Άγρια ομορφιά! Δες τα πέλμα της γάτας. Είναι το πέλμα του θανάτου. Δες τα πόδια του ποντικιού. Ούτε η κάμερα υψηλής ταχύτητας δεν μπορεί να τα πιάσει… Η αδρεναλίνη της απόγνωσης στην υπέρτατη σωματοποίησή της! Η ομορφιά της ακραίας έντασης, στην ύστατη προσπάθεια για την αποφυγή του μοιραίου. Το τελευταίο καρέ του δράματος. Ένα μόλις κλάσμα πριν η γάτα χτυπήσει θανάσιμα το ποντίκι. Ένα μόλις κλάσμα πριν οι αγορές χτυπήσουν θανάσιμα το διεφθαρμένο κατεστημένο της χώρας.
Για μια ακόμα φορά τους τελευταίους μήνες, ο θεός της κομματοκρατιας δε το’ κανε το θάμα του… Γιατί πολύ απλά ο χρόνος της τελείωσε. Το περίφημο πιστόλι που η Ε.Ε γέμισε , ήταν η και η τελευταία ελπίδα του συστήματος... Αναθάρρησε απρόσμενα μόλις το είδε να γεμίζει. Ήταν τώρα στο τραπέζι και με τις σφαίρες όλες στη θαλάμη. Ήταν, ή μάλλον το είδε, ως θαμα! Πίστεψε για λίγο ότι θα μπορούσε και να τη γλιτώσει… Και βγήκε εχθές και έπαιξε τα ρέστα του με τη δημοπρασία των εντόκων γραμματίων 52 και 26 εβδομάδων… Ήταν για το κατεστημένο η μητέρα όλων των μαχών. Η μέρα δίχως αύριο! Το μόνο που έμενε ήταν να καταφέρει να δανειστεί σε επίπεδα ανεκτά (κοντά δηλ. στο 2,5%). Πάγωσε όμως μόλις είδε ότι η κάνη του όπλου στράφηκε κατά πάνω του… Στο έντοκο γραμμάτιο των 52 εβδομάδων, το επιτόκιο ανήλθε στο 4,85%, από 2,20% στη δημοπρασία της 12ης Ιανουαρίου. Τον Οκτώβριο του 2009, ήταν 0,91%!!! Η απόδοση στο έντοκο γραμμάτιο 26 εβδομάδων διαμορφώθηκε στο 4,55%, έναντι 1,38% στη δημοπρασία του Ιανουαρίου. Τον Οκτώβριο του 2009, ήταν 0,59%!!! Το θάμα δε κράτησε ούτε μια μέρα!!! Στο καπάκι είδε και τα σπρεντς των 10ετων ομολόγων να εκτοξεύονται πάνω από τις 410 μβ . Καταβεβλημένο το κατεστημένο, μοιάζει τώρα να αφήνεται στα νύχια των διωκτών του… Αυτή ήταν και η τελευταία πράξη του δράματος.
Είμαστε εν αναμονή του «Δυστυχώς Επτωχευσαμεν»… Μέρες αν όχι ώρες μετρά το κατεστημένο της κομματοκρατιας προτού παραδώσει την εξουσία στο ΔΝΤ και τη Γερμανία , ή τη Γερμανία και ΔΝΤ (όπως προτιμά να το βλέπει ο καθείς , ή μάλλον ανάλογα με το τι θα συμφωνηθεί στη νέα Γιάλτα)… Ουέ και αλίμονο μόνο, αν τα πράγματα πάρουν διαφορετική τροπή και ματαιωθεί η διάσωση (π.χ αν η Γερμανία μπλοκάρει ειλικρινώς τη διάσωση). Τότε δε μας σώζει τίποτα.
Η δήλωση πάντως της προσφυγής μας στο ΔΝΤ δεν θα είναι τίποτα άλλο, παρά η έμμεση παραδοχή της στάσης πληρωμών.
Μη γελιέσαι. Στη φωτογραφία , το ποντίκι δεν είναι η Ελλάδα. Η μάλλον δεν είναι πρωτίστως η Ελλάδα. Είναι το κατεστημένο της κομματοκρατίας. Αυτοί που δε θέλουν με τίποτα το ΔΝΤ. Γιατί ΔΝΤ σημαίνει ότι -κατ αρχήν- , τέλος η μασα. Σημαίνει τέλος στη διαπλοκή και στη διαφθορά. Σημαίνει λογοδοσία και χρηστή διαχείριση. Σημαίνει νοικοκύρεμα του κράτους. Δυστυχώς όμως μέσα από στερήσεις και ανείπωτη φτώχεια. Μέσα από μέτρα σοκ που παρόμοια ο τόπος δεν έχει ματαξαναδει. Με τεράστιες κοινωνικές επιδράσεις και με αντίκτυπο σε ολόκληρο το εύρος του κοινωνικού ιστού. Αυτό όμως είναι λογικό. Γιατί όταν το ΔΝΤ αναλαμβάνει , κατά πρώτον δεν πρόκειται για το δικό σου άνθρωπο αλλά για έναν ξένο ψυχρό τεχνοκράτη και δεύτερον, δεν αναλαμβάνει να σώσει το πλούσιο , αλλά τον πτωχό. Και ως γνωστών , το «ελεήστε τον πτωχό» ή αν προτιμάτε το «βοηθήστε τον πτωχό», δεν έχει την έννοια του «ευ ζην» , αλλά την έννοια του «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και την ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής του πτωχού» .
Εδώ λοιπόν που έφτασαν τα πράματα, είναι από άποψη χρηστής διοίκησης απείρως προτιμότερο το ΔΝΤ σε σχέση με το κατεστημένο της κομματοκρατιας που βιώσαμε τα τελευταία 30 χρόνια… Το κακό είναι, ότι τη νύφη θα πληρώσουν αυτοί που από το παρτυ της 30ετιας, επωφελήθηκαν με ψίχουλα…
Δυστυχώς όμως για τον Ελληνισμό , ΔΝΤ σημαίνει και πολλά άλλα. Ότι για παράδειγμα κουμάντο πλέον στην Ελλάδα θα κάνει το τρίγωνο Ουάσιγκτον-Βερολίνο–Παρίσι . Το ποιος θα κάνει περισσότερο κουμάντο και τι θα αποκομίσει ο κάθε ένας σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων, θα εξαρτηθεί από το πώς θα μοιράσουν την πίτα. Ανάλογα με το πώς θα μοιράσουν τη πίτα (μυστικά εννοείται), θα βγουν και θα πουν: «Αποφασίστηκε ότι το ΔΝΤ θα συνεισφέρει με φράγκα που αντιστοιχούν στο 20% των δανείων προς την Ελλάδα και η ΕΕ (Γερμανία, Γαλλία) το υπόλοιπο 80%». Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η Ελλάς θα ανήκει κατά 80% στη σφαίρα επιρροής των Γαλλογερμανων και 20 % στη σφαίρα επιρροής της Ουάσιγκτον. Από κει και πέρα, οι ξένοι θα βαράνε, και τούτοι δω θα χορεύουν (αναγκαστικά) . Αν δε κάνουν ότι τους λένε , δεν θα εκταμιεύεται η επόμενη δόση του δανείου, η Ελλάς χτεοκοπ(ά)ει, βγαινουμ όξω απ’ το ευρώ, γυρνάμε στη δραχμούλα, χάνονται περιουσίες, επακολουθεί λαϊκή οργή, στήνονται δίκες και πάει σε συνεπή ισόβια κόσμος και κοσμάκης …
Θες ένα παράδειγμα για το πώς η εθνική κυριαρχία κάνει φτερά όταν μπουκάρει στη χώρα το ΔΝΤ? Υπεραπλουστευμενα, έτσι για να το χωνέψεις καλά: Έρχεται το ΔΝΤ στην Αθήνα και παίρνει τρία τέσσερα κρίσιμα υπουργεία, για καμία δεκαριά χρονάκια. Ακούγεται ότι το ΔΝΤ είναι ο βραχίονας της προώθησης των συμφερόντων της Ουάσιγκτον , δεδομένου ότι κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, εισφέρουν σε αυτό οικονομικά οι ΗΠΑ. Φαντάσου τώρα την Ουάσιγκτον να λέει στην Αθήνα: «Νομίζω ότι είναι καιρός, αν βεβαίως δεν έχεις και συ αντίρρηση, να βρούμε επιτέλους μια λύση σε κείνο το ζητηματακι του ονόματος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας»... Η Αθήνα (αν και υπό την ομηρία του ΔΝΤ) , σε πρώτη φάση θα απαντήσει: «Αυτό καλύτερα να το ξεχάσεις… Μολών λαβέ!!! Και σε παρακαλώ πολύ αντί του Δημοκρατία της Μακεδονίας, να χρησιμοποιείς το ΦΥΡΟΜ για να μη γίνουμε μαλλιά κουβάρια.»... ΟΚ θα σου πει η Ουάσιγκτον , «Σορρυ κιόλας αν διέγειρα τα εθνικιστικά αντανακλαστικά σας».
Μετά από κανα εξάμηνο, το εγκατεστημένο στην Αθήνα ΔΝΤ, εμφανίζει κάποια στατίστικς (α λα γκρίκ στατίστικς), που λένε ότι το πρόγραμμα προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας δε πατάει και πολύ γερά… Και λέει τώρα το ΔΝΤ στην ελληνική κυβέρνηση: «Θέλω περαιτέρω μέτρα. Άμεσα θέλω 200.000 απολύσεις στο δημόσιο τομέα. Αλλιώς δε σου εκταμιεύω τη δεύτερη δόση του δανείου και πτωχεύεις» (φαντάσου ότι από τις αγορές η Ελλάδα όχι να δανειστεί δε θα μπορεί , αλλά ούτε απέξω δε θα περνάει, αφού το ΔΝΤ είναι για τα κράτη ότι είναι ότι η πτώχευση φυσικού προσώπου για το Τειρεσία και τις τράπεζες). Ερωτάται: Ποια ελληνική κυβέρνηση αντέχει 200.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων? Καμία.
Δηλαδή με το τρόπο αυτό, το ΔΝΤ εξωθεί το πράμα σε λαϊκή εξέγερση και επομένως σε πτώση της –εκάστοτε- ελληνικής κυβέρνησης (στην Ουγγαρία η κυβέρνηση που «έφερε» το ΔΝΤ και εφάρμοσε τα μέτρα που το ΔΝΤ της υποδείκνυε, όχι μόνο έχασε τις εκλογές, αλλά στη κάλπη δε βρήκε ούτε το δικό της). Είναι λοιπόν σαφές, ότι οι κυβερνήσεις που λειτουργούν υπό το ΔΝΤ, λειτουργούν ουσιαστικά ως εντολοδόχοι του ΔΝΤ - είναι με απλά λόγια μαριονέτες του ΔΝΤ (στην ουσία μαριονέτες της Ουάσιγκτον) .
Πάνω λοιπόν στην ώρα, σκάει από Ουάσιγκτον , το «σωτήριο» για την ελληνική κυβέρνηση τηλέφωνο. Και λέει ο αμερκανός: «Άκουσα ρε συ ότι σε πιέζει άγρια το ΔΝΤ. Φίλοι είμαστε, σε καταλαβαίνω… Δε μπορείς να διώξεις 200.000 κόσμο. Θα χεις κοινωνική εξέγερση και θα σε ρίξουν… Σκέφτηκα να σε πάρω τηλέφωνο μπας και θες βοήθεια… Ξέρεις ότι έχω καλές άκρες στο ΔΝΤ, θα κοιτάξω μπας και σε καθαρίσω… Θες να το δούμε το θεματακι, μήπως τις 200.000 απολύσεις στις κάνω 20.000»?
Πιεζόμενος τώρα εσύ (ειδικά αν το βιογραφικό σου δεν έχει εμπλουτιστεί με τρία τέσσερα χρονάκια πρωθυπουργιλικι-έτσι για την υστεροφημία σου ρε αδερφέ), λες:
«ΟΚ Σερ… Κάνε ότι μπορείς και γω εδώ είμαι»…
Και σου λέει τώρα ο Σερ : «Θυμάσαι ρε συ που σ είχα απασχολήσει πριν πεντέξι μήνες για κείνο το θεματακι με το ονοματάκι της Δημοκρατίας της Μακεδονίας??? Κοιτά ρε συ μπας και το φτιάξουμε λιγάκι»… 