Ασφαλιστικά μέτρα κατά FACEBOOK

Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στα Ελληνικά Δικαστήρια για παραβίαση της ιδιωτικότητας από την εταιρία με την επωνυμία "FACEBOOK Ireland Limited" με την οποία συμβάλλονται οι Ευρωπαίοι χρήστες, με  έδρα την πρωτεύουσα της Ιρλανδίας  Δουβλίνο.

Την αίτηση συνυπογράφει ο  Δικηγόρος του ΔΣΑ Σπυρίδων Αδάμ.

Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων δημοσιεύεται εδώ και για κατέβασμα εδώ. Η πραγματογνωμοσύνη εδώ και για κατέβασμα εδώ.

Upd 04/04/2013: Το δικόγραφο μεταφρασμένο στην αγγλική δημοσιεύεται εδώ

Με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που απευθύνεται στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ζητάμε να διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα για την προσωρινή προστασία του δικαιώματός μας επί της προσωπικότητάς μας με την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης που δημιουργήθηκε και συγκεκριμένα:

Ο ιστορικός ρόλος των Ενώσεων Καταναλωτών αν επιχειρηθεί αφελληνισμός (και) της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων

Όλι Ρεν (12/03/13): "Το δικαίωμα ρύθμισης των δανείων σας (νόμος Κατσέλη-Ν 3869/2010) εκχωρήθηκε με το Μνημόνιο στους δανειστές"… (το άρθρο σε  jpeg εδώ)

Ακούει από την άλλη ο αδαής περί τα νομικά πολίτης την είδηση, ότι σήμερα συναντήθηκε για πρώτη φορά στα σύντομα χρονικά της Τρόικας, κλιμάκιο της με μεγάλη Ένωση Προστασίας Καταναλωτών, για να συζητήσουν την ανάγκη βελτίωσης του γενικότερου νομικού πλαισίου για τους υπερχρεωμένους στις τράπεζες πολίτες…  (το άρθρο σε pdf εδώ) 

Και καλά αναρωτιέται ο πολίτης, ποιους λόγους μπορεί να έχει  η Τρόικα για να συναντήσει μια Ένωση Προστασίας Καταναλωτών?

Τι δύναμη μπορεί να έχει μια Ένωση Προστασίας Καταναλωτών ώστε η Τρόικα να τη βάζει στην ατζέντα της πλάι στις συναντήσεις με τον πρωθυπουργό, τον ΥΠΟΙΚ, το διοικητή της ΤτΕ και την ηγεσία της Δικαιοσύνης???

Η απάντηση έχει ως εξής:  οι Ενώσεις Καταναλωτών έχουν ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΝΟΜΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ.

Δάνεια σε Ελβετικό φράγκο: Πρώτη απόφαση ασφαλιστικών μέτρων (δίκη Millenioum)

Τα κύρια ζητήματα που τεθήκαν στην κρίση του δικαστηρίου ήταν τα εξής:

α) αν αποδεικνύεται από δημοσιευμένα στοιχεία στις Ετήσιες Οικονομικές  Καταστάσεις της τράπεζας ότι η αντίδικος έχει ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ αντισταθμίσει το συναλλαγματικό κίνδυνο από τη διακύμανση της ισοτιμίας EURO/CHF στον οποίο έχει εκτεθεί,

β) αν οι δανειολήπτες ενημερώθηκαν όπως ο νόμος ορίζει για την αντιστάθμιση του συναλλαγματικού κινδύνου στον οποίο εκτέθηκαν,

γ) αν οι δανειολήπτες διέθεταν τις ειδικές γνώσεις που θα τους επέτρεπαν να αντισταθμίσουν αποτελεσματικά το συναλλαγματικό κίνδυνο στον οποίο εκτέθηκαν, ή αν για το σκοπό αυτό, η τράπεζα όφειλε να διαθέτει πιστοποιημένο από την ΤτΕ υπάλληλο με πιστοποιητικό Β1,  

δ) αν με συμβατικό όρο ορισμένες τράπεζες όπως η ΕΘΝΙΚΗ και η Millenioum ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ σκανδαλωδώς στους δανειολήπτες την πληρωμή της δόσης σε CHF (δηλ στο νόμισμα του δανείου!!!),

ε) αν οι τράπεζες καρπώνονται σήμερα  τη διαφορά της ισοτιμίας μεταξύ της ισοτιμίας που «κλείδωσαν» με χρηματοπιστωτικά παράγωγα (1,60 περίπου) και της ισοτιμίας που σήμερα οι δανειολήπτες υποχρεώνονται να αποπληρώνουν τα δάνειά τους (1,20 περίπου) και

στ) αν  ήδη από το καλοκαίρι του 2007, υπήρχαν σαφείς ενδείξεις για τη στροφή των επενδυτών προς τα ασφαλή λιμάνια του χρυσού και του Ελβετικού φράγκου (άρα και την υποτίμηση του Ευρώ σε σχέση με το Ελβετικό φράγκο), ενδείξεις οι οποίες ήταν αποδεδειγμένα σε γνώση των τραπεζών.

Η απόφαση πιθανολόγησε την μη ευδοκίμηση των υπό στοιχείων β’ και γ’ αποδεικνυόμενων ισχυρισμών, ενώ για τους υπόλοιπους (α,δ,ε,στ) δεν διατύπωσε καμία κρίση.