Η απόφαση του Διοικητικού
Πρωτοδικείου επί αγωγής εντολέα μου κατά του ελληνικού Δημοσίου για πρόδηλα
σφάλματα των εθνικών δικαστηρίων καθώς οι σχετικές 'αποφάσεις' (έκδοση Διαταγής
Πληρωμής και αποφάσεις επί ανακοπών και αναστολών) παραβιάζουν κατάφωρα το
ενωσιακό δίκαιο και τη νομολογία του
Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, για τον λόγο ότι παραλείπουν να αποτιμούν α υ τ ε π α γ γ έ λ τ ω ς (με δική τους πρωτοβουλία) κατά πόσον οι
τυποποιημένες ρήτρες συμβάσεων σε ελβετικό Φράγκο είναι δίκαιες, και δ ε ν κηρύττουν άκυρες όσες είναι καταχρηστικές.
Η υπόθεση αφορά σε Αγωγή κατά του
ελληνικού Δημοσίου, ύψους 180.000 Ευρώ, για
ηθική βλάβη (α) λόγω της απώλειας ακινήτου δανειολήπτη από δάνειο σε
ελβετικό Φράγκο και (β) για τον
μακροχρόνιο και δαπανηρό δικαστικό αγώνα που ξεκίνησε, λόγω πεπλανημένων δικαστικών αποφάσεων της
ελληνικής Δικαιοσύνης (έκδοση διαταγής πληρωμής, απόρριψη ανακοπών,
ασφαλιστικών μέτρων κλπ), που παραβιάζουν
κατάφωρα το κοινοτικό δίκαιο, επειδή εκδόθηκαν κατά προφανή αντίθεση προς τη
σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
