Κοινοποιήθηκε αυτή η εξώδικη δήλωση με πρόσκληση που απευθύνθηκε προς το TT, με την οποία ο δανειολήπτης συνομολόγησε ότι οφείλει, αρνήθηκε όμως το ύψος της οφειλής καλώντας το TT α) να επανακαθοριστεί από κοινού η νόμιμη οφειλή αφού αφαιρεθούν τα αχρεωστήτως καταβληθέντα δυνάμει των άκυρων όρων της σύμβασης και β) να μην αιτηθεί την έκδοση διαταγής πληρωμής, διότι η απαίτηση είναι μη εκκαθαρισμένη. Περεταίρω, διατυπώθηκε ο ισχυρισμός ότι πρόκειται για απαίτηση μη νόμιμη και επομένως ότι η υπόθεση είναι προφανώς άδικη.
Σε απάντηση των ανωτέρω, το TT απέστειλε απαντητική επιστολή με την οποία δηλώνει μεταξύ άλλων, ότι θα προβεί «προς διευκόλυνσή σας και παρά το γεγονός ότι δεν έχουμε καμία υποχρέωση»(!) , σε μείωση του επιτοκίου της κάρτας στο 10% ( δες εδώ ).
Περεταίρω το ΤΤ επικαλείται την πρόσφατη 652/2010 απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία έκρινε ως προς το ανώτατο επιτρεπτό όριο των τραπεζικών επιτοκίων αντίθετα από την ΙΣΤΟΡΙΚΗ 1219/2001 απόφαση του Αρείου Πάγου (θέμα που θα σχολιάσω σε επόμενο ποστ).
Και λέω εγώ τώρα:
Γιατί προς διευκόλυνση όλων των δανειοληπτών και παρά το γεγονός ότι το ΤΤ δεν έχει καμία υποχρέωση, δεν μειώνει το επιτόκιο σε όλες τις κάρτες? Χρειάζεται εξώδικο για να το κάνει? Ή μήπως στη συγκεκριμένη περίπτωση φοβάται τη δίκη της ανακοπής οπότε και θα κριθεί το κύρος των ΓΟΣ της ενλογω σύμβασης? Μήπως δηλ φοβάται ότι επιτόκια της τάξης των 17-19% θα κριθούν από το δικαστήριο ως ληστρικά (σύμφωνα πάντοτε με την ιστορική 1219/2001 ΑΠ) και τρέχει για αυτό να προλάβει την ακύρωση του συνόλου της σύμβασης? Σύμφωνα με το άρθρο 181 ΑΚ, ακυρότητα μέρους επιφέρει την ακυρότητα ολόκληρης της σύμβασης αν συνάγεται ότι δεν θα είχε επιχειρηθεί χωρίς το άκυρο μέρος (άρθρο που βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στις προδιατυπωμένες συμβάσεις των τραπεζών)… Κάπως έτσι εξηγείται και η επίκληση της «πρόσφατης» (sic) νομολογίας του ΑΠ με παραπομπή στην ατυχή 652/2010…
Φαίνεται λοιπόν ότι δεν λυπηθήκαν το δανειολήπτη, ούτε ότι το έκαναν προς εξυπηρέτησή του… Φαίνεται ότι το κάνουν για να φτιάξουν γραμμή άμυνας ενόψει της δίκης της ανακοπής…
