Τράπεζες: Αγωγή και ασφαλιστικά μέτρα για τα δάνεια σε Ελβετικό φράγκο

Σε συνέχεια αυτής της δημοσίευσης ετοίμασα την αγωγή για τα δάνεια στεγαστικής πίστης συνδεμένα με την ισοτιμία EURO/Ελβετικού φράγκου (σύνολο σελίδων 275, ώρες εργασίας 190). Δεδομένου ότι δεν υπάρχει νομολογιακό προηγούμενο, η αγωγή έπρεπε να γραφτεί από λευκό χαρτί.

 

Τα στοιχεία του δανείου έχουν ως εξής:

Κατά την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης (07/08/2007) η ισοτιμία EURO/CHF ήταν 1,64420. 

Κατά την ημερομηνία εκταμίευσης του δανείου (05/09/2007) η ισοτιμία EURO/CHF ήταν 1,64820.

Κατά το χρόνο σύνταξης της αγωγής (21/02/2012) η ισοτιμία EURO/CHF ανέρχεται  σε 1,20693.

ΔΙΑΦΟΡΑ ΙΣΟΤΙΜΙΑΣ: 0,43727 από τη σύναψη της σύμβασης έως σήμερα και 0,44127 από την εκταμίευση έως σήμερα.

Ποσό εκταμίευσης σε CHF:  322.395,73

Ποσό εκταμίευσης EURO: 194.460,30

Ποσό που έχει καταβληθεί μέχρι σήμερα σε EURO: 78.663,66 αναλυόμενου σε κεφάλαιο 50.683,38 και τόκους  27.980,28

Ποσό που έχει καταβληθεί μέχρι σήμερα σε CHF:  108.233,04   αναλυόμενου σε κεφάλαιο 63.583,54 τόκους 44.649,49

Οφειλή σήμερα σε CHF:  258.814,51

Οφειλή σήμερα σε EURO:   212.928,40

Προκύπτει από τα ανωτέρω ότι τον Ιούλιο του 2007 οι ενάγοντες δανειστήκαν 194.460,30 EURO καταβάλλοντας έως σήμερα 78.663,66 EURO. Σήμερα οφείλουν EURO 212.928,40 δηλαδή 18.468,1 EURO παραπάνω από αυτά που δανείστηκαν!!!

Με το πρώτο από τα συνολικά δεκαέξι αίτημα της αγωγής, ζητείται να αναγνωριστεί αναδρομικά από την υπογραφή της σύμβασης άλλως από την εκταμίευση του δανείου, το δάνειο να αποπληρωθεί με την ισοτιμία EURO/CHF 1,64420 που ίσχυε κατά το χρόνο υπογραφής της σύμβασης (07/08/2007) άλλως την ισοτιμία EURO/CHF 1,64820 που ίσχυε κατά την εκταμίευση του δανείου (05/09/2007), η οποία να καθοριστεί αμετάβλητη (σταθερή) έως την πάροδο της συνολικής διάρκειας του δανείου, δεδομένου ότι η απαίτηση της εναγόμενης για τα οφειλόμενα σε ελβετικά φράγκα ποσά των δανείων με χρέωση του αντίστοιχου λογαριασμού με το ισότιμό τους σε ευρώ εφαρμόζοντας για την μετατροπή των Ελβετικών φράγκων (CHF) σε ευρώ (EURO) την τιμή πώλησης Ελβετικών φράγκων που ισχύει την ημερομηνία καταβολής της εκάστου οφειλής σύμφωνα με το ημερήσιο δελτίο της συναλλάγματος της εναγόμενης τράπεζας είναι παράνομη και καταχρηστική, δεδομένου ότι  υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο οικονομικός και κοινωνικός σκοπός του δικαιώματος και  επιφέρει στους ενάγοντες υπέρμετρη οικονομική επιβάρυνση, λόγω της μη εκπλήρωσης της παροχής.

Νομική βάση της αγωγής είναι η απάτη (αστική). Βασικός ισχυρισμός των εναγόντων είναι ότι παρασυρθήκαν με απάτη σε δήλωση βούλησης σύναψης του επίδικου δανείου με περισσότερες της μίας από πρόθεση συμπεριφοράς της εναγόμενης τράπεζας, που παρήγαγε, ενίσχυσε και διατήρησε σε αυτούς (αντισυμβαλλόμενους) εσφαλμένη αντίληψη και  εντύπωση, με σκοπό να προκαλέσει την απόφαση τους να συνάψουν  δάνειο σε CHF.

Κρίσιμα εδώ ζητήματα: α) έπρεπε να αποδειχθεί η ύπαρξη πλάνης, δηλ ότι υπογράφοντας οι δανειολήπτες τη σύμβαση δανείου με την εσφαλμένη αντίληψη ότι έχει ορισμένο περιεχόμενο, υπολαμβάναν εσφαλμένα ότι η σύνδεση του  δανείου με την ισοτιμία EURO/CHF τους παρείχε ΜΕΓΑΛΗ ασφάλεια, πράγμα που νομικά ήταν δύσκολο αφού οι δανειολήπτες  γνώριζαν από την αρχή ότι τα δάνεια αυτά συνδέονται με την ισοτιμία EURO/CHF η οποία καθορίζεται στην αγορά συναλλάγματος ελεύθερα και δίχως όριο διακύμανσης, β) να καταδειχτεί πειστικά η πρόθεση της τράπεζας να προκαλέσει την απόφαση των δανειοληπτών να συνάψουν  δάνειο σε CHF γ) να αποδειχθεί το κέρδος της τράπεζας κατά το χρόνο σύναψης της σύμβασης και το κέρδος το οποίο ενδεχομένως πρόσβλεπε να αποκομίσει στο μέλλον δ) να καταδειχτούν οι σαφείς ενδείξεις που η τράπεζα την περίοδο 2006-2008 είχε για το υψηλό ρίσκο της επένδυσης σε CHF ε) να προσβληθεί νομικά το κύρος του όρου σύμφωνα με τον οποίο «ο οφειλέτης και εγγυητής δηλώνουν ότι έχουν ενημερωθεί επαρκώς από την Τράπεζα και κατανοούν πλήρως την φύση της παρούσας, τις συμβατικές υποχρεώσεις τους και την έκταση των κινδύνων που αναλαμβάνουν» στ) να δοθεί πειστική απάντηση στο ερώτημα «γιατί να καταλογιστεί στην τράπεζα ότι παρέσυρε τους καταναλωτές με απάτη να δανειστούν σε CHF, όταν το ίδιο ή αντίστοιχο κέρδος μπορούσε να αποκομίσει συνάπτοντας παραδοσιακές συμβάσεις δανείων σε EURO?», ζ) να δοθεί πειστική απάντηση στο ερώτημα «γιατί να αποσιωπήσει η τράπεζα τη διαχείριση Συναλλαγματικού Κινδύνου με Ασφάλιση και Αντιστάθμιση?», η) να δοθεί πειστική απάντηση στο ερώτημα «γιατί ΔΕΝ έδιναν δάνεια σε CHF κάποιες τράπεζες?».

Για να στοιχειοθετηθούν τα παραπάνω Google-σα  δεκάδες ώρες…

Για την ελάφρυνση της δόσης θα γίνουν ασφαλιστικά μέτρα για τη ρύθμιση της κατάστασης, με αίτημα να διατάξει το Δικαστήριο προσωρινά ως ασφαλιστικό μέτρο, ΟΙ ΔΟΣΕΙΣ να καταβάλλονται από τους ενάγοντες στο νόμισμα που έχει χορηγηθεί το δάνειο ήτοι σε ελβετικά φράγκα (CHF), με την ισοτιμία EURO/CHF 1,64420 που ίσχυε κατά το χρόνο υπογραφής της σύμβασης (07/08/2007) άλλως την ισοτιμία EURO/CHF 1,64820 που ίσχυε κατά την εκταμίευση των δανείων (05/09/2007), η οποία (ισοτιμία) να καθοριστεί αμετάβλητη (σταθερή) μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί της αγωγής .

Παρατίθεται τέλος στην αγωγή, ανώνυμη καταγγελία που δημοσιεύτηκε στις 18/02/2012 στο διαδίκτυο, σύμφωνα με την οποία η εναγόμενη τράπεζα πιθανόν να είχε προβεί κατά το χρόνο εκταμίευσης του επίδικου δανείου σε ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΜΕ ΠΙΣΤΩΤΙΚΑ ΠΑΡΑΓΩΓΑ ή ΑΣΦΑΛΙΣΗ για το ποσό των 322.395,73 CHF που δανείστηκε από τη διατραπεζική και στη συνέχεια δάνεισε στους ενάγοντες, με αποτέλεσμα να καρπώνεται τη διαφορά μεταξύ της ισοτιμίας που οι ενάγοντες υποχρεώνονται να αποπληρώνουν το επίδικο δάνειο και της ισοτιμίας που η τράπεζα πιθανόν «κλείδωσε» με πιστωτικά παράγωγα ή ασφάλιση κατά το χρόνο εκταμίευσης του δανείου. Την καταγγελία κάνει πρόσωπο που έχει -κατά δήλωσή του- την ιδιότητα του δικηγόρου, με εσωτερική έγκυρη όπως αναφέρει πληροφόρηση από επενδυτικό σύμβουλο. Η καταγγελία δημοσιεύεται σε πριντ σκριν εδώ και σε λινκ εδώ.  

Αυτονόητο βεβαίως είναι, ότι ούτε οι ενάγοντες ούτε εγώ είχαμε τη δυνατότητα να αξιολογήσουμε το βάσιμο της παραπάνω σοβαρής κατηγορίας. Έτσι, με το υπ’ αρθμ. 9 αίτημα της αγωγής ζητείται να υποχρεωθεί η εναγόμενη τράπεζα, να επιδείξει στους ενάγοντες ως έχοντες άμεσο έννομο συμφέρον να πληροφορηθούν το περιεχόμενο ενός ή περισσοτέρων εγγράφων που βρίσκονται στην κατοχή της τράπεζας και ειδικότερα οποιουδήποτε εγγράφου ή και αντιγράφων τους που αφορούν στη ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΜΕ ΠΙΣΤΩΤΙΚΑ ΠΑΡΑΓΩΓΑ ή ΑΣΦΑΛΙΣΗ για το ποσό των 322.395,73 CHF που η εναγόμενη δανείστηκε στη διατραπεζική και στη συνέχεια δάνεισε σε αυτούς  κατά το χρόνο εκταμίευσης των επίδικων δανείων, όπως ενδεικτικά και όχι περιοριστικά τυχόν εγγράφων που αποδεικνύουν αγορά επενδυτικού προϊόντος ή μέθοδο προστασίας τύπου HEDGE, ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΟΣ (Cross-currencv Swaps), ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑ (FX Calls, Puts), CURRENCY COLLARS, ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΚΑ ΣYMBOAAIA [(FORWARDS) - Outright Forward, Better Than Forward, Leveraged Better Than Forward, Reverse Trigger Forward, Resurrecting Fade-in Forward, Reset Forward, Flexible Forward και Participating Forward], είτε συνδυασμό αυτών, δεδομένου ότι τα ανωτέρω έγγραφα, εφόσον υπάρχουν, πιστοποιούν την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ της εναγόμενης έναντι του συναλλαγματικού κινδύνου και κατ επέκταση σχετίζονται με  την έννομη σχέση της παράνομης κατάρτισης της επίδικης σύμβασης (ΔΙΧΩΣ προστασία των εναγόντων έναντι του συναλλαγματικού κινδύνου), γεγονός που θα αποδείκνυε αχρεώστητη καταβολή και μάλιστα με κέρδος της εναγόμενης, που αφορά αυτούς και σε κάθε περίπτωση σχετίζεται με  την επίδικη έννομη σχέση. Επίσης έγγραφα ή και αντίγραφά τους που αφορούν σε προστασία από τον κίνδυνο διακύμανσης των επιτοκίων χρησιμοποιώντας κατάλληλα χρηματοοικονομικά προϊόντα (Inter Rate Swap, Futures, dual currency κ.λ.π.).