Τραπεζικά και εξωτραπεζικά επιτόκια. Συμφωνία για τόκους πάνω από τα θεμιτά όρια είναι άκυρη ως προς το υπερβάλλον.

Στόχος  της απελευθέρωσης των τραπεζικών επιτοκίων είναι η - λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ των τραπεζών - συμπίεση των επιτοκίων προς τα κάτω. Σκοπός, της απελευθέρωσης των τραπεζικών επιτοκίων και του συνακόλουθου ανταγωνισμού, είναι η συμπίεση του κόστους του χρήματος προς όφελος των συναλλασσομένων με τα πιστωτικά ιδρύματα.

Το γεγονός ότι τα πιστωτικά ιδρύματα απολαύουν ειδικών προνομίων από την Πολιτεία, καθώς μέσω αυτών ασκείται η πιστοληπτική πολιτική του Κράτους, δεν νομιμοποιεί αυτά να ασκούν τα δικαιώματά τους υπερβαίνοντας τα ανεκτά όρια που θέτουν τα χρηστά ήθη και οι κοινωνικός σκοπός της θέσπισης των ειδικών αυτών προνομιακών δικαιωμάτων τους. Αλλά αντίθετα τούτα (τα πιστωτικά ιδρύματα) λόγω του θεσμικού τους ρόλου, επιβάλλεται να έχουν ιδιαίτερη ηθική και νομική υποχρέωση σεβασμού των δικαιωμάτων των δανειζόμενων πολιτών ιδίως δε όταν αυτοί έχουν και την ιδιότητα του καταναλωτή κατά τις διατάξεις του Ν 2251/1994.

Η διατήρηση των τραπεζικών επιτοκίων κατά πολύ υψηλότερων των εξωτραπεζικών, φανερώνει ότι ο ελεύθερος ανταγωνισμός δεν λειτουργεί. Προς τούτο η «διορθωτική» παρέμβαση της Δικαιοσύνης, με τη συνεκτίμηση των ευρύτερων συνθηκών και των ισχυόντων εξωτραπεζικών επιτοκίων, νομίμως λειτουργεί συμπληρωματικά προς τον ελεύθερο ανταγωνισμό μεταξύ των Τραπεζών για την πραγματοποίηση του πραγματικού σκοπού της απελευθέρωσης. 

Αφού οι υφιστάμενες νομισματοπιστωτικές συνθήκες, που λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό των εξωτραπεζικών επιτοκίων, δεν επιδέχονται υπερβάσεις στις μικρότερες σε έκταση και σημασία εξωτραπεζικές συναλλαγές, δεν μπορούν για μείζονα λόγο να τις ανεχθούν στις τραπεζικές. Η συμφωνία, συνεπώς, για τόκους πάνω από τα κατά τον παραπάνω τρόπο προσδιοριζόμενα θεμιτά όρια είναι άκυρη ως προς το υπερβάλλον, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 294 του Αστικού Κώδικα.

Καταγραφή της ταχύτητας των οδικών οχημάτων μέσω συστήματος φωτογραφικού radar τοποθετημένου επί οχήματος

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου που αναφέρονται στον τρόπο  λειτουργίας του συστήματος καταγραφής της ταχύτητας οδικών οχημάτων με φωτογραφικό radar τοποθετημένου επί οχήματος, η αυτοματοποιημένη λειτουργία τους περιγράφεται ως εξής: «Το μυστικό αυτοκίνητο της Τροχαίας προχωρά στον δρόμο με ταχύτητα που αναγράφεται στην ψηφιακή οθόνη του οχήματος. Είναι πάντα μικρότερη του ορίου ταχύτητας, που ισχύει σε κάθε τμήμα της Οδού. Εστιάζει αυτόματα. Από τη στιγμή που στην Αττική Οδό ή σε οποιαδήποτε άλλη οδική αρτηρία της χώρας κάποιο ΙΧ προσπεράσει από αριστερά το αυτοκίνητο αυτό, το ηλεκτρονικό του σύστημα βγάζει αμέσως στο καντράν την ταχύτητα με την οποία κινείται το ΙΧ. Μόλις ξεπερασθεί το όριο ταχύτητας τουλάχιστον κατά τριάντα χιλιόμετρα, ο φακός αρχίζει να δουλεύει αυτόματα. Εστιάζει με τη βοήθεια ραδιοκυμάτων, τα οποία «ξεπηδάνε» από άλλο σύστημα, κρυμμένο πίσω από την μπροστινή πινακίδα κυκλοφορίας. Έτσι αυτόματα φωτογραφίζεται ολόκληρο το πίσω μέρος του αυτοκινήτου, συμπεριλαμβανομένης βεβαίως και της πινακίδας, που ενδιαφέρει πάνω απ όλα. Ο οδηγός φεύγει, χωρίς να έχει καταλάβει τίποτε». (πηγή)

Προκειμένου να βρεθούν τα στοιχεία ταυτότητας του ιδιοκτήτη  του οχήματος, διενεργείται έλεγχος μέσω  του Τερματικού της  Υπηρεσίας που βεβαίωσε την παράβαση. Μετά από μήνες, ο ανυποψίαστος  ιδιοκτήτης του οχήματος  καλείται από το Αστυνομικό Τμήμα του τόπου κατοικίας του να δηλώσει αν την ημερομηνία της παράβασης το όχημα οδηγούσε ο ίδιος ή άλλο πρόσωπο, το οποίο εν συνεχεία καλείται να υποδείξει, αλλιώς η παράβαση καταλογίζεται σε αυτόν. Ακολουθεί η κατ’  άρθρο 4 της 21504/2601-11/4/207 KΥA επίδοση της κλήσης. Στη συνεχεία εκδίδεται απόφαση αφαίρεσης της άδειας οδήγησης του παραβάτη, εφόσον η υπέρβαση της ταχύτητας επιβάλει την αφαίρεσή της.