Αυτό είναι το σημαντικότερο κατά την άποψή μου post που έχω δημοσιεύσει, για όσους χρωστούν στις τράπεζες και δυσκολεύονται να πληρώσουν. Καθόσον όμως είναι εξαιρετικά δυσχερής η ερμηνεία των εφαρμοστέων εδώ σχετικών διατάξεων, τα παρακάτω αποτελούν προσωπική επιστημονική άποψη, έχουν καθαρά ενημερωτικό σκοπό και δεν αποτελούν προτροπή για συγκεκριμένη ενέργεια, δεδομένου μάλιστα των διαφορετικών απόψεων που επικρατούν στη νομική επιστήμη και τη νομολογία των Δικαστηρίων.
Παρατηρείται τελευταία το φαινόμενο, οι τράπεζες να προσεγγίζουν μαζικά τους πολίτες που αδυνατούν να πληρώσουν και με το πρόσχημα ότι αντιλαμβανόμαστε τη στενωπό προσφέρονται να «βοηθήσουν», ώστε οι πολίτες να πειστούν να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων τους. Φέρονται προς αυτή τη κατεύθυνση διατεθειμένες να επιμηκύνουν τη διάρκεια του δανείου προτάσσοντας ως επιχείρημα τη μείωση της μηνιαίας δόσης… Προκειμένου δε να επιτύχουν την υπογραφή ΝΕΑΣ σε συνέχεια της παλαιάς σύμβασης (που τιτλοφορείται «Ρύθμιση παλαιότερης οφειλής»), χορηγούν ακόμη και περίοδο χάριτος μέχρι και δυο χρόνια… Βασικός εδώ στόχος της τράπεζας, φαίνεται να είναι η υπογραφή ΝΕΑΣ σύμβασης. Αναρωτιέσαι εύλογα, γιατί είναι για την τράπεζα τόσο σημαντική η υπογραφή νέας σύμβασης… Λες και δεν ξέρει ότι και νέα σύμβαση να υπογράψεις, είναι απλά θέμα χρόνου να μη μπορείς να πληρώνεις...
Πέραν των λόγων που αναφέρω εδώ, κατά την κρατούσα μάλλον άποψη της νομολογίας, εξάγονται τα εξής συμπεράσματα:
