περί της μη ύπαρξης δόλου αλλά αμέλειας) αποδεικνύεται και από τη βαλλιστική έρευνα (ίχνη εξοστρακισμού του βλήματος) καθώς και την ιατροδικαστική έκθεση νεκροψίας νεκροτομίας (εισδοχή του βλήματος στο σώμα του θύματος με φορά από πάνω προς τα κάτω).
Σύμφωνα με το αρθ. 299 ΠΚ «όποιος με πρόθεση σκότωσε άλλον, τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη». Κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου , «αν η πράξη αποφασίστηκε και εκτελέστηκε σε βρασμό ψυχικής ορμής, επιβάλλεται η ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης».

5. ΑΡΟΝ ΑΡΟΝ ΣΤΑΥΡΩΣΟΝ ΑΥΤΟΝ

Από τα πρόσφατα γεγονότα , ως τα πλέον επικίνδυνα για τη Δημοκρατία και το νομικό μας πολιτισμό , θεωρώ τα εξής δυο:
Α. Τις δηλώσεις σύσσωμου του δημοσιογραφικού , πολιτικού και «πνευματικού» κόσμου της χώρας και ιδίως του υπ. εσωτερικών , περί της ενοχής και της επικείμενης παραδειγματικής τιμωρίας του κατηγορουμένου! Μάλιστα ο υπουργός , προανήγγειλε ότι «ο πέλεκυς της δικαιοσύνης θα είναι βαρύς» ενώ υποκαθιστώντας το φυσικό δικαστή –και μάλιστα διαρκούσης της διαδικασίας της διεξαχθεισης κύριας ανάκρισης- , αποφάνθηκε με βεβαιότητα για τις συνθήκες υπό τις οποίες τελέστηκε το έγκλημα ήτοι τον «τρόπο που πήγε και χτύπησε ένα παιδί» ενώ σύμφωνα με τη δικανική αυτού πεποίθηση (!) «τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτό»… Στη συνέχεια υποκαθιστώντας την Δημόσιο Κατήγορο (εισαγγελέα) άλλως αναλαμβάνοντας ρόλο πολιτικής αγωγής (συνηγόρου της οικογένειας του θανόντος) , κατά την αγόρευσή του από το Βήμα της Βουλής (!!!) , επιτέθηκε στην επιλεγείσα από τον κατηγορούμενο υπερασπιστικη γραμμή , λέγοντας ότι «τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον τρόπο με τον οποίο ένας άνθρωπος στη συνέχεια -κατά το δικαίωμα που έχει να απολογηθεί(!)- δικαιολογείται προς αυτή την κατεύθυνση»!!!.
Οι απαράδεκτες και επικίνδυνες αυτές δηλώσεις αφενός έπληξαν καίρια τη Δημοκρατία μας και το Νομικό μας πολιτισμό και αφετέρου , το DVD αυτών των δηλώσεων θα διευκολύνει αφάνταστα τη δικαίωση του κατηγορουμένου από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).
Ειδικότερα: