Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών (Τμήμα εκδίκασης Αναστολών)
Δικηγόρος
ζήτησε από τα ΕΤΑΑ-ΤΑΝ-ΤΕΑΔ και ΕΤΑΑ-ΤΥΠΔΑ να απαλλαγεί – εξαιρεθεί από την
καταβολή ασφαλιστικών εισφορών χρονικού διαστήματος από το έτος 2004 έως το
έτος 2011 και να θεωρηθεί το βιβλιάριο ασθενείας του. Οι αιτήσεις του προς τα
ανωτέρω Ταμεία απορρίφθηκαν, μεταξύ άλλων , για το λόγο ότι η αδυναμία
εξόφλησης των ασφαλιστικών εισφορών δεν συνιστά κατά νόμο λόγο εξαίρεσης από
την καταβολή τους.
Με το έγγραφο του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ-ΤΕΑΔ, η επίδοση του οποίου έγινε με δικαστικό επιμελητή, ο αιτών κλήθηκε να καταβάλει εντος 1 μήνα από την επίδοσή του το καταλογισθέν ποσό των ασφαλιστικών εισφορών μέχρις εξοφλήσεως, αλλιώς θα επακολουθούσε αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος της περιουσίας του. Από το ΕΤΑΑ-ΤΥΠΔΑ εκδόθηκε έγγραφο του προϊσταμένου με το οποίο η αίτηση απορρίφθηκε. Με το ίδιο έγγραφο, ο αιτών ενημερώθηκε σχετικά με το δικαίωμα του να ασκήσει ενδικοφανή προσφυγή (ένσταση).
Κατά
των ανωτέρω απορριπτικών πράξεων ο αιτών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς
Διοικητικού Πρωτοδικείου προσφυγή, με την οποία, μεταξύ άλλων ζήτησε, να
ανασταλεί η εκτέλεση των προσβαλλόμενων πράξεων, πρόσθετα δε, να ανασταλεί κάθε
μέτρο αναγκαστικής εκτέλεσης του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ-ΤΕΑΔ και του ΕΤΑΑ-ΤΥΠΔΑ ή άλλου
αρμοδίου φορέα σε βάρος της περιουσίας του.
Η
αίτηση κατά το μέρος που στρεφόταν κατά της απορριπτικής πράξεως που εξέδωσε το
ΕΤΑΑ-ΤΥΠΔΑ (να απαλλαγεί – εξαιρεθεί από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών
χρονικού διαστήματος από το έτος 2004 έως το έτος 2011 και να θεωρηθεί το
βιβλιάριο ασθενείας του) απορρίφθηκε, με το αιτιολογικό ότι κατά αυτής
προβλεπόταν το δικαίωμα άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής (ένσταση, την οποία ο
αιτών παρέλειψε να ασκήσει). Επίσης, επειδή η βλάβη που επικαλέστηκε ο αιτών,
δεν προκαλείται από την προσβαλλόμενη αμιγώς αρνητικού περιεχομένου πράξη, αλλά
ενδέχεται να επέλθει στο μέλλον από άλλες πράξεις, κατά των οποίων μπορούν να
ασκηθούν τα κατάλληλα ένδικα βοηθήματα.
Κατά
το σκέλος του αιτήματος περί αναστολής λήψης κάθε μέτρου αναγκαστικής εκτέλεσης
σε βάρος της κινητής και ακίνητης περιουσίας του αιτούντος, ως άμεσης συνέπειας
της προσβαλλόμενης πράξεως του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ-ΤΕΑΔ, το Δικαστήριο δέχθηκε (εν μέρει)
την αίτηση αναστολής.
Ειδικότερα,
ανέστειλε την πράξη του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ-ΤΕΑΔ , κατά το μέρος που συνεπάγεται τη λήψη
αναγκαστικών μέτρων είσπραξης ή διοικητικών μέτρων για τον εξαναγκασμό ή τη
διασφάλιση της είσπραξης της επιβληθείσης οφειλής από ασφαλιστικές εισφορές
(ποσού περίπου 8.000 ευρώ), σε βάρος του δικαιώματος κυριότητας του αιτούντος
επί της κατοικίας του, και των αποταμιεύσεων του.
Η
σπουδαιότητα της εν λόγω απόφασης, έγκειται στο γεγονός, ότι παρά την κρίση του
Δικαστηρίου ότι οι προβαλλόμενοι με την προσφυγή ισχυρισμοί ΔΕΝ παρίστανται
προδήλως βάσιμοι, το Δικαστήριο ανέστειλε την λήψη μέτρων αναγκαστικής
εκτέλεσης σε βάρος της κινητής και ακίνητης περιουσίας του αιτούντος από την
πράξη του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ-ΤΕΑΔ, σταθμίζοντας περαιτέρω, τη βλάβη του αιτούντος προς το
δημόσιο συμφέρον, συμφώνως προς τη διάταξη του άρθρου 202 παρ. 3. περιπτ. β’
του ΚΔΔ.
Αναμένω
την άδεια του συναδέλφου για την δημοσίευση αυτούσιου του κειμένου της απόφασης.
