Και ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο και ασκεί την επιμέλειά του νομιμοποιείται ενεργητικά να ζητήσει τη ρύθμιση, μεταρρύθμιση ή απαγόρευση της επικοινωνίας τού τέκνου, ασκώντας δικό του δικαίωμα όταν τούτο επιτάσσει το αληθινό συμφέρον τού τέκνου

 

Με το άρθρο 592 ΚΠολΔ, όπως ισχύει ορίζεται ότι "Κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών δικάζονται οι γαμικές διαφορές, οι διαφορές από την ελεύθερη συμβίωση, οι διαφορές από τις σχέσεις γονέων και τέκνων, και οι λοιπές οικογενειακές διαφορές που ορίζονται στην παράγραφο 3 του άρθρου αυτού: Οι λοιπές οικογενειακές διαφορές αφορούν: α) ..., β) (...) την επικοινωνία των γονέων και των λοιπών ανιόντων με το τέκνο. Περαιτέρω, στο άρθρο 1520 παρ. 2 του Αστικού Κώδικα, όπως μεταρρυθμίστηκε με τον Ν. 4800/2021, προβλέπεται ρητά ότι «Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος…».

Το δικαίωμα στους ατομικούς δανειστές των ομόρρυθμων εταίρων να ζητήσουν από το δικαστήριο την έξοδο του οφειλέτη εταίρου, εφόσον αποβεί άκαρπη αναγκαστική εκτέλεση κατά της περιουσίας του, προβαίνοντας σε κατάσχεση της απαίτησης που έχει ο εξερχόμενος εταίρος κατά της εταιρίας για καταβολή της αξίας της μερίδας του

 

Στη διάταξη του άρθρου 262 Ν. 4072/2012 ορίζεται ότι «εφόσον η αναγκαστική εκτέλεση κατά της περιουσίας εταίρου από ατομικό δανειστή του αποβεί άκαρπη, ο δανειστής μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο της παραγράφου 2 του άρθρου 259 την έξοδο του εταίρου και τον καθορισμό της αξίας της συμμετοχής του». Η ως άνω διάταξη, ελλείψει ειδικής ρύθμισης για τις ετερόρρυθμες εταιρίες, εφαρμόζεται και σε αυτές (άρθρο 271 § 2 Ν. 4072/2012). Με την πρώτη ως άνω διάταξη καλύφθηκε στο δίκαιο των προσωπικών εταιριών ένα σημαντικό κενό που υπήρχε, καθώς χορηγήθηκε στους ατομικούς δανειστές των ομόρρυθμων εταίρων το δικαίωμα να ζητήσουν από το δικαστήριο την έξοδο του οφειλέτη εταίρου, εφόσον αποβεί άκαρπη αναγκαστική εκτέλεση κατά της περιουσίας του, προβαίνοντας σε κατάσχεση της απαίτησης που έχει ο εξερχόμενος εταίρος κατά της εταιρίας για καταβολή της αξίας της μερίδας του. 

Κατάσχεση εταιρικού μεριδίου ΕΠΕ με διαχείριση των κατασχώμενων εταιρικών μεριδίων κατά τα άρθ. 1027 επ. ΚΠολΔ

 

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1 § 1,10,14, 30 § 1, 34, 35 § 1 και 43Α του ν. 3190/1955 και 1022, 1023 ΚΠολΔ συνάγεται ότι στην έννοια των περιουσιακών δικαιωμάτων της διάταξης του άρθρου 1022 ΚΠολΔ, τα οποία είναι δεκτικά αναγκαστικής κατασχέσεως κατά τα άρθρα 1022 επ. ΚΠολΔ μετά από άδεια του δικαστηρίου, περιλαμβάνεται και το εταιρικό μερίδιο εταίρου εταιρίας περιορισμένης ευθύνης, το οποίο μπορεί να κατασχεθεί κατά άρθρο 30 ν. 3190/1955 από τους ατομικούς δανειστές του εταίρου στον οποίο ανήκει, αφού τούτο, καθώς δεν εμπίπτει στα κατασχόμενα κατά τα άρθρα 953, 982 και 992 ΚΠολΔ, συνιστά ιδιόρρυθμο περιουσιακό δικαίωμα, ήτοι στοιχείο της περιουσίας του εταίρου, το οποίο του παρέχει δικαίωμα στα κέρδη, έλεγχο των εταιρικών υποθέσεων και μπορεί να μεταβιβαστεί (ΕφΘεσ 205/2008, δημ. σε ΤΝΠ-Νόμος, ΕφΘεσ 78/2000 δημ. σε ΤΝΠ- Νόμος, ΕφΑΘ 4345/1991 ΕλλΔνη 1993. 615, ΕιρΡοδου 55/2015).

Δάνεια σε ελβετικό Φράγκο: Δημοσίευση της ΝΕΑΣ αγωγής με καταψηφιστικό αποζημιωτικό αίτημα για την ζημία από την προσδοκία βέβαιου κέρδους από το κλείδωμα της ισοτιμίας Euro/CHF στο χρόνο εκταμίευσης του δανείου, με βάση την κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων πιθανότητα λειτουργίας της σύμβασης κατ’ εφαρμογή τών αναγκαστικού δικαίου διατάξεων τής υπ’ αρίθμ. 2501/31.10.2002 Πράξης του Διοικητού της Τράπεζας της Ελλάδος

 

Το δικόγραφο της αγωγής δημοσιεύεται εδώ

Κύρια βάση της καταψηφιστικής αγωγής είναι οι   α ν α γ κ α σ τ ι κ ο ύ   δ ι κ α ί ο υ   διατάξεις  της  υπ’ αρίθμ. 2501/31.10.2002 (ΦΕΚ Α' 277/18-11-2002) Πράξη του Διοικητού της Τράπεζας της Ελλάδος, κεφάλαιο Β’, παράγραφος 2, περιπτώσεις (x) και (xi), με θέμα  «Ενημέρωση των συναλλασσομένων με τα πιστωτικά ιδρύματα για τους όρους που διέπουν τις συναλλαγές τους», η ελάχιστη ενημέρωση που  ο φ ε ί λ ο υ ν  να παρέχουν τα πιστωτικά ιδρύματα ως προς τις χορηγήσεις δανείων σε ξένο νόμισμα, σύμφωνα με τις οποίες πρέπει, μεταξύ άλλων, να περιλαμβάνει: «… (xi) Τη   δ υ ν α τ ό τ η τ α  και το   κ ό σ τ ο ς  χρησιμοποίησης τεχνικών κάλυψης του κινδύνου από την ενδεχόμενη μεταβολή της συναλλαγματικής ισοτιμίας ή και των επιτοκίων».

Περισσότερα εδώ

Δάνεια σε ελβετικό Φράγκο: Δημοσίευση της ανακοπής κατά του πλειστηριασμού και της περίληψης κατακυρωτικής έκθεσης (άρθρα 933, 934 ΚΠολΔ)

 

Σύμφωνα με το άρθρο 934 παρ. 1 ΚΠολΔ, ανακοπή κατά το άρθρο 933 είναι παραδεκτή, γ) αν αφορά την εγκυρότητα της τελευταίας πράξης εκτέλεσης, μέσα ενενήντα ημέρες αφότου μεταγραφεί η περίληψη της κατακυρωτικής έκθεσης, αν πρόκειται για ακίνητα.

Η ανακοπή κατά του πλειστηριασμού και της κατακυρωτικής (κατ’ άρθρα 933 και 934 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας)  μετά  τον πλειστηριασμό και την κατακύρωση, επί ποινή απαραδέκτου της ανακοπής, εγγράφεται υποχρεωτικά, εντός 30 ημερών στη μερίδα του ακινήτου στο κτηματολόγιο, και πλέον εμφανίζεται ως βάρος στο ακίνητο.

Το δικόγραφο της ανακοπής δημοσιεύεται εδώ

Δάνεια σε ελβετικό Φράγκο: Δημοσίευση της ανακοπής κατά του εκτελεστού τίτλου τής περίληψης κατακυρωτικής έκθεσης περί βίαιης αποβολής του καθ’ ού η εκτέλεση από το πλειστηριασθέν (άρθρα 933, 934, 936 και 1005 ΚΠολΔ)

 

Το δικόγραφο της ανακοπής δημοσιεύεται εδώ

Κατά το άρθρο 1005 παρ.1 ΚΠολΔ, από τη στιγμή που ο υπερθεματιστής καταβάλει το πλειστηρίασμα, ο υπάλληλος του πλειστηριασμού του δίνει περίληψη της κατακυρωτικής εκθέσεως, με την κατακύρωση δε και αφότου μεταγράφει η περίληψη της κατακυρωτικής εκθέσεως, ο υπερθεματιστής αποκτά το δικαίωμα που είχε εκείνος, κατά του οποίου έγινε η εκτέλεση, ενώ κατά την δεύτερη παράγραφο του ίδιου άρθρου η περίληψη της κατακυρωτικής έκθεσης είναι τίτλος εκτελεστός, με βάση τον οποίο μπορεί να γίνει αναγκαστική εκτέλεση υπέρ του υπερθεματιστή και των διαδόχων του εναντίον εκείνου κατά του οποίου έγινε η εκτέλεση και των διαδόχων του. Ενόψει των ανωτέρω η περίληψη της κατακυρωτικής έκθεσης ρητά ανάγεται από το νόμο σε τίτλο εκτελεστό, ο οποίος στηρίζει  ν έ α   διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης, με βάση την οποία ο υπερθεματιστής επιδιώκει να αποκτήσει, πέραν από την κυριότητα του πράγματος, που έχει ήδη αποκτήσει με τη μεταγραφή, και την κατοχή του.

Περισσότερα εδώ

 

Η ανακοπή κατά του εκτελεστού τίτλου τής περίληψης κατακυρωτικής έκθεσης περί βίαιης αποβολής του καθ’ ού η εκτέλεση από το πλειστηριασθέν (άρθρα 933, 934, 936 και 1005 ΚΠολΔ)

 

Σύμφωνα με το άρθρο 1005 ΚΠολΔ με την κατακύρωση, αφότου μεταγραφεί η περίληψη της κατακυρωτικής έκθεσης, ο υπερθεματιστής αποκτά το δικαίωμα που είχε εκείνος κατά του οποίου έγινε η εκτέλεση. Με τη διάταξη αυτή καθιερώνεται ρητά η αρχή ότι ο πλειστηριασμός αποτελεί αιτία παράγωγου τρόπου κτήσεως της κυριότητας και, συνεπώς, ο υπερθεματιστής θεωρείται ειδικός διάδοχος του καθ` ου η εκτέλεση, τον οποίο και διαδέχεται στο δικαίωμα, αποκτώντας το δυνάμει συμβάσεως, όπως είναι η εκποίηση με δημόσιο αναγκαστικό πλειστηριασμό. Κατά το άρθρο 1005 παρ.1 ΚΠολΔ, από τη στιγμή που ο υπερθεματιστής καταβάλει το πλειστηρίασμα, ο υπάλληλος του πλειστηριασμού του δίνει περίληψη της κατακυρωτικής εκθέσεως, με την κατακύρωση δε και αφότου μεταγράφει η περίληψη της κατακυρωτικής εκθέσεως, ο υπερθεματιστής αποκτά το δικαίωμα που είχε εκείνος, κατά του οποίου έγινε η εκτέλεση, ενώ κατά την δεύτερη παράγραφο του ίδιου άρθρου η περίληψη της κατακυρωτικής έκθεσης είναι τίτλος εκτελεστός, με βάση τον οποίο μπορεί να γίνει αναγκαστική εκτέλεση υπέρ του υπερθεματιστή και των διαδόχων του εναντίον εκείνου κατά του οποίου έγινε η εκτέλεση και των διαδόχων του. Ενόψει των ανωτέρω η περίληψη της κατακυρωτικής έκθεσης ρητά ανάγεται από το νόμο σε τίτλο εκτελεστό, ο οποίος στηρίζει  ν έ α   διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης, με βάση την οποία ο υπερθεματιστής επιδιώκει να αποκτήσει, πέραν από την κυριότητα του πράγματος, που έχει ήδη αποκτήσει με τη μεταγραφή, και την κατοχή του. Με τη λήψη απογράφου και την επίδοση επιταγής προς εκτέλεση, η οποία συντάσσεται στο αντίγραφο απογράφου της περίληψης της κατακυρωτικής έκθεσης, αρχίζει η κατά το άρθρο 943 ΚΠολΔ  ν έ α    α υ τ ο τ ε λ ή ς    διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση ανακοπής του άρθρου 933 ΚΠολΔ. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι  δ ε ν  αρκεί η ακύρωση του πλειστηριασμού, για να ακυρωθεί και η άμεση εκτέλεση (αποβολή κατά το άρθρο 943 ΚΠολΔ), που λαμβάνει χώρα με εκτελεστό τίτλο την περίληψη της κατακυρωτικής έκθεσης, διότι η συγκεκριμένη εκτέλεση είναι   δ ι α φ ο ρ ε τ ι κ ή   και  δ ε ν  συμπαρασύρεται από την ακύρωση του πλειστηριασμού. Ακριβώς δε για να μην απολεσθεί η προθεσμία προσβολής της αποβολής, επιβάλλεται, ακόμα και όταν έχει προηγηθεί και εκκρεμεί ανακοπή κατά του πλειστηριασμού και της περίληψης κατακυρωτικής εκθέσεως, να ασκηθεί, σύμφωνα με το άρθρο 69 § 1 περ. δ` ΚΠολΔ, ανακοπή κατ’ αυτής   κ α θ ε α υ τ ή ς   της αποβολής, με την προβολή των   ί δ ι ω ν   λόγων, που έχουν ήδη προταθεί στην πρώτη ανακοπή κατά του πλειστηριασμού και της περιλήψεως της κατακυρωτικής εκθέσεως. Μάλιστα το   δ ε δ ι κ α σ μ έ ν ο , που θα παραχθεί ως προς το κύρος της εκτελέσεως από την   π ρ ώ τ η  ανακοπή,  δ ε σ μ ε ύ ε ι   το δικαστήριο της   δ ε ύ τ ε ρ η ς   ανακοπής, που  δ ε ν  θα μπορεί να κρίνει με διαφορετικό τρόπο το κύρος της εκτελέσεως. Η παράλειψη του καθ’ ού η εκτέλεση να αμυνθεί κατά της πράξεως εκτελέσεως της αποβολής, την καθιστά    α π ρ ό σ β λ η τ η ,  α κ ό μ α   κ α ι    α ν   α κ υ ρ ω θ ο ύ ν    η    έκθεση   πλειστηριασμού   και   κατακύρωσης και η περίληψη της  κατακυρωτικής εκθέσεως (ΑΠ 1437/2012, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ), Επιπρόσθετα, προκειμένου η ως άνω ανακοπή να έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 934 παρ.1 περ. β και 2 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 147 παρ.2 ΚΠολΔ, θα πρέπει να έχει ασκηθεί εντός της προθεσμίας των εξήντα (60) ημερών από τη μεταγραφή της περίληψης της κατακυρωτικής έκθεσης. Τέλος,    α π ώ τ α τ ο    χρονικό σημείο για την άσκηση της ανακοπής του άρθρου 936 ΚΠολΔ είναι η   ε γ κ α τ ά σ τ α σ η   του υπερθεματιστή στη νομή του ακινήτου,   μ ε τ ά    τ η ν    ο π ο ί α   η προστασία του   τ ρ ί τ ο υ   εξασφαλίζεται με την άσκηση α γ ω γ ή ς    δ ι ε κ δ ι κ ή σ ε ω ς    του πράγματος εντός της αποκλειστικής προθεσμίας του άρθρου 1020 ΚΠολΔ.

 

Δάνεια σε ελβετικό Φράγκο: Επανέγερση (ΝΕΑΣ) αγωγής με καταψηφιστικό αποζημιωτικό αίτημα για την ζημία από την προσδοκία βέβαιου κέρδους από το κλείδωμα της ισοτιμίας Euro/CHF στο χρόνο εκταμίευσης του δανείου, με βάση την κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων πιθανότητα λειτουργίας της σύμβασης κατ’ εφαρμογή τών αναγκαστικού δικαίου διατάξεων τής υπ’ αρίθμ. 2501/31.10.2002 Πράξης του Διοικητού της Τράπεζας της Ελλάδος

 

1. Από τις νομικές παραδοχές που συνάγονται από την υπ' αριθμ. 4/2019 απόφαση της Πλήρους Ολομελείας του Αρείου Πάγου, κρίθηκε τελεσίδικα και αμετάκλητα ότι ο αμφισβητούμενος δηλωτικός όρος της σύμβασης σύμφωνα με τον οποίο «Εφ' όσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα αυτού έχει χορηγηθεί σε ελβετικό Φράγκο, ο οφειλέτης υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την Τράπεζα είτε στο νόμισμα της χορήγησης, είτε σε Ευρώ με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής» απηχεί την ενδοτικού δικαίου διάταξη της ΑΚ 291 και ως εκ τούτου εξαιρείται του δικαστικού ελέγχου. Επ’ αυτού κρίθηκε από την  υπ' αριθμ. 4/2019 απόφαση της Πλήρους Ολομελείας του Αρείου Πάγου, ότι δηλωτικοί όροι μιας σύμβασης είναι οι συμβατικοί όροι που απηχούν εθνικές ρυθμίσεις αναγκαστικού ή ενδοτικού δικαίου. Ότι κατά το άρθρο 1 παρ. 2 της Οδηγίας 93/13/ΕΟΚ  "Οι ρήτρες της σύμβασης που απηχούν νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις αναγκαστικού δικαίου δεν υπόκεινται στις διατάξεις της παρούσας οδηγίας" (εξαιρούνται από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας). Ότι  αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής τής Οδηγίας και εξαιρούνται από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας οι συμβατικές ρήτρες που, ως δηλωτικοί όροι τής σύμβασης, απηχούν τις ενδοτικού  δικαίου διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας χωρίς να τροποποιούν το περιεχόμενο τους ή το πεδίο εφαρμογή τους. Ότι η εξαίρεση των δηλωτικών όρων από τον έλεγχο καταχρηστικότητας θεμελιώνεται σε ρητή επιταγή της Οδηγίας 93/13, διότι, έστω  και αν η εξαίρεση αυτή  δεν  μεταφέρθηκε ρητά στο εθνικό δίκαιο με το ν. 2251/1994, εμπεριέχεται στη ρύθμιση του άρθρου 6 παρ. 2 του ν. 2251/1994 βάσει μίας εναρμονισμένης προς το ενωσιακό δίκαιο ερμηνείας σύμφωνης με το σκοπό της Οδηγίας. Ότι, τέλος, ο επίμαχος όρος «Εφ' όσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα αυτού έχει χορηγηθεί σε ελβετικό Φράγκο, ο οφειλέτης υποχρεούται να εκπληρώσει τις εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την Τράπεζα είτε στο νόμισμα της χορήγησης, είτε σε Ευρώ με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής» συνιστά δηλωτικό όρο τής σύμβασης, διότι επαναλαμβάνει την ενδοτικού δικαίου διάταξη του άρθρου 291 ΑΚ και γι'αυτό εξαιρείται από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας.

Η δίκη τής δικαστικής διανομής

Κατά την ΚΠολΔ 491 8 1 στη δίκη διανομής, με επιμέλεια του επισπεύδοντος τη συζήτηση, προσεπικαλούνται υποχρεωτικά, τρίτοι που έχουν δικαίωμα υποθήκης ή ενεχύρου ή επικαρπίας, ως και εκείνοι που έχουν επιβάλλει κατάσχεση (συντηρητική ή αναγκαστική) στη μερίδα κάποιου κοινωνού. Η ρύθμιση αυτή, με την οποία διευρύνονται τα υποκειμενικά όρια της δίκης διανομής, έχει ως δικαιολογητικό λόγο τον επηρεασμό και κατά κάποιο τρόπο τη διάπλαση των άνω δικαιωμάτων, από τη διανομή, κατά τις ΚΠολΔ 492 επ. Η προσεπίκληση δεν εκτείνεται και σε όσους έχουν δικαίωμα άλλης προσωπικής δουλείας (π.χ. οίκησης). 

Αναστολή πλειστηριασμού κατ'άρθρο άρθρο 18 ν. 4728/2020 από την υποβολή της αίτησης της διαδικασίας εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών στην Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.) και μέχρι την με οποιοδήποτε τρόπο περάτωση της διαδικασίας

Από την υποβολή της αίτησης της διαδικασίας εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν. 4728/2020 στην Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.) και μέχρι την με  ο π ο ι ο ν δ ή π ο τ ε  τρόπο  π ε ρ ά τ ω σ η  της διαδικασίας, σύμφωνα με το άρθρο 16, ακόμα και αν  δ ε ν  υπογραφεί η σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών εντός δύο (2) μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, οπότε τυπικά (όχι όμως και ουσιαστικά) η διαδικασία θεωρείται περατωθείσα ως άκαρπη,   α ν α σ τ έ λ λ ο ν τ α ι   η λήψη αναγκαστικών μέτρων και η συνέχιση της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης επί απαιτήσεων, κινητών και ακινήτων κατά του οφειλέτη, εφόσον  δ ε ν  καταλαμβάνει την διενέργεια πλειστηριασμού, ο οποίος έχει προγραμματισθεί εντός τριών (3) μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης από τον οφειλέτη.

Ἡ κόπρος τοῦ Αὐγεία: ἡ 7211/2023 ἀπόφαση τοῦ Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ἤλιδος ἐπί τῆς ἀγωγής Ἡρακλέους κατά Αὐγεία

 

ΜΟΝΑΡΧΊΑ ΉΛΙΔΟΣ

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΛΙΔΑΣ

ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ  

                                    

                                           ΑΠΟΦΑΣΗ

      ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΉΛΙΔΑΣ

                                 ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

         

               ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές, Νίκη Αστερή, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Σοφία Καραγεωργίου, Πρωτοδίκη-Εισηγήτρια και Σπυρίδωνα Καποδίστρια, Πρωτοδίκη, οι οποίοι ορίσθηκαν από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Ήλιδας και από το Γραμματέα Ασημάκη Οικονομόπουλο.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του, την ἔνη φθίνοντος Ποσιδεῶνος   Β΄, 2ον ἔτος τῆς 700-ῆς Ὀλυμπιάδας (Γρηγοριανό ημερολόγιο: 21η Ιανουαρίου 2023), για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

             ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: Ἡρακλέους, τοῦ Δία και τῆς Ἀλκμήνης, κάτοικος Ηλυσίων Πεδίων, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Ἀθανασίου Ἀλαμπάση (ΑΜ ΔΣΑ 024778), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

            ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: Αὐγεία, βασιλεὺς Ἤλιδος, τοῦ Ποσειδῶνος καί τῆς Ὑρμίνης, κάτοικος ανακτόρων Ἤλιδος, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Δημητρίου Ηλιού, προέδρου τού Δικηγορικού Συλλόγου Ήλιδας (ΑΜ ΔΣH 4779), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από πρώτη ἱσταμένου Θαργηλίωνος, 1ον ἔτος τῆς 700-ῆς Ὀλυμπιάδας (Γρηγοριανό ημερολόγιο: 1η Μαΐου 2022) και με γενικό αριθμό κατάθεσης  ΓΑΚ 88518/2022 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου  ΑΚΔ 2436/2022 αγωγή, η οποία προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο ἔνη φθίνοντος Ποσιδεῶνος Β΄, 2ον ἔτος τῆς 700-ῆς Ὀλυμπιάδας (Γρηγοριανό ημερολόγιο: 21η Ιανουαρίου 2023).

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως αναφέρεται ανωτέρω, και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ζήτησαν να γίνουν δεκτοί οι ισχυρισμοί τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ

ΣΚΈΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ

Ο Ηρακλής και η κόπρος τού Αυγεία

1. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων (ΜΕΔ) κυμαίνεται στο 3%. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, τα ΜΕΔ στην Ελλάδα το 2018 ανήλθαν στο θηριώδες ποσοστό του 41,99% επί του συνόλου των χρηματοδοτήσεων. Επιπλέον για το Δεκέμβριο του 2019 σύμφωνα και πάλι με στοιχεία από την Παγκόσμια Τράπεζα η Ελλάδα είχε μακράν το υψηλότερο ποσοστό ΜΕΔ στην Ευρώπη το οποίο έφτανε το 35,2% ενώ την δεύτερη χειρότερη επίδοση είχε η Ιταλία με ποσοστό μόλις 6,7%. Το ιστορικό υψηλότερο ποσό ΜΕΔ των € 107 δισ. καταγράφεται περίπου τον Μάρτιο του 2016 όταν και διαμορφώνεται στο τερατώδες ποσοστό 49% του συνολικού δανειακού χαρτοφυλακίου. Τον Δεκέμβριο του 2020 τα ΜΕΔ παρουσιάζονται ‘’μειωμένα’’ στο ποσοστό του 32,9%.

Τούτων δοθέντων, η Ελλάδα των μόλις 10 εκατομμυρίων πληθυσμού αποτελεί σε απόλυτα νούμερα την τέταρτη μεγαλύτερη αγορά κόκκινων δανείων στην Ευρώπη, δηλαδή μακράν πρώτη στην ΕΕ ανά κάτοικο. Γίνεται από αυτά αντιληπτό ότι πρόκειται για χρεοκοπημένη χώρα, χρεοκοπημένο λαό και χρεοκοπημένες τράπεζες.

2. Εταιρίες ειδικού σκοπού (SPV) και Bad Bank

Η υπ' αριθμ. 2021-824 DC απόφαση του Γαλλικού Συνταγματικού Συμβουλίου για τη θέσπιση και εφαρμογή "Πράσινου Πιστοποιητικού" στη Γαλλία

  

[Α ν τ ι σ υ ν τ α γ μ α τ ι κ ή  για  Ό Λ Ο Υ Σ  τους γάλλους εργαζόμενους η διάταξη που προβλέπει το δικαίωμα  α π ό λ υ σ η ς  από τον εργοδότη όταν ο εργαζόμενος δεν προσκομίζει Πράσινο Πιστοποιητικό για τον κορωναϊό,

Η  α ν α σ τ ο λ ή  εργασίας που προβλέπεται με την εν λόγω διάταξη, σύμφωνα με το Γαλλικό Συνταγματικό Συμβούλιο, έχει την έννοια ότι, εφόσον ένας γάλλος εργαζόμενος στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα αρνείται να προσκομίσει Πράσινο Πιστοποιητικό για τον κορωναϊό, ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να συμφωνήσει με τον εργαζόμενο κανονικές ημέρες άδειας  μ ε τ'  α π ο δ ο χ ώ ν   ή υποχρεωτικές ημέρες άδειας  μ ε τ'  α π ο δ ο χ ώ ν.  Αν ο εργαζόμενος αρνηθεί τίθεται σε αναστολή. Όταν η  α ν α σ τ ο λ ή  τής σύμβασης εργασίας παρατείνεται πέραν της περιόδου που ισοδυναμεί  ΜΕ  Τ Ρ Ε Ί Σ (3)  ΗΜΈΡΕΣ ΕΡΓΑΣΊΑΣ, ο εργοδότης  υ π ο χ ρ ε ο ύ τ α ι  να καλέσει τον εργαζόμενο σε συνέντευξη προκειμένου να τον τοποθετήσει σε άλλη θέση με μικρή ή καθόλου επαφή με άλλα πρόσωπα όπου η πιθανότητα μετάδοσης του κορωναϊού είναι περιορισμένη• η θέση αυτή είναι υποχρεωτικά  ε ν τ ό ς  της επιχείρησης,

Α ν τ ι σ υ ν τ α γ μ α τ ι κ ή  η υποχρεωτική δεκαήμερη καραντίνα όταν ένας γάλλος βρεθεί θετικός στον κορωναϊό,

Δεν αντίκειται στο γαλλικό Σύνταγμα το Πράσινο Πιστοποιητικό για τον κορωναϊό,

Η επίδειξη δημοσίων εγγράφων που αποδεικνύουν την  τ α υ τ ό τ η τ α  του πολίτη που προσκομίζει το Πράσινο Πιστοποιητικό,  γίνεται  α π ο κ λ ε ι σ τ ι κ ά  στα όργανα της Γαλλικής  Χ ω ρ ο φ υ λ α κ ή ς,

Ποιες οι προϋποθέσεις χρήσης Πράσινου Πιστοποιητικού για την είσοδο σε μπαρ, εστιατόρια, καφετέριες, πολυκαταστήματα, μεγάλα εμπορικά κέντρα, αίθουσες συναυλιών, παραστάσεις, κινηματογράφος, φεστιβάλ, αθλητικές εκδηλώσεις, εκθέσεις, σαλόνια, ζωολογικοί κήποι, βιβλιοθήκες, καζίνο και αίθουσες παιχνιδιών στη Γαλλία,

Ποιες οι προϋποθέσεις χρήσης Πράσινου Πιστοποιητικού για την πρόσβαση σε υγειονομικές, κοινωνικές και ιατροκοινωνικές υπηρεσίες στη Γαλλία,

Ποιες οι προϋποθέσεις χρήσης Πράσινου Πιστοποιητικού για ταξίδια μεγάλων αποστάσεων με διαπεριφερειακές δημόσιες συγκοινωνίες στη Γαλλία.]

Η 53/2021 απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία κρίθηκε η νομιμότητα των Συμβάσεων Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος

1. Με την  υπ' αριθμ. 4/2019 απόφαση της Πλήρους Ολομελείας του Αρείου Πάγου κρίθηκε  ότι  δηλωτικοί όροι μιας σύμβασης είναι οι συμβατικοί όροι που απηχούν εθνικές ρυθμίσεις αναγκαστικού ή ενδοτικού δικαίου. Ότι κατά το άρθρο 1 παρ. 2 της Οδηγίας 93/13/ΕΟΚ "Οι ρήτρες της σύμβασης που απηχούν νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις  αναγκαστικού  δικαίου δεν   υπόκεινται στις διατάξεις της παρούσας οδηγίας" (εξαιρούνται από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας). Ότι  αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής τής Οδηγίας και  εξαιρούνται από τον δικαστικό έλεγχο καταχρηστικότητας οι συμβατικές ρήτρες που, ως δηλωτικοί όροι τής σύμβασης, απηχούν τις  ενδοτικού  δικαίου διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας χωρίς να τροποποιούν το περιεχόμενο τους ή το πεδίο εφαρμογή τους.

2. Η υπ’ αριθμ. 356/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Ναυπλίου, εδέχθη αναφορικά με την ένδικη διαφορά από Σύμβαση Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου, μεταξύ άλλων, τα εξής:

Η 911/20 απόφαση του Αρείου για τις Συμβάσεις Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα ελβετικού Φράγκου

 

1. Η υπ’ αριθμ.  1611/2017 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, εδέχθη αναφορικά με την ένδικη διαφορά από Σύμβαση Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Σύμφωνα με την υπ' αριθμ. 2501/31-10-2002 (ΦΕΚ Α' 277/18-11-2002) Πράξη του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 18 παρ.5 του Ν. 2076/1992 (όπως αυτό ίσχυε μέχρι την κατάργηση του με το άρθρο 92 παρ.1 του Ν. 3601/2007), και άρα έχει ισχύ ουσιαστικού νόμου, τροποποιήθηκαν και κωδικοποιήθηκαν οι διατάξεις, που αφορούν την ενημέρωση των συναλλασσομένων με τα πιστωτικά ιδρύματα, που λειτουργούν στην Ελλάδα, για τους όρους που διέπουν τις συναλλαγές τους».

Η εθνική καταστροφή από τη σύναψη λεόντειας συμφωνίας με την Αίγυπτο: Οι θέσεις της νομικής ακαδημαϊκής κοινότητας για την απώλεια ελληνικής κυριαρχίας προς όφελος της Τουρκίας και της Αιγύπτου

 

Το επίκαιρο ζήτημα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο εξέτασε η εκδήλωση που  πραγματοποιήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2020 με διοργανωτή την Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος. Η εκδήλωση για λόγους συμβολικούς  πραγματοποιήθηκε στο Καστελόριζο.

Ακολουθούν οι ερωτήσεις που ποτέ δεν έγιναν και οι απαντήσεις που ποτέ δε δόθηκαν στην εκδήλωση.

1. Είναι η Ελλάς Αρχιπελαγικό κράτος?

Η Ελλάς είναι ξεκάθαρα Αρχιπελαγικό κράτος. Ο όρος αρχιπέλαγος, στη γεωγραφία, χαρακτηρίζει γεωλογικό σχηματισμό αποτελούμενο από μια  α λ υ σ ί δ α  ή  ανεπτυγμένη  σ υ σ τ ά δ α   ν η σ ι ώ ν. Αν και αρχιπελάγη απαντώνται συνήθως στην ανοιχτή θάλασσα, εντούτοις σε ορισμένες  περιπτώσεις αναφέρεται και σε  μ ι κ τ ά  κράτη η επικράτεια των οποίων αποτελείται από ηπειρωτικά και νησιώτικα εδάφη που γειτνιάζουν με μεγάλους όγκους ηπειρωτικής  ξηράς.

Αν και σύμφωνα με την Σύμβαση ΔΘ  ως αρχιπελαγικό κράτος  λογίζεται «το αμιγώς  αρχιπελαγικό κράτος, δηλαδή  εκείνο που αποτελείται από  αποκλειστικά από νησιά», εντούτοις από τις σχετικές ρυθμίσεις ως  ε ξ α ί ρ ε σ η  λογίζονται τα  «μ ι κ τ ά  κράτη» δηλαδή τα κράτη εκείνα που αποτελούνται τόσο από νησιωτικά συμπλέγματα όσο και από ηπειρωτικό έδαφος, εφόσον το σύμπλεγμα νήσων  είναι τόσο στενά  σ υ ν δ ε δ ε μ έ ν α  μεταξύ τους ώστε να σχηματίζουν μια  α υ τ ο τ ε λ ή    γ ε ω γ ρ α φ ι κ ή,  ο ι κ ο ν ο μ ι κ ή  και  π ο λ ι τ ι κ ή   ε ν ό τ η τ α,  ή που θεωρούνται  ι σ τ ο ρ ι κ ά  ότι σχηματίζουν μια τέτοια  ε ν ό τ η τ α.  Ως τέτοια περίπτωση μικτού Αρχιπελαγικού κράτους θεωρείται  η   Ε λ λ ά δ α.

Το δικαίωμα των ελληνικών νησιών στις θαλάσσιες ζώνες - οριοθέτηση αιγιαλίτιδας ζώνης, υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο Αιγαίο: Η Ελλάς είναι ξεκάθαρα Αρχιπελαγικό κράτος!

1. Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS – United Nations Convention on the Law of the Sea)

Η Τρίτη συνδιάσκεψη των Ηνωμένων εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (1973-1982) κατέληξε στην υπογραφή της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας στο Montego Bay στις 10 Δεκεμβρίου του 1982. Μεταξύ των 157 κρατών που συμμετείχαν καταψήφισαν τέσσερα κράτη: ΗΠΑ, Ισραήλ, Τουρκία και Βενεζουέλα. Με τη σύναψη της UNCLOS, 1982 επιδιώχθηκε μια «συμβιβαστική» λύση με εκατέρωθεν υποχωρήσεις μεταξύ των αναπτυσσόμενων κρατών που επιδίωκαν ευρύτερο έλεγχο των παράκτιων πλουτοπαραγωγικών τους πόρων και των μεγάλων ναυτικών δυνάμεων και της επιδίωξής τους για τη διασφάλιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας. 

Έτσι η UNCLOS περιέχει διατάξεις που εκφράζουν το πρότερο  ε θ ι μ ι κ ό  δίκαιο (καθεστώς αιγιαλίτιδας ζώνης, ελευθερίες της ανοιχτής θάλασσας, καθεστώς της υφαλοκρηπίδας) αλλά εισάγει και νέους θεσμούς του δικαίου της Θάλασσας με σημαντικότερο την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), που εκτείνεται ως τα 200 ν.μ. από τις γραμμές βάσης και αποτελεί μια “sui generis” θαλάσσια ζώνη στην οποία το παράκτιο κράτος ασκεί εκτεταμένες οικονομικής φύσεως αρμοδιότητες. 

Επίσης με την UNCLOS εισήχθη το νομικό καθεστώς των «αρχιπελαγικών κρατών», της περιοχής του διεθνούς βυθού καθώς και το σύστημα επίλυσης των διαφορών με κύριο όργανο το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας – (ITLOS)  [isalos net : Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), του Kλέαρχου Μαυριλάκου].

Τον Απρίλιο του 1998 η Ευρωπαϊκή Ένωση επικύρωσε το ΔΔΘ έτσι που έκτοτε  δεσμεύει όλα τα υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ κράτη-μέλη, της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης. Τα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα αρμόδια για την επίλυση των σχετικών ζητημάτων είναι το  Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας του Αμβούργου, που έχουν αποτυπώσει την πρακτική των κρατών και τους κανόνες που διέπουν την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας.

2. Οι θέσεις της Ελλάδας σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας – οι  αναθεωρητικές αντιρρήσεις  της Τουρκίας σχετικά με την οριοθέτηση αιγιαλίτιδας ζώνης,  υφαλοκρηπίδας και  ΑΟΖ στο Αιγαίο

Ιστορικό πλαίσιο τής καλούμενης ψευδώς ως   «ελληνοτουρκικής διαφοράς»

Οι Συμβάσεις Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου υπό το πρίσμα (α) της τελευταίας απόφασης του ΔΕΚ στην υπόθεση C-81/19 NG και OH κατά SC Banca Transilvania SA και (β) της Πλήρους Ολομέλειας του Αρείου Πάγου που εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 4/2019 απόφασή της

Με την υπ’ αρίθμ. 2501/31.10.2002 Πράξη του Διοικητού της Τράπεζας της Ελλάδος ορίστηκαν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την ελάχιστη ενημέρωση που οφείλουν να παρέχουν τα πιστωτικά ιδρύματα ως προς τις χορηγήσεις δανείων σε ξένο νόμισμα που πρέπει να περιλαμβάνει τη  δ υ ν α τ ό τ η τ α  και το   κ ό σ τ ο ς  χρησιμοποίησης τεχνικών κάλυψης του κινδύνου από την ενδεχόμενη μεταβολή της συναλλαγματικής ισοτιμίας, τόσο για τις καταβαλλόμενες  δ ό σ ε ι ς  όσο και για το άληκτο  κ ε φ ά λ α ι ο. 

Δάνεια σε ελβετικό Φράγκο: η υπ' αριθμ. 3607/2020 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών

Η απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου επί αγωγής εντολέα μου κατά του ελληνικού Δημοσίου για πρόδηλα σφάλματα των εθνικών δικαστηρίων καθώς οι σχετικές 'αποφάσεις' (έκδοση Διαταγής Πληρωμής και αποφάσεις επί ανακοπών και αναστολών) παραβιάζουν κατάφωρα το ενωσιακό δίκαιο και τη  νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, για τον λόγο ότι παραλείπουν να αποτιμούν  α υ τ ε π α γ γ έ λ τ ω ς  (με δική τους πρωτοβουλία) κατά πόσον οι τυποποιημένες ρήτρες συμβάσεων σε ελβετικό Φράγκο είναι δίκαιες, και δ ε ν  κηρύττουν άκυρες όσες είναι καταχρηστικές.

Η υπόθεση αφορά σε Αγωγή κατά του ελληνικού Δημοσίου, ύψους 180.000 Ευρώ, για  ηθική βλάβη (α) λόγω της απώλειας ακινήτου δανειολήπτη από δάνειο σε ελβετικό Φράγκο  και (β) για τον μακροχρόνιο και δαπανηρό δικαστικό αγώνα που ξεκίνησε, λόγω  πεπλανημένων δικαστικών αποφάσεων της ελληνικής Δικαιοσύνης (έκδοση διαταγής πληρωμής, απόρριψη ανακοπών, ασφαλιστικών μέτρων κλπ),  που παραβιάζουν κατάφωρα το κοινοτικό δίκαιο, επειδή εκδόθηκαν κατά προφανή αντίθεση προς τη σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

Η δίκη για τη διαγραφή δικηγόρου από τα μητρώα του Ταμείου Νομικών: Η απορριπτική 18426/23-12-2019 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών

Ο προσφεύγων δικηγόρος επέδωσα στο καθού Ταμείο («ΕΝΙΑΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ - ΤΟΜΕΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΝΟΜΙΚΩΝ (Ε.Τ.Α.Α. -Τ.Α.Ν.)  την από 10 Σεπτεμβρίου 2014 εξώδικη δήλωση – αίτηση, με αίτημα να αναγνωριστεί ο χρόνος προϋπηρεσίας μου ως μη συντάξιμος καθώς και η μη απονομή των πάσης φύσεως παροχών, δι’ αποφάσεως του προϊσταμένου των Υπηρεσιών του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ, λόγω ασκήσεως του δικαιώματος διαγραφής μου από τα μητρώα του Οργανισμού όταν μεταβλήθηκαν τα περιστατικά από ασυνήθιστα γεγονότα, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά κλπ, που είχαν ως  αποτέλεσμα την οικονομική κατάρρευση του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ, κατά τρόπο που οι απρόβλεπτες συνθήκες που συντρέχουν να καθιστούν για εμένα, ως συμβληθέντα  ασφαλισμένο,  την οφειλόμενη παροχή υπέρμετρα επαχθή.