το πλήρες άρθρο είναι εδώ
--Τι εννοείς όταν λες ότι παραβιάζεται η αρχή του αδιαιρέτου της έγκλησης?
Εννοώ ότι με τα σημερινά δεδομένα , κάθε φορά που διώκεται ποινικά ένας μπλόγκερ, πρέπει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να διώκεται και αυτός που φιλοξενεί το μπλόγκ (π.χ η Google , εφόσον αποδεικνύεται ότι ενεργεί με δόλο). Διαφορετικά υπάρχει ευθεία παραβίαση του νόμου. Πάμε όμως να δούμε τα θεματακια ένα ένα…
-- Ποια είναι η νέα κατάσταση που διαμορφώνεται με την εγκύκλιο Σανιδά?
Προ της γνωμοδότησης Σανιδά η άρση του απορρήτου στο Ιντερνετ επιτρέπονταν μόνο για τα σοβαρά πλημμελήματα και τα κακουργήματα (βλ. εδώ για ποια εγκλήματα αίρεται το απόρρητο). Η εγκύκλιος Σανιδά δεν άλλαξε το νόμο , αλλά ερμηνεύοντας ένα πλήθος διατάξεων κατάληξε ότι το απόρρητο των επικοινωνιών δεν καλύπτει «την επικοινωνία μέσω του διαδικτύου (Internet)» ούτε «τα εξωτερικά στοιχεία της επικοινωνίας (ονοματεπώνυμα και λοιπά στοιχεία συνδρομητών, αριθμοί τηλεφώνων, κ.λ.π.)». Έτσι στο εξής , οι μπλογκερς θα διώκονται με διαδικασίες express… Το ίδιο και αυτοί που τους «υποθάλπουν» …
-- Σωστή όμως μου ακούγεται η γνωμοδότηση Σανιδά… Λογικό δεν είναι όταν κάποιος συκοφαντεί ένα δημόσιο πρόσωπο , να έχει αυτό τη δυνατότητα να τον «κυνηγήσει» ?
Κοιτά να δεις: Μη σου φαίνεται ως απαραιτήτως λογικό, ότι ειν’ και ελληνικό… Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά… Υπάρχει -νομικά και φιλοσοφικά-, διχογνωμία για το ζήτημα. Διεθνώς, επικρατούν δυο τάσεις:
Από τη μια υπάρχει η αμερικανική και δυτικοευρωπαϊκή τάση . Η αμερικανική τάση , πρεσβεύει την απόλυτη ελευθερία στο Ιντερνετ. Σύμφωνα με το Ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ, «η απειλή ποινικών κυρώσεων στο Ιντερνετ παραβιάζει καταφανώς την ελευθερία της έκφρασης που κατοχυρώνεται στην πρώτη Τροπολογία του Αμερικάνικου Συντάγματος» .
Οι «κουτόφραγκοι», πάνε ένα βήμα παραπέρα… Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) με την πρόσφατη νομολογία του σχεδόν καταργεί τη συκοφαντική δυσφήμιση όταν το θύμα είναι δημόσιο πρόσωπο... Υποχρεώνει δηλ. τα δημόσια πρόσωπανα να αποδέχονται την κριτική μέχρι του ορίου της σκληρότητας , της υπερβολής, ακόμα και αυτή που είναι συκοφαντική για τον κρινόμενο. Αν διαβάσεις τη νομολογία του ΕΔΔΑ θα μείνεις έκπληκτος !!!
Απ ’ την άλλη , υπάρχει η Κινεζική και Ιρανική τάση… Στην Κίνα μάλιστα βρίσκονται στην φυλακή 52 άτομα διότι άσκησαν κριτική μέσω του Ιντερνετ. Η Ελλάδα φαίνεται ότι υιοθετεί άλλως ότι βρίσκεται πιο κοντά , στη δεύτερη τάση. Σύμφωνα με αυτή , η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης στο Ιντερνετ , αποτελεί μεν Συνταγματική επιταγή πλην όμως κάμπτεται για «ψίλου πήδημα» (σε σημείο μάλιστα τέτοιο, που να δημιουργείται η υποψία για «τύποις Συνταγματική πρόβλεψη») … Η δικαιολογία? «Οι ρυθμίσεις γίνονται στο όνομα της νομιμότητας και της δημόσιας ασφάλειας»…
-- Τι είναι η αρχή του αδιαιρέτου της έγκλησης?
Στη διάταξη του άρθρου 119 του Ποινικού Κώδικα ορίζεται ότι "Η ποινική δίωξη ασκείταιεναντίον όλων των συμμετόχων του εγκλήματος και αν ακόμη η έγκληση που υποβλήθηκε στρέφεται εναντίον ενός από αυτούς" (σ.σ έγκληση είναι αυτό που ο μη νομικός εννοεί ως μήνυση).
Το ά. 119 ΠΚ καθιερώνει την αρχή του αδιαιρέτου της έγκλησης. Η ποινική δίωξη ασκείται κατά όλων των συμμέτοχων σε μια άδικη πράξη και όχι κατά συγκεκριμένου δράστη.
Ως αιτιολογία της καθιέρωσης της θεμελιώδους αυτής αρχής του ποινικού μας δικαίου , προβάλλεται η προσβολή του περί δικαίου αισθήματος, αν κάποιοι από τους συμμέτοχους στο ίδιο έγκλημα διώκονται και κάποιοι άλλοι όχι, διότι αυξημένος θα ήταν σε τέτοια περίπτωση ο κίνδυνος καταχρήσεων. Με απλά λόγια , όταν σε ένα έγκλημα οι δράστες είναι περισσότεροι , επιστρατεύεται η αρχή του αδιαιρέτου ώστε να μη «τη γλιτώνει» ο ισχυρός και «τη νύφη πληρώνει» ο αδύναμος …
Θα δώσω ένα παράδειγμα: Έστω ότι ο πλούσιος Π και ο φτωχός Φ , κυνηγούν τον Ζ για να τον χτυπήσουν. Ο Π βάζει τρικλοποδιά στον Ζ ο οπαίος πέφτει κάτω και έρχεται ο Φ και τον κάνει «τουλούμι στο ξύλο». Ο παθών Ζ υποβάλει μήνυση μόνο κατά του Φ με το σκεπτικό ότι «φοβάμαι να κυνηγήσω τον Π γιατί έχει λεφτά , καλούς δικηγόρους , μεγάλη δύναμη και πολλές άκρες. Εξάλλου δεν έφαγα απ’ αυτόν το ξύλο». Στο παράδειγμά μας ο Π ευθύνεται ως συνεργός και ο Φ ως αυτουργός του εγκλήματος της απλής σωματικής βλάβης. Ο Εισαγγελέας , ανεξάρτητα με το ότι η μήνυση στρέφεται μόνο κατά του Φ , θα εφαρμόσει το άρθρο 119 και ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ θα ασκήσει ποινική δίωξη εναντίον και των δυο (θα επεκτείνει δηλ. την ποινική δίωξη και στον Π).
Έστω λοιπόν ότι ο θιγόμενος από κάποιο μπλογκ στο blogspot.com μηνύει τον μπλογκερ. Με την εφαρμογή της εγκυκλίου Σανιδά οι αρχές φτάνουν αμέσως στα ίχνη του και ο Εισαγγελέας ασκεί ποινική δίωξη εναντίον ΜΟΝΟ του μπλογκερ. Αν όμως αποδεικνύεται ότι στο έγκλημα για το οποίο ο μπλόγκερ κατηγορείται ως αυτουργός , συμμετέχει και η Google (ως συνεργός) , τότε η ποινική δίωξη πρέπει υποχρεωτικά να επεκταθεί και να ασκηθεί δίωξη και κατά της Google. Πρέπει δηλ. συγκατηγορούμενοι να είναι ο μπλογκερ και η Google. Διαφορετικά παραβιάζεται ευθέως το άρθρο 119 ΠΚ.
--Ποιοι ευθύνονται ποινικά στα εγκλήματα που τελούνται από τα μπλογκς ?
Στα διαδικτυακα εγκλήματα (που είναι διεθνή εγκλήματα), ποινική ευθύνη έχουν α) ο κάτοικος Ελλάδος που διατηρεί ιστολόγιο στο blogspot.com και από την Ελλάδα αποστέλλει στο blogspot.com το αξιόποινο υλικό και β) η Google (εφόσον αποδειχτεί ότι ενεργεί με δόλο) , διότι διατηρεί την ηλεκτρονική υπηρεσία blogspot.com , αποδέχεται το αξιόποινο υλικό που της αποστέλλει ο μπλόγκερ και ακόλουθα το αποθηκεύει στους διακομιστες της , καθιστώντας το με τον τρόπο αυτό προσβασιμο από την Ελλάδα.
Τόπος τέλεσης του εγκλήματος είναι η Ελλάδα , η ΗΠΑ και κάθε χώρα από την οποία το αξιόποινο υλικό είναι προσβασιμο. Στην περίπτωση δηλ. των εγκλημάτων αποστάσεως, όπως είναι τα διαδικτυακά εγκλήματα, τόπος τέλεσης του όλου εγκλήματος είναι τόσο ο τόπος που εκδηλώθηκε η εγκληματική συμπεριφορά (Ελλάδα και ΗΠΑ) όσο και ο τόπος επέλευσης του αξιόποινου αποτελέσματος (δηλ. η Ελλάδα και κάθε άλλη χώρα απ’ όπου έγινε ανάγνωση του συκοφαντικού δημοσιεύματος).
Επομένως , όταν ο μπλογκερ στείλει από την Ελλάδα δυσφημιστικό υλικό στο blogspot.com ευθύνεται ως αυτουργός του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμισης . Όμως η Google, συνδράμει υλικά το δράστη με την υπηρεσία “blogger” και με τους servers της . Τον βοηθάει δηλαδή να τελέσει το έγκλημα. Είναι αυτή που αποδέχεται το αξιόποινο υλικό που της αποστέλλει από την Ελλάδα ο μπλογκερ , κατόπιν το αποθηκεύει στους servers της στις ΗΠΑ και ακόλουθα το καθιστά προσβασιμο από το ευρύ κοινό στην Ελλάδα.
Αν λοιπόν αποδειχθεί ότι η Google ενεργεί με δόλο (έστω και ενδεχόμενο ), τότε ευθύνεται σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο για συνέργεια . Ενδεχόμενος δόλος υπάρχει όταν η Google διαβλέπει ως δυνατή και όχι εντελώς απομακρυσμένη την προσβολή της προσωπικότητας κάποιου προσώπου (από συκοφαντικό υλικό στο blogspot.com) , περαιτέρω την επιδοκιμάζει ή συμβιβάζεται χάριν του επιδιωκόμενου σκοπού της που είναι η εμπορική επέκτασή της και η αποκόμιση κέρδους .
-- Πως γίνεται η Google να ευθύνεται για συνέργεια όταν ιδιοκτήτης του μπλόγκ δεν είναι η Google αλλά ο μπλογκερ?
Αυτό είναι απολύτως ανακριβές. Ιδιοκτήτης του μπλογκ είναι η Google και όχι ο μπλογκερ. Ο μπλογκερ είναι διαχειριστής. Η άποψη ότι ιδιοκτήτης είναι οποίος διατηρεί σελίδα ιστολογιου και αναρτά σε αυτή περιεχόμενο, είναι νομικά παντελώς εσφαλμένη και για τη διαπίστωση αυτή, αρκεί μια απλή ανάγνωση των όρων χρήσης της Google , όπου κατά το άρθρο 1 η διατήρηση ιστολογίου συνιστά «υπηρεσία δημοσίευσης στον ιστό» και πιο συγκεκριμένα «μια υπηρεσία προαιρετικής φιλοξενίας». Τούτο προκύπτει αβίαστα και από τον όρο σύμφωνα με τον οποίο ο ιδιοκτήτης (Google) «διατηρεί το δικαίωμα τροποποίησης, αναστολής ή διακοπής της Υπηρεσίας με ή χωρίς ειδοποίηση, ανά πάσα στιγμή και χωρίς καμία υποχρέωση έναντί σας».
--Γιατί η Google να ευθύνεται για συνέργεια ? Τι κάνει ή τι παραλείπει να πράξει? Θα μπορούσε να κάνει κάτι και δεν το κάνει?
Ο ενδεχόμενος δόλος της Google , συνίσταται στο ότι: α) δίδει το δικαίωμα άλλως παρέχει τη δυνατότητα της μαζικής δημιουργίας ψευδώνυμων λογαριασμών ιστολογίου σε χιλιάδες έλληνες που συνδέονται στους υπολογιστές της από την Ελλάδα (τους οποίους αναγνωρίζει γεωγραφικά από το I.P της Ελλάδος) , και β) ότι αποθηκεύει και κατόπιν δημοσιεύει στην Ελλάδα (καθιστά δηλ. προσβασιμο από την Ελλάδα) το περιεχόμενο που της αποστέλλουν οι χιλιάδες αυτοί ψευδώνυμοι χρήστες.
Συνάγεται από αυτά , ότι η α) η πράξη άλλως ανοχή της μαζικής χορήγησης ψευδώνυμων λογαριασμών , β) η αποθήκευση και κατόπιν δημοσίευση στην Ελλάδα του υλικού που μαζικά αποστέλλεται από χιλιάδες έλληνες ανώνυμους χρήστες , σε συνδυασμό με γ) το νομικό καθεστώς που ίσχυε στην Ελλάδα μέχρι προ της έκδοσης της εγκυκλίου Σανιδά ήτοι της απαγόρευσης της άρσης του απορρήτου για τις πράξεις πλημμεληματικού χαρακτήρα (γεγονός που η Google το γνωρίζει από τον εκπρόσωπό της στην Ελλάδα) , αποτελούν λόγους που δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον για την τέλεση αξιοποίνων πράξεων , που υπό αυτές τις νομικές και πραγματικές συνθήκες είναι βέβαιο ότι θα συμβεί άλλως δεν είναι ενδεχόμενο εντελώς απομακρυσμένο. Η ανοχή από την εταιρία της ψευδώνυμης δημιουργίας και διατήρησης ιστολογιων (και μάλιστα σε έκταση εκατομμυρίων χρηστών) , δημιουργεί σε αυτή όχι απλώς την υποψία , αλλά τη βεβαιότητα ότι από την κάλυψη που παρέχει η ανωνυμία σε συνδυασμό με την προστασία από τη μέχρι πρότινος απαγόρευση της άρσης του απορρήτου για τα πλημμελήματα στην Ελλάδα , θα οδηγήσει οπωσδήποτε κάποιους από τους χιλιάδες έλληνες χρήστες σε αξιόποινη χρήση του μέσου , ενδεχόμενο που η Google διαβλέπει ως δυνατό και όχι εντελώς απομακρυσμένο και παρά ταύτα δεν απέχει από την ενέργεια της αποδοχής , αποθήκευσης και μαζικής δημοσίευσης στην Ελλάδα του ψευδώνυμου αυτού υλικού , συμβιβαζόμενη με τον τρόπο αυτό με την πλήρωση της οικείας ειδικής υπόστασης χάριν του επιδιωκόμενου σκοπού της που είναι η εμπορική επέκταση της εταιρίας δια της - σε παγκόσμιο επίπεδο- διάδοσης των υπηρεσιών της.
Εξάλλου , πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το μπλόγκ είναι όπλο! Και επειδή ακριβώς έχει τη δύναμη όπλου , ο ιδιοκτήτης του πρέπει να λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα φύλαξης . Έχει κριθεί από τα Ελλ. δικαστήρια ότι όταν ο κάτοχος όπλου παραλείπει εν γνώσει να λάβει τα κατάλληλα μέτρα φυλάξεως αυτού, το οποίο χρησιμοποιεί στη συνέχεια ο δράστης ανθρωποκτονίας , η παράλειψη ισοδυναμεί με την παροχή του όπλου στον δράστη και ως εκ τούτου πρόκειται για απλή συνέργεια. Αν διαβάσεις το παράδειγμα με τον οπλοπώλη, θα καταλάβεις ακριβώς πως και γιατί ευθύνεται η Google σύμφωνα με το Ελλ. δίκαιο…
Για να καταλογιστεί βεβαίως ο ενδεχόμενος δόλος , δεν αρκούν τα ανωτέρω. Απαιτείται να καταδειχθεί ότι ενώ η τεχνολογία καθιστά εφικτή την προηγούμενη ταυτοποίηση των χρηστών , παρά ταύτα η Google παραλείπει να την κάνει .
Γίνεται σαφές ότι δεδομένης της φύσης και της ιδιαιτερότητας του διαδικτύου (ταχύτητα , πολυγλωσσία , τεχνικές δυσκολίες , παγκοσμιότητα του μέσου, διαφορετικές έννομες τάξεις κλπ) είναι αδύνατη η ταυτοποίηση των ελλήνων χρηστών με τους παραδοσιακούς τρόπους ταυτοποίησης… Θα φάνταζε γραφικός οποίος ισχυριζόταν ότι προκειμένου κάποιος να αποκτήσει λογαριασμό ιστολογιου στο blogspot.com απαιτείται να μεταβεί στο εδώ προξενείο των ΗΠΑ , να μεταφράσει στην αγγλική και να επικυρώσει την αστυνομική του ταυτότητα , την οποία μετά έπρεπε να αποστείλει ταχυδρομικά στη Google στις ΗΠΑ ….
Τη λύση στο μεγάλο αυτό πρόβλημα της ταυτοποίησης των χρηστών στο Ιντερνετ , έρχονται να δώσουν οι προπληρωμένες πιστωτικές κάρτες της VISA και της MASTERCARD που σημειωτέων , τις εκδίδουν όλες οι εγχώριες τράπεζες. Η λογική είναι απλή. Την ταυτοποίηση του χρήστη δεν αναλαμβάνει να την κάνει η εταιρία που βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου , αλλά την έχει ήδη κάνει η εδώ τράπεζα (κατά το χρόνο που ο χρήστης αιτείται την έκδοση της κάρτας).
Οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει κάτοχος μιας τέτοιας κάρτας και μάλιστα με κόστος που δεν υπερβαίνει τα δέκα ευρώ… Δεν απαιτείται καμία περαιτέρω διατύπωση όπως εκκαθαριστικό της ΔΟΥ με ελάχιστο απαιτούμενο εισόδημα , ή τήρηση λογαριασμού στην εκδότρια τράπεζα , ούτε υπάρχει χρέωση συνδρομής . Το μόνο που απαιτείται είναι η επίδειξη του πρωτοτύπου της αστυνομικής ταυτότητας ή του διαβατηρίου , η γνωστοποίηση της διεύθυνσης της κατοικίας του αιτούντος και η υπογραφή από αυτόν της σύμβασης… Η κάρτα που εκδίδεται (από την εδώ τράπεζα) αναγράφει στο σώμα της τα πλήρη στοιχεία του κατόχου. Όταν η κάρτα χρησιμοποιηθεί στο Ιντερνετ , η εταιρία (που μπορεί να είναι οπουδήποτε στην υφήλιο), έχει τη δυνατότητα μέσω του παγκόσμιου συστήματος τηλεπικοινωνιών της VISA και της MASTERCARD , να διασταυρώσει ON LINE (σε πραγματικό δηλ. χρόνο) το έγκυρο ή μη των στοιχείων της κάρτας. Η διαδικασία αυτή (της ταυτοποίησης) διαρκεί λιγότερο πέντε (5) δευτερόλεπτα!!!
Τη μέθοδο αυτή , δηλαδή την ταυτοποίηση του χρήστη ΠΡΟ της χορήγησης δικαιώματος πρόσβασης και χρήσης της υπηρεσίας , χρησιμοποιεί επιτυχημένα η εταιρία Apple για την υπηρεσία της “iTunes Store” . Απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να εγγραφείς στην υπηρεσία “iTunes Store” και να σου χορηγηθούν οι κωδικοί πρόσβασης στο σύστημα , είναι η προηγούμενη ταυτοποίηση του προσώπου σου μέσω μιας τέτοιας πιστωτικής κάρτας. Η Apple χρησιμοποιεί την κάρτα κατά τη διαδικασία εγγραφής , όχι για να χρεώσει τον χρήστη, αλλά μόνο για να τον ταυτοποιήσει!!! Δες εδώ πως γίνεται η διαδικασία , με σημείωση ότι κατά τη διαδικασία της εγγραφής χρησιμοποιήθηκαν ηθελημένα αναληθή στοιχεία κάρτας , γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την αποτυχία της ολοκλήρωσης της διαδικασίας εγγραφής και άρα τη μη χορήγηση κωδικών πρόσβασης στην υπηρεσία !!!
Άπαξ και ολοκληρωθεί η διαδικασία επιτυχώς , η Apple σου δίδει δικαίωμα χρήσης της υπηρεσίας “iTunes Store” αναγράφοντας υποχρεωτικά στο άνω δεξιό μέρος του παραθύρου τα στοιχεία σου (υπό τη μορφή του e-mail του χρήστη).
Με τον ίδιο τρόπο μπορεί να λειτουργήσει η διαδικασία και στα blogs . Με απόλυτη διαφάνεια (με την υποχρεωτική ταυτοποίηση του χρήστη μέσω προπληρωμένης πιστωτικής κάρτας) και επιπρόσθετα , υποχρεωτική εμφάνιση σε εμφανές σημείο του blog του ονόματος του κατόχου της κάρτας με την οποία ανοίχτηκε ο λογαριασμός . Με τον τρόπο αυτό καταλύεται η ανωνυμία και ο μπλόγκερ θα το σκεφτεί δυο και τρεις φορές πριν αναρτήσει στον Ιστό συκοφαντικό περιεχόμενο κατά τρόπο που η πράξη του να παράγει τα αποτελέσματά της στην Ελλάδα προσβάλλοντας έτσι την ημεδαπή έννομη τάξη … Με τον τρόπο αυτό , τόσο οι θιγόμενοι από το blog όσο και οι αρχές θα γνωρίζουν «ποιος γράφει τι» , άλλως ποιος είναι ο αστικώς και ποινικώς υπεύθυνος για το περιεχόμενο του μπλόγκ . Σε διαφορετική περίπτωση (δηλ. εμμονή στο υφιστάμενο καθεστώς της έξωθεν ανωνυμίας ή ψευδωνυμίας των blogs), να υποχρεούται ο ιδιοκτήτης του μέσου (π.χ η Google) να παράσχει –μέσω του εδώ εκπροσώπου της - στις ελληνικές αρχές, τον αριθμό και το όνομα του κατόχου της κάρτας με την οποία έγινε η εγγραφή , με ταυτόχρονη υποχρέωση των εδώ τραπεζών να αποκαλύπτουν τα λοιπά –απαραίτητα για την άσκηση ποινικής δίωξης- στοιχεία του κατόχου της κάρτας, όπως είναι η διεύθυνση κατοικίας , το πατρώνυμο κλπ.
Επί περιπτώσει μη συμμόρφωσης της Google με παρόμοια διάταξη ελληνικού νόμου , να αποκλείεται η πρόσβαση των κατοίκων Ελλάδος στην ηλεκτρονική διεύθυνση blogspot.com από την οποία η Google παρέχει την υπηρεσία “blogger” στην Ελλάδα. Τούτο είναι τεχνικά απολύτως εφικτό και απομένει μόνο σχετική διάταξη νόμου που να απαγορεύει στους ημεδαπούς internet providers να παρέχουν πρόσβαση στο περιεχόμενο της ηλεκτρονικής διεύθυνσης με κατάληξη blogspot.com (απαγόρευση που θα εκτείνεται μέχρι τα όρια της δικαιοδοσίας της ημεδαπής έννομης τάξης).
Και το ζήτημα λύνεται έτσι απλά , όμορφα και δίκαια για όλους . Και για το φερόμενο ως συκοφάντη και για τον προσβεβλημένο από το δημοσίευμα και για τη Google που προσφέρει υπηρεσίες “blogger” , και για τις ελληνικές αρχές που υπό το σημερινό καθεστώς καταφεύγουν σε επικίνδυνες ερμηνευτικές ακροβασίες… Αρκεί βέβαια ο έλληνας νομοθέτης να διαθέτει το απαιτούμενο ανάστημα ήτοι να διαθέτει τη βούληση «να ορθώσει το μπόι του» απέναντι στον παγκόσμιο γίγαντα που ονομάζεται Google… Και αν τελικά αποδειχθεί ότι το διαθέτει , αναμένεται η Ελλάς να γίνει ο διεθνής περίγελος του πολιτισμένου κόσμου αφού παρόμοιες πρακτικές γεωγραφικού αποκλεισμού των χρηστών ακολουθούνται μόνο στην Κίνα , στο Ιράν και στη Β. Κορέα…
Όσο όμως τα πράγματα παραμένουν ως έχουν , πιθανολογείται σφόδρα ότι στο έγκλημα δεν συμμετέχει μόνο «ο φτωχός και κατατρεγμένος blogger» αλλά και η πανίσχυρη Google … Η υπό το σημερινό καθεστώς άσκηση της ποινικής δίωξης ΜΟΝΟ ενάντιων του μπλόγκερ εκτιμώ ότι παραβιάζει ευθέως το νόμο (άρθρο 119 ΠΚ) . Περαιτέρω προκαλείται το λαϊκό «κοινό περί δικαίου αίσθημα», κατά τρόπο μάλιστα προκλητικό .
-- Αληθεύει ότι η Google υπάγεται μόνο στους νόμους των ΗΠΑ? Πως γίνεται να ευθύνεται η Google από τη στιγμή που σύμφωνα με το δίκαιο των ΗΠΑ δεν ενεργεί παράνομα?
Ότι δήθεν η Google υπάγεται μόνο στους νόμους των ΗΠΑ είναι παντελώς εσφαλμένο. Σύμφωνα με το άρθρο 16 του Ποινικού μας Κώδικα , τόπος τέλεσης είναι κάθε τόπος, όπου ο δράστης ή ένας από τους συναυτουργούς ή συνεργούς πραγμάτωσε έστω και ένα τμήμα της εγκληματικής συμπεριφοράς.
Έτσι ορθά γίνεται δεκτό ότι αν η κυρία πράξη του εγκλήματος (δηλ. η αποστολή του αξιόποινου υλικού από τον μπλογκερ στο blogspot.com) τελέσθηκε στην Ελλάδα , τότε η ποινική εξουσία του Ελληνικού κράτους καλύπτει και το συμμέτοχο (Google) που έδρασε στην αλλοδαπή (ΗΠΑ).
Όταν με την πράξη θίγονται αποκλειστικώς ελληνικά έννομα αγαθά καθώς και όταν η πράξη δεν είναι αξιόποινη κατά το δίκαιο του κράτους των ΗΠΑ , το αν η προσβολή του εννόμου αγαθού (που τελικά όντως πραγματώθηκε στην Ελλάδα) υπήρξε ηθελημένη, εξαρτάται και από το δόλο του δράστη (Google) ως προς τον τόπο επέλευσης του αποτελέσματος (δηλ. ως προς την Ελλάδα).
Εξάλλου ακόμα και αν κατά το δίκαιο των ΗΠΑ η πράξη π.χ της Google δεν είναι αξιόποινη, γίνεται σαφές ότι τα αποτελέσματα των πράξεων της τα οποία προσβάλλουν την ελληνική έννομη τάξη δεν επέρχονται κατά τύχη στην Ελλάδα (κατά το δίκαιο της οποίας τιμωρούνται) , αφού η Google διατηρεί στην Ελλάδα στελεχωμένο γραφείο με νόμιμο εκπρόσωπο και επομένως συνάγεται ότι αυτή γνωρίζει τους νόμους του Ελληνικού Κράτους…
Εξάλλου η Google είναι γνώστης του προβλήματος που έχει ανακύψει σχετικά με τα ελληνικά μπλογκς. Μάλιστα συχνά προβαίνει και σε έλεγχο του περιεχομένου των ψευδωνύμως αυτών κατοχυρωμένων και φερόμενων ως έκνομων μπλόγκς. Ενίοτε δε , διακόπτει προσωρινά την πρόσβαση σε αυτά, πλην όμως αυτό το κάνει με κριτήρια αδιευκρίνιστα (που πάντως είναι άσχετα με τις ενέργειες της ελληνικής δικαιοσύνης). Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της 11ωρης διακοπής στην πρόσβαση του troktiko . Ακολούθησε η οργισμένη ανακοίνωση των διαχειριστών του μπλόγκ , με εμπλοκή μάλιστα του ονόματος του πρώην Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Δένδια … Αυτονόητο βεβαίως είναι, ότι εφόσον αυτές οι αιτιάσεις έχουν έστω και ψήγμα αληθείας , αποδεικνύουν ότι η Χώρα δεν κατετάγη τυχαία στον πίνακα κατάταξης του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ για την ανταγωνιστικότητα κάτω από την Μποτσουάνα, την Κολομβία και το Καζακστάν …
-- Μπορεί η Ελλ. Εισαγγελική Αρχή να ασκήσει ποινική δίωξη κατά πολίτη των ΗΠΑ που είναι κάτοικος ΗΠΑ, για έγκλημα που αυτός τέλεσε στις ΗΠΑ αλλά παρήγαγε τα αποτελέσματά του στην Ελλάδα ?
Για τα διεθνή διαδικτυακά εγκλήματα που έστω και ένα τμήμα της εγκληματικής συμπεριφοράς πραγματώθηκε στην Ελλάδα , είναι όχι απλώς επιτρεπτή αλλά επιβεβλημένη η άσκηση από την Ελληνική Εισαγγελική Αρχή ποινικής διώξεως κατά των αυτουργών και συμμετόχων του εγκλήματος. Τούτο δε, ανεξάρτητα από την ιθαγένεια του αυτουργού ή συμμετόχου , αρκεί τόπος τέλεσης της συμμετοχής να είναι και η Ελλάδα (τόπος συμμετοχής είναι και η Ελλάδα όταν το έγκλημα παράγει τα αποτελέσματά του στην Ελλάδα).
Η άσκηση της ποινικής δίωξης γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ελληνικού Ποινικού Δικαίου και εφόσον η δίωξη επεκτείνεται και κατά αλλοδαπού προσώπου που είναι κάτοικος της αλλοδαπής (π.χ ιθαγένειας ΗΠΑ και κάτοικος ΗΠΑ), εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν 2804/2000 με τον οποίο κυρώθηκε η Σύμβαση αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής σε ποινικές υποθέσεις μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής . Δες εδώ πως ο Εισαγγελέας ενός σοβαρού κράτους όπως είναι η Γερμανία, απείλησε να ασκήσει ποινική δίωξη κατά της αμερικανικής CompuServe που εδρεύει στο Οχάιο των ΗΠΑ επειδή η εταιρία καθιστούσε προσβασιμο (από τους serversτης) υλικό που παραβίαζε το γερμανικό νόμο…
Στην περίπτωση δε που στο έγκλημα συμμετέχει πρόσωπο ιθαγένειας ΗΠΑ που είναι κάτοικος ΗΠΑ ο οποίος μέσω Ιντερνετ διαπράττει στις ΗΠΑ κάποιο από τα σοβαρά πλημμελήματα ή κακουργήματα που παράγει τα αποτελέσματά του στην Ελλαδα , εφαρμόζονται οι διεθνείς συμβάσεις περί αμοιβαίας εκδόσεως εγκληματιών και στη συγκεκριμένη περίπτωση , η Συνθήκη περί αμοιβαίας εκδόσεως εγκληματιών μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ. Δες εδώ πως σε μια περίπτωση βρετανού χακερ εφαρμόστηκαν οι διεθνείς συμβάσεις περί αμοιβαίας εκδόσεως εγκληματιών και ο χακερ εκδόθηκε στις ΗΠΑ.
Αντι επιλογου: Θα μπορούσε η προηγούμενη κυβέρνηση να είχε περιλάβει (με νόμο) τη συκοφαντική δυσφήμιση σε αυτή εδώ τη λίστα , οπότε νομικά τουλάχιστον , δεν θα υπήρχε μεγάλο πρόβλημα... Και να πω και κάτι τελευταίο? Σιγά το πολιτικό κόστος που τελικά θα είχε…
Για σχόλια κλικ εδώ
Για το πλήρες άρθρο κλικ εδώ
