Η
Νομική Επιστήμη, που είναι η Μητέρα όλων των επιστημών (αφού τα πάντα είναι
νομικά), προσδίδει στην ανθρώπινη νοημοσύνη περισσότερο από κάθε άλλη επιστήμη,
την επίκτητη ικανότητα ορθολογικού τρόπου σκέψης, στο ανώτατο δυνατό επίπεδο.
Οι καλοί γνώστες των νομικών, που διακρίνονται για τη θαυμαστή ορθοκρισία και
οξύνοιά τους, καθώς και για την πολυμάθειά τους, είναι αυτοί που περισσότερο
από κάθε άλλον, διακατέχονται από το Πνεύμα
της Συλλογικής Ανθρώπινης Σοφίας… Της Σοφίας του ανθρώπινου είδους που αποτυπώνεται
στα νομικά κείμενα που ρυθμίζουν τις ανθρώπινες σχέσεις από την εποχή που οι
άνθρωποι εγκατέλειψαν τις σπηλιές έως τις μέρες μας. Η ανθρώπινη ορθοκρισία και
η ανθρώπινη Σοφία, είναι –στην υπέρτατη έκφανσή τους- άρρηκτα συνδεδεμένες με
τη βαθιά γνώση της Νομικής Επιστήμης. Κανείς "σοφός" δεν είναι
πράγματι σοφός αν δεν είναι σε θέση να αξιολογήσει τις ανθρώπινες σχέσεις, τα
ανθρώπινα πάθη και μίση, με όρους καθαρά νομικούς.
Από
την άλλη, η συστηματική ενασχόλησή μου κατά τα φοιτητικά μου χρόνια με συστήματα
ασφάλειας ηλεκτρονικών υπολογιστών σε επίπεδο καθαρά ερασιτεχνικό, και ιδίως η
τεράστια πρόκληση της επινόησης μεθόδων παράκαμψης της ασφάλειας των
υπολογιστών που χρησιμοποιούσα, με οδήγησε στο συμπέρασμα, ότι η συστηματική
επίδοση στην επινόηση παρόμοιων τεχνικών και μεθόδων, προσδίδει στην ανθρώπινη
νοημοσύνη έναν ανορθόδοξο και εξαιρετικά πολύπλοκο τρόπο σκέψης, που αποτελεί
για κάθε επιστημονικό τομέα την πεμπτουσία της επινοητικότητας και της
επίκτητης ευφυΐας. Θεωρώ από αυτά, ότι η εισαγωγή στις πανεπιστημιακές σχολές
μαθημάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια των ηλεκτρονικών υπολογιστών, ή ακόμα
καλύτερα μεθόδων «εκπαίδευσης» επινόησης ανορθόδοξων τακτικών παράκαμψης της
ασφάλειάς τους, θα είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική βελτίωση της επινοητικής
ικανότητας των σπουδαστών πάνω στο γνωστικό τους αντικείμενο, ανεξάρτητα από το
επιστημονικό πεδίο της κάθε σχόλης.
Διακονώντας
τα τελευταία χρόνια από την θέση του συλλειτουργού της Δικαιοσύνης την Θέμιδα,
αντιλήφθηκα ότι η επιθετική προσέγγιση ενός πολύπλοκου νομικού ζητήματος (ιδίως
όταν δεν υπάρχει νομολογιακό κεκτημένο), αποτελεί από την άποψη της
απαιτούμενης ορθοκρισίας, οξύνοιας και πολύπλευρης διανοητικής προσέγγισης,
έργο ανάλογο, με την διανοητική προσέγγιση και τις πολύπλοκες απορρέουσες από
αυτή μεθόδους και τεχνικές, που στοχεύουν στον εντοπισμό και εκμετάλλευση των
κενών ασφαλείας που παρουσιάζουν τα συστήματα των ηλεκτρονικών υπολογιστών… Ή
ανάποδα, στα χρόνια των Μνημονίων, την επαρκή αμυντική προάσπιση της ασφάλειας του συστήματος από
έξωθεν «νομικές επιθέσεις»…
Η
απαιτούμενη ορθοκρισία και η πολύπλευρη διανοητική προσέγγιση στην έρευνα για
τον εντοπισμό του «νομικού κενού ασφαλείας», που θα οδηγούσε στο «σπάσιμο» της νομιμότητας του ληστρικού –για παράδειγμα- κουρέματος των καταθέσεων στην Κύπρο (που «έτρεξε» σε έκδοση beta και συνεπώς δεν θα μπορούσε πάρα να έχει σοβαρά «νομικά κενά ασφαλείας»), ένοιωσα
ότι ήταν διανοητικό εγχείρημα ανάλογης δυσκολίας, με τις πολύπλοκες μεθόδους
και τεχνικές που στόχευαν στον εντοπισμό και την εκμετάλλευση των κενών
ασφαλείας των windows 95 της εποχής των φοιτητικών μου χρόνων… Ο εντοπισμός δε
στη συγκεκριμένη υπόθεση, της ορθάνοικτης «κερκόπορτας» της νομικής έννοιας «μη
κάτοικος Κύπρου», μου έδωσε την ικανοποίηση της νομικής ευπάθειας του συστήματος,
τα κενά του οποίου δεν μπορεί να «κλείσουν», πάρα μονάχα «κατόπιν εορτής» και
μόνο μετά την ανάδειξή τους δημόσια… Πήρα επίσης την ικανοποίηση των
αναπόφευκτων συνεπειών για τον διαχειριστή του συστήματος, από την έκθεση της
νομικής του πλατφόρμας στους κινδύνους που συνεπάγεται το σοβαρό αυτό «νομικό
κενό ασφαλείας»…
