Ποια η θέση και η τύχη του πολιτικού συστήματος αν κάτι πάει στραβά?
Να λοιπόν που οι «ηγέτες του πιο έξυπνου λαού στο κόσμο» την πάτησαν!!! Και την πάτησαν γιατί πολύ απλά, οι ηγέτες αυτού του λαού υπολείπονται τόσο πολύ σε σχέση με τους ηγέτες αυτού του λαού , που δε θα μπορούσαν ποτέ να αντιληφθούν που είναι το τυράκι και που η φάκα… Και επί είκοσι χρόνια αντί με τα κλεμμένα να δημιουργήσουν μια ισχυρή Ελλάδα, αναλώθηκαν στη χρηματοδότηση της κομματοκρατίας , έχοντας ως μόνο στόχο και σκοπό, τα οφίτσια… Το τι συνέβη στην Ελλάδα τα τελευταία είκοσι χρόνια το λέει σε είκοσι γραμμές ο Χρήστος Γιανναράς με άρθρο του στην Καθημερινή της Κυριακής: Ο πανικός των ανίκανων και διεφθαρμένων κομμάτων προβάλλεται σαν...
«καθολική αγανάκτηση» και «έκρηξη οργής» όλων των Ελλήνων για τον «ανθελληνισμό» της Δύσης. Σπασμωδική προσπάθεια να σφετεριστούν και να αποπροσανατολίσουν τον πραγματικό λαϊκό θυμό, να μας κάνουν να παραβλέψουμε τα προφανή και κραυγαλέα της φαυλότητας, της ιδιοτέλειας, της μικρόνοιας των ηγετών μας, αυτά που ρώταγε πρόσφατα και η Monde Diplomatique: Πού κατέληξαν οι πακτωλοί των χρημάτων του Ταμείου Συνοχής και των «πακέτων» της Ε.Ε.; Είκοσι εννέα χρόνια τώρα, τα κόμματα και ο υπόκοσμος που τα πλαισιώνει ασέλγησαν με αναίδεια ιταμή στο κράτος και στις λειτουργίες του, εκμαυλίζοντας με εξωφρενικά σπάταλες παροχές κοντόφθαλμους ψηφοφόρους, εξαγοράζοντας μεγαλοεργολάβους καναλάρχες, τις μαφίες των προμηθευτών του Δημοσίου, τους αδίστακτους επαγγελματίες συνδικαλιστές. Ιδιοποιήθηκαν για το ακόρεστο κομματικό τους συμφέρον (συχνά και για την τσέπη τους) το χρήμα που δόθηκε για να πετύχει η χώρα την οικονομική σύγκλιση με τους εταίρους της, τον παραγωγικό εκσυγχρονισμό της.
«καθολική αγανάκτηση» και «έκρηξη οργής» όλων των Ελλήνων για τον «ανθελληνισμό» της Δύσης. Σπασμωδική προσπάθεια να σφετεριστούν και να αποπροσανατολίσουν τον πραγματικό λαϊκό θυμό, να μας κάνουν να παραβλέψουμε τα προφανή και κραυγαλέα της φαυλότητας, της ιδιοτέλειας, της μικρόνοιας των ηγετών μας, αυτά που ρώταγε πρόσφατα και η Monde Diplomatique: Πού κατέληξαν οι πακτωλοί των χρημάτων του Ταμείου Συνοχής και των «πακέτων» της Ε.Ε.; Είκοσι εννέα χρόνια τώρα, τα κόμματα και ο υπόκοσμος που τα πλαισιώνει ασέλγησαν με αναίδεια ιταμή στο κράτος και στις λειτουργίες του, εκμαυλίζοντας με εξωφρενικά σπάταλες παροχές κοντόφθαλμους ψηφοφόρους, εξαγοράζοντας μεγαλοεργολάβους καναλάρχες, τις μαφίες των προμηθευτών του Δημοσίου, τους αδίστακτους επαγγελματίες συνδικαλιστές. Ιδιοποιήθηκαν για το ακόρεστο κομματικό τους συμφέρον (συχνά και για την τσέπη τους) το χρήμα που δόθηκε για να πετύχει η χώρα την οικονομική σύγκλιση με τους εταίρους της, τον παραγωγικό εκσυγχρονισμό της.
Και βλέπουν τώρα έντρομοι να τους πάνε γερμανοί και γάλλοι μέχρι το ΤΕΛΟΣ… Να τους σύρουν στο δρόμο που οδηγεί αργά και μαρτυρικά στη παραδοχή της «έσχατης περίπτωσης» που περιγράφεται στο σχέδιο της «ευρωστηριξης»… Της δήλωσης δηλαδή του ιστορικού «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» , με τις εξής –μετά τη δήλωση- επιλογές: α) προσφυγή στο ΔΝΤ (με ταυτόχρονη παράδοση οφιτσίων στο ΔΝΤ) και μεσομακροπροθεσμη έξοδο από το ευρω, β) υπαγωγή της χώρας στα υπό θέσπιση όργανα της Ε.Ε που θα ελέγχουν οι ισχυροί της Ευρώπης (με παράδοση οφιτσίων σε γαλλογερμανους), με αντάλλαγμα δάνεια και παραμονή μας στο ευρω ή γ) απόρριψη των α και β , μη σωσμός από κανέναν, οριστική πτώχευση , λαϊκή οργή άνευ προηγουμένου , ολική κατάρρευση του πολιτικού κατεστημένου, άμεση εγκατάλειψη του ευρω και πρόσκληση σύμμετρης ικανοποίησης των δανειστών μας (μεταξύ αυτών και οι ελληνικές τράπεζες που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ένα πολύ μεγάλο μέρος των τοξικών ομόλογων του ελληνικού δημόσιου χρέους , περίπτωση για την οποία το «πικρόν ποτήριον τούτο» θα το πιουν και οι ελληνικές τράπεζες που σημειωτέων θησαύρισαν εις βάρος του ελληνικού λαού με την επιβολή τοκογλυφικών επιτοκίων με τη πλήρη ανοχή του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος).
Παρακολουθούν τώρα αμήχανοι , σε ρόλο θεατή την Ευρώπη να «νίπτει τας χείρας της» , αφήνοντάς τους «στα νύχια» των «αμείλικτων κερδοσκόπων» , που αργά και μαρτυρικά τους σύρουν στο δρόμο προς το Γολγοθά… Στο δρόμο προς τη ΣΤΑΥΡΩΣΗ… Με το αλλόφρον πλήθος του πολύπαθου Ελληνισμού, να κραυγάζει ρυθμικά: "άρον, άρον σταύρωσον αυτούς"…
Μπρος στον υπέρτατο αυτό κίνδυνο τους βλέπεις όλους μαζί, συσπειρωμένους. Όλοι όσοι νιώθουν ότι ανήκουν στα λεγόμενα αστικά κόμματα και όλοι όσοι ξέρουν ότι ευθύνονται για τον Τιτανικό, έχουν γίνει τώρα μια γροθιά! Εβρισκόμενοι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, κινούνται σε κλίμα απόλυτης συναίνεσης, μπας και σώσουν το τομάρι τους… ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΣΕΙ, ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΤΣΙ… ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΓΡΙΕΥΟΥΝ…
Για ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟ κάνει λόγο ο Χρήστος Γιανναράς. Για την ανάγκη αποτίναξης του ζυγού της κομματοκρατίας προτρέπει ο δημοσιογράφος , χαρακτηρίζοντας όσους διακυβέρνησαν τη χώρα ΩΣ ΥΠΟΔΙΚΟΥΣ ΑΦΕΝΤΕΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΕ ΣΥΝΕΠΗ ΙΣΟΒΙΑ…
Καλεί τους νομομαθείς πολίτες , «να μηνύσουν τους υπουργούς που παραποιούσαν όσα λογιστικά στοιχεία υποβάλλονταν στην Ε.Ε. από το 1981 ώς σήμερα. Να μηνύσουν για κατάφωρη βλάβη του δημόσιου συμφέροντος, μετά δόλου, όσους υπέγραψαν συνάψεις δανείων της χώρας, ώστε να ελεγχθεί εισαγγελικά η σκοπιμότητα, αλλά και η διαχείριση των δανείων, που οδήγησε στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Να μηνύσουν καταξιωμένοι νομομαθείς πολίτες τους υπεύθυνους για τις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων και του Συστήματος Υγείας υπουργούς, να ερευνηθεί εισαγγελικά το όργιο της κλεπτοκρατίας και της αλυσιδωτής διαφθοράς. Να μηνυθούν οι πρόεδροι οργανισμών και ιδρυμάτων που ανέχθηκαν στρατιές αργόσχολων, κομματικά διορισμένων (σαράντα δύο «συνοδών ασανσέρ» σε αθηναϊκό νοσοκομείο, οχτώ θωρωρών για μία θύρα που ανοίγει αυτόματα, δεκαεφτά κηπουρών για τα πεύκα στο προαύλιο μουσείου δύο μικρών αιθουσών κ.ά. άπειρα ανάλογα).
Αντίστοιχες μηνύσεις για τις μυθώδεις προμήθειες από δημόσια έργα, για την έγκριση αστρονομικών αμοιβών σε προέδρους δημόσιων οργανισμών και εταιρειών του Δημοσίου, για τους εξωφρενικούς αριθμούς «ειδικών συμβούλων» στα υπουργεία, μηνύσεις για υπέρβαση των νομοθετημένων ορίων στα προεκλογικά έξοδα των κομμάτων.
Είναι προβλεπόμενη η αντίδραση των κομματανθρώπων: «Ποινικοποιείται ο δημόσιος βίος», θα πουν. Αλλά και γιατί όχι; Αν πάσχει σε κάτι αυτή η πρόταση, είναι ότι, απλουστευμένη και επιγραμματική στο πλαίσιο μιας επιφυλλίδας, μοιάζει επιπόλαιος αυθορμητισμός, μη ρεαλιστικός. Το δύσκολο είναι να σοβαρέψει στην εφαρμογή της η πρόταση, να την επεξεργαστούν και να την πραγματώσουν έγκυροι, ευφυείς, ανιδιοτελείς πολίτες. Και τότε, ας ποινικοποιηθεί στο έπακρο ο πολιτικός βίος, αρκεί να καθαρίσει η κόπρος του Αυγεία.
Δεν μας έχουν αφήσει άλλη δυνατότητα, το Σύνταγμα, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, δεν περιέχει πια καμιά δικλίδα ασφαλείας για το ενδεχόμενο γενικευμένης διάλυσης του κράτους. Συνταγματάρχης Ζορμπάς και Γουδή αποκλείονται σήμερα εκ των πραγμάτων. Δεν μας απομένει παρά μόνο η προσφυγή στην Τρίτη Εξουσία: στη Δικαιοσύνη. Έχουν προσπαθήσει οι τύραννοι του λαϊκού σώματος να την ακυρώσουν – οι νόμοι περί ευθύνης υπουργών κωμικοί, η Βουλή τούς απαλλάσσει ακόμα και για ποινικά εγκλήματα. Ο «Μέγας Εθνάρχης» είχε αποφανθεί ότι κάθε πρωθυπουργός είναι υπεράνω του νόμου, δεν δικάζεται.
Όμως, τους ξέφυγε στο Σύνταγμα το καίριο: Οι πολίτες υποχρεούνται να αντιστέκονται «με κάθε μέσο» στην κατάλυση του Συντάγματος. Άρα και ποινικοποιώντας τα πολιτικά εγκλήματα».
