Το διακύβευμα :
Παραμονή στη ζώνη του ευρώ και συνακόλουθα στην ευρωπαϊκή οικογένεια με λήψη πραγματικά σκληρών μέτρων όπως χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο, βασικό μισθό στα 350 ευρώ, πώληση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας, καθολικό αφελληνισμό των ελληνικών τραπεζών, με προοπτική επιστροφής στην προ χρεοκοπίας ευημερία σε 15 έως 20 χρόνια και αναγκαίο αντιστάθμισμα για την κακουργηματική διαχείριση των δημοσιονομικών, τα συνεπή ισόβια στους πρωταίτιους της εθνικής καταστροφής
OR
Επιστροφή στη δραχμή, δίχως ευρωπαϊκό αύριο, σε εποχές μαύρες που είναι βαθιά χαραγμένες στη μνήμη των παλαιότερων. Εποχές που κυριαρχούσαν τα συνθήματα της ευρω-απομόνωσης. Τα συνθήματα του «έξω». Από το ΝΑΤΟ και από την ΕΟΚ που κατά την επικρατούσα τότε άποψη, επρόκειτο για το ίδιο συνδικάτο… Σλόγκαν όπως εκείνο το αλήστου μνήμης «ο επιμένων ελληνικά» μιας άλλης, ξεχασμένης όπως νομίζαμε δεκαετίας… Της δεκαετίας της «εξωστρέφειας», όταν η εξωτερική πολιτική της χώρας ασκούταν βάσει του δόγματος της ελληνοαραβικής φιλίας… Εποχές που η Ακαδημία Αθηνών αναγνώρισε την πανεπιστημιακή αξία της αμόρφωτης Ελένα Τσαουσέσκου οπότε και την ανακήρυξε "επίτιμη διδάκτωρ"…
