Χιλιάδες
υποθέσεις δανειοληπτών σε ελβετικό Φράγκο έχουν “παγώσει” στα Πρωτοδικεία όλης
της χώρας, με δικαστικές αποφάσεις οι οποίες μη νόμιμα αναστέλλουν την έκδοση
οριστικής απόφασης, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση από την Πλήρη Ολομέλεια
του Αρείου Πάγου… Οι αποφάσεις αυτές είναι πρόδηλα εσφαλμένες. Για τους λόγους
αυτούς δημοσιεύω σήμερα αίτηση ανάκλησης μη οριστικής απόφασης του Πολυμελούς
Πρωτοδικείου για δάνεια σε CHF.
«Επειδή,
ως προς το κρίσιμο νομικό ζήτημα η απόφαση της Τακτικής Ολομέλειας του Αρείου
Πάγου στην οποία παραπέμφθηκε με την 884/2018 απόφαση του Α1 Πολιτικού Τμήματος
του Αρείου Πάγου υπόθεση αγωγής από Σύμβαση Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα
Ελβετικού Φράγκου, η οποία είναι ξ έ ν η προς εμάς, δ ε ν πρόκειται να είναι δ
ε σ μ ε υ τ ι κ ή και για τη δική μας εκκρεμή υπόθεση, αφού κατά το άρθρ. 580 §
4 ΚΠολΔ οι αποφάσεις της Ολομέλειας και των Τμημάτων του Αρείου Πάγου δεσμεύουν
ως προς το νομικά ζητήματα που έλυσαν μ ό ν ο τα δικαστήρια που ασχολούνται με
την ί δ ι α υπόθεση» (ΑΠ 11/2011 ΟΛΟΜ). Συνεπώς, η εκκρεμότητα ενώπιον του
Αρείου Πάγου νομικού ζητήματος για το οποίο πρόκειται να αποφανθεί η Τακτική
Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, στην οποία παραπέμφθηκε με την 884/2018 απόφαση του
Α1 Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου υπόθεση αγωγής από Σύμβαση Στεγαστικού
Δανείου σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου, η οποία είναι ξ έ ν η προς εμάς, δ ε ν
μπορεί να δικαιολογήσει, κατά το αρθρ 249 Κ.Πολ.Δ,, αναβολή της δικής μας
εκκρεμούς δίκης στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών για την ως άνω παρεμφερή
υπόθεση, από μόνο το λόγο ότι γεννιέται σ' αυτή το ίδιο νομικό ζήτημα, εάν
δηλαδή ο επίδικος γενικός όρος των συμβάσεων εντάσσεται στους δηλωτικούς όρους
τους, κατά την έννοια του άρθρου 1 παρ. 2 της Οδηγίας 93/13/ΕΟΚ, κι επομένως
εκφεύγει του ελέγχου καταχρηστικότητας, καθόσον αποκρούεται από την άνω διάταξη
και προσθέτως για το λόγο ότι η αναβολή στην περίπτωση αυτή θα ισοδυναμούσε με
α π ε μ π ό λ η σ η από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών της ίδιας του
δικαιοδοσίας, v' αποφαίνεται α υ τ ό ν ο μ α για τα ανακύπτοντα νομικά ζητήματα
στην κρινόμενη απ' αυτό υπόθεσή μας (πρβλ. ΕΑ 5598/80 Δνη 21/515, βλ. και
Βαθρακοκοίλης 249 Κ.Πολ.Δ.).»
«Επειδή
το διατακτικό της μη οριστικής απόφασης υπ’ αρίθμ. .../2018 του Πολυμελούς
Πρωτοδικείου Αθηνών που αναστέλλει την έκδοση οριστικής απόφασης μέχρι να
εκδοθεί οριστική απόφαση από την Πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, αντίκεινται
στο άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προστασία των δικαιωμάτων του
ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών που διασφαλίζει για όλα τα πρόσωπα το
δικαίωμα δικαστικής προστασίας, καθώς με την εν λόγω απόφαση η προσφυγή μας
(αγωγή από Σύμβαση Στεγαστικού Δανείου σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου) κατέστη
α π ρ ό σ φ ο ρ η προσφυγή, ενώ η παραβίαση έχει διαπραχθεί από την δικαστική
εξουσία που ενεργεί υπό την επίσημη κρατική ιδιότητά της, καθότι μη νόμιμα η
αρμόδια δικαστική αρχή δεν αποφάνθηκε σχετικά με τα δικαιώματα ημών των
προσφευγόντων, άρα αποκλείστηκε η δυνατότητα δικαστικής προσφυγής μας, με
αποτέλεσμα να προσβληθεί το δικαίωμα ε λ ε ύ θ ε ρ η ς και α ν ε μ π ό δ ι σ τ
η ς πρόσβασής μας στο δικαστήριο καθώς και το δικαίωμα να τύχουμε σχετικά με
την υπόθεσή μας α κ ρ ό α σ η ς , δικαίωμα το οποίο προστατεύεται απόλυτα και
από το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος, κατά το οποίο "καθένας έχει
δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια και μπορεί να
αναπτύξει σ' αυτά τις απόψεις του για τα δικαιώματα ή συμφέροντά του, όπως ο
νόμος ορίζει".»
Κατέβασε
την Αίτηση ανάκλησης μη οριστικής απόφασης Πολυμελούς Πρωτοδικείου για
Συμβάσεις Στεγαστικών Δανείων σε Συνάλλαγμα Ελβετικού Φράγκου, εδώ
