Η κυβέρνηση αποφασίζει να προκηρύξει δημόσια διαβούλευση για τα διαδικτυακά μέσα και οι bloggers εύλογα απορούν αν επανέρχεται θέμα νέου «μπλογκονόμου».
Για όσους λοιπόν ανησυχούν για τυχόν «ρύθμιση» του -ενοχλητικού για το σύστημα- ζητήματος της ανωνυμίας των ιστολογιών και εκτιμούν ότι με την εδώ δημόσια διαβούλευση μεθοδεύεται νομοθετική ρύθμιση με σκοπό τη φίμωση της ελληνικής μπλογκοσφαιρας , σπεύδω με αυτό το post να τους καθησυχάσω.
Κάθε ρύθμιση προς την κατεύθυνση αυτή (της κακώς εννοούμενης «διαφάνειας») ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΔΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΣΤΟ ΚΕΝΟ. Τυχόν δε παρόμοια «ρύθμιση», θα συνιστά ακραία νομική ακροβασία η οποία είναι καταδικασμένη να περιπέσει σε αδράνεια, όπως ακριβώς συνέβη με την περίφημη εγκύκλιο Σανιδά.
Βάση της όποιας ρύθμισης δεν μπορεί παρά να είναι η ρύθμιση του ζητήματος της ποινικής πρωτίστως και δευτερευόντως της αστικής ευθύνης του διαχειριστή του ιστολογίου. Κάθε όμως ρύθμιση από τον έλληνα νομοθέτη προς την κατεύθυνση αυτή, είναι καταδικασμένη να συντριβεί πάνω στο Monster που λέγεται Google και την έννομη τάξη των ΗΠΑ… Και αυτό γιατί ενώ κατά το ελληνικό δίκαιο ποινική ευθύνη εκτός από το διαχειριστή του ιστολογίου έχει και η Google που παρέχει την υπηρεσία «blogger» εφόσον σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο αποδειχθεί ότι ενεργεί με δόλο (έστω και ενδεχόμενο), σύμφωνα με το δίκαιο των ΗΠΑ, κάθε ποινική κύρωση στο Internet είναι ανεπίτρεπτη… Σύμφωνα με το Ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ, «η απειλή ποινικών κυρώσεων στο Internet παραβιάζει καταφανώς την ελευθερία της έκφρασης που κατοχυρώνεται στην πρώτη Τροπολογία του Αμερικάνικου Συντάγματος» .
Σύμφωνα λοιπόν με το ελληνικό δίκαιο, κάθε φορά που διώκεται ποινικά ένας μπλόγκερ, πρέπει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να διώκεται και αυτός που φιλοξενεί το μπλόγκ (π.χ η Google). Διαφορετικά υπάρχει ευθεία παραβίαση του νόμου (της αρχής του αδιαιρέτου της έγκλησης του αρθρ. 119 ΠΚ) . Στη διάταξη του άρθρου 119 του Ποινικού Κώδικα ορίζεται ότι "Η ποινική δίωξη ασκείται εναντίον όλων των συμμετόχων του εγκλήματος και αν ακόμη η έγκληση που υποβλήθηκε στρέφεται εναντίον ενός από αυτούς" (σ.σ έγκληση είναι αυτό που ο μη νομικός εννοεί ως μήνυση).
Στα διαδικτυακα εγκλήματα (που είναι διεθνή εγκλήματα), ποινική ευθύνη έχουν α) ο κάτοικος Ελλάδος που διατηρεί ιστολόγιο στο blogspot.com και από την Ελλάδα αποστέλλει στο blogspot.com το αξιόποινο υλικό και β) η Google (εφόσον αποδειχτεί ότι ενεργεί με δόλο), διότι διατηρεί την ηλεκτρονική υπηρεσία «blogger», αποδέχεται το αξιόποινο υλικό που από την Ελλάδα της αποστέλλει ο διαχειριστής του ιστολογιου και ακόλουθα το αποθηκεύει στους διακομιστες της , καθιστώντας το με τον τρόπο αυτό προσβασιμο από την Ελλάδα.
Τόπος τέλεσης του εγκλήματος είναι η Ελλάδα , η ΗΠΑ και κάθε χώρα από την οποία το αξιόποινο υλικό είναι προσβασιμο.
Η «ποινική ευθύνη» (??!!) της Google , συνίσταται σύμφωνα πάντα με το ελληνικό δίκαιο, στο ότι: α) δίδει το δικαίωμα άλλως παρέχει τη δυνατότητα της μαζικής δημιουργίας ψευδώνυμων λογαριασμών ιστολογίου σε χιλιάδες έλληνες που συνδέονται στους υπολογιστές της από την Ελλάδα (τους οποίους αναγνωρίζει γεωγραφικά από το I.P της Ελλάδος) , και β) ότι αποθηκεύει και κατόπιν δημοσιεύει στην Ελλάδα (καθιστά δηλ. προσβασιμο ευρέως από την Ελλάδα) το περιεχόμενο που της αποστέλλουν οι χιλιάδες αυτοί ψευδώνυμοι χρήστες.
Εξάλλου , γίνεται αντιληπτό ότι το μπλόγκ είναι όπλο! Και επειδή ακριβώς έχει τη δύναμη όπλου, ο ιδιοκτήτης του (Google) πρέπει σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, να λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα φύλαξης . Έχει κριθεί από τα ελληνικά δικαστήρια ότι όταν ο ιδιοκτήτης του όπλου παραλείπει εν γνώσει να λάβει τα κατάλληλα μέτρα φυλάξεως αυτού, το οποίο χρησιμοποιεί στη συνέχεια ο δράστης ανθρωποκτονίας , η παράλειψη ισοδυναμεί με την παροχή του όπλου στον δράστη και ως εκ τούτου πρόκειται για απλή συνέργεια.
Για να μην ευθύνεται η Google (σύμφωνα πάντα με το ελληνικό δίκαιο), ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑΥΤΟΠΟΙΕΙ τους χρήστες της υπηρεσίας blogger. Τη λύση στο μεγάλο αυτό πρόβλημα της ταυτοποίησης των χρηστών στο Internet τη δίνουν οι προπληρωμένες πιστωτικές κάρτες της VISA και της MASTERCARD που τις εκδίδουν όλες οι εγχώριες τράπεζες. Η λογική εδώ είναι απλή. Την ταυτοποίηση του χρήστη δεν αναλαμβάνει να την κάνει η εταιρία που βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου (Google) , αλλά την έχει ήδη κάνει η εδώ τράπεζα (κατά το χρόνο που ο χρήστης αιτείται την έκδοση της κάρτας).
Τη μέθοδο αυτή, δηλαδή την ταυτοποίηση του χρήστη ΠΡΟ της χορήγησης δικαιώματος πρόσβασης και χρήσης της υπηρεσίας, χρησιμοποιεί επιτυχημένα η εταιρία Apple για την υπηρεσία της “iTunes Store”–Apple Store. Απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να εγγραφείς στην υπηρεσία “Apple Stote” και να σου χορηγηθούν οι κωδικοί πρόσβασης στο σύστημα, είναι η προηγούμενη ταυτοποίηση του προσώπου που αιτείται να κάνει χρήση της υπηρεσίας, μέσω μιας τέτοιας πιστωτικής κάρτας. Η Apple χρησιμοποιεί την κάρτα κατά τη διαδικασία εγγραφής, όχι για να χρεώσει τον χρήστη, αλλά μόνο για να τον ταυτοποιήσει! Δες πως γίνεται η διαδικασία εδώ
Αναλυτικά για την ποινική ευθύνη της Google σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο δες εδώ
Γίνεται από τα ανωτέρω αντιληπτό πως αν την υπηρεσία «blogger» την παρείχε η HoL , η Forthnet ή ο ΟΤΕ, ο έλληνας νομοθέτης θα είχε καθαρίσει με το θέμα πολύ εύκολα… Δυστυχώς όμως ή ευτυχώς, την υπηρεσία παρέχει η Google. Οπότε μοναδική ρύθμιση (?) που το ζήτημα επιδέχεται, είναι ο έλληνας νομοθέτης να υποχρεώσει τη Google σε ταυτοποίηση των χρηστών της υπηρεσίας blogger από την Ελλάδα. Επί περιπτώσει μη συμμόρφωσης της Google με παρόμοια διάταξη ελληνικού νόμου, να αποκλείεται από τους ελληνικούς Internet Providers η πρόσβαση των κατοίκων Ελλάδος στην ηλεκτρονική διεύθυνση blogspot.com από την οποία η Google παρέχει την υπηρεσία “blogger” στην Ελλάδα.
Αρκεί βέβαια ο έλληνας νομοθέτης να διαθέτει το απαιτούμενο ανάστημα και «να ορθώσει το μπόι του» απέναντι στον παγκόσμιο γίγαντα που ονομάζεται Google… Και αν τελικά αποδειχθεί ότι το διαθέτει, αναμένεται η Ελλάς να γίνει ο διεθνής περίγελος του πολιτισμένου κόσμου αφού παρόμοιες πρακτικές γεωγραφικού αποκλεισμού των χρηστών ακολουθούνται μόνο στην Κίνα , στο Ιράν , στη Β. Κορέα και στη Τουρκία…
