«Η απάντηση στην κατακραυγή των πολιτών "πώς φάγατε τα λεφτά;", είναι "σας διορίσαμε όλα αυτά τα χρόνια στο Δημόσιο. Τα φάγαμε όλοι μαζί, σε μία πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος"» υπογράμμισε ο Θεόδωρος Πάγκαλος, μιλώντας στη βουλή, κατά την ενημέρωση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής Επιτροπής, εν όψει της κατάθεσης του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών για τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις οργανισμών και υπηρεσιών του Δημοσίου (Πρώτο Θέμα).
Μεταξύ των αποδεικτικών μέσων που αναφέρονται στο άρθρο 339 ΚΠολΔ περιλαμβάνεται και η ομολογία του διαδίκου, η οποία αν μεν είναι δικαστική αποτελεί πλήρη απόδειξη κατά του ομολογήσαντος (άρθρο 352 παρ. 1 ΚΠολΔ) και αν είναι εξώδικη εκτιμάται ελευθέρως από το Δικαστήριο (άρθρο 352 παρ. 2 ΚΠολΔ). Ομολογία δε είναι η παραδοχή πραγματικού γεγονότος επιβλαβούς για τον διάδικο που ομολογεί και ωφελίμου για τον αντίδικό του. Αντικείμενο δε αυτής μπορεί να είναι μόνο όσα πραγματικά γεγονότα έχουν ανάγκη αποδείξεως και κατά συνέπεια για όσα πραγματικά περιστατικά ομολογούνται δεν διατάσσεται απόδειξη ούτε χωρεί ανταπόδειξη. Η ομολογία διαδίκου ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, ισχύει ως δικαστική ομολογία και στο Εφετείο, και αποτελεί πλήρη απόδειξη κατά του ομολογήσαντος, για να ληφθεί δε υπόψη αρκεί να την επικαλεσθεί ο αντίδικος (βλ. ΑΠ 1301/1998 αδημ., ΑΠ 18/1994 ΕλλΔνη 1995,370, ΑΠ 581/1992 ΕλλΔνη 1993,481, ΑΠ 1383/1992 ΕλλΔνη 1994,1349).
Η ορθή βεβαίως απάντηση στην ερώτηση «πως φάγατε τα λεφτά?» δεν είναι «η συλλογικοτητα της ευθύνης» όπως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της μπανανίας προσπαθεί να υποστηρίξει, αλλά αυτή που αναλύω εδώ. Και αυτή που ο Αλ. Παπαδόπουλος δίνει με την προφητική ομιλία του την 11/2/2009.
