alampasis@gmail.com

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Οι γελοιότητες για δήθεν τροποποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών



--> Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών,  ή  πιο ορθά ο νόμος περί ατιμωρησίας του πολιτικού εγκλήματος:

Πρόκειται για ένα πλέγμα θεσμικής νομιμοποίησης του πολιτικού εγκλήματος άλλως ατιμωρησίας πρωθυπουργών, υπουργών και βουλευτών, με ένα ισχυρό νομικό πλαίσιο (Ν. 3126/2003)  στο οποίο περιλαμβάνονται και συνταγματικές διατάξεις (αρθρ. 85 και 86) , που τους εξασφαλίζει προνομιακή -σε σχέση με τους απλούς πολίτες- μεταχείριση.    
Και αυτό  γιατί το νομοθετικό  αυτό έκτρωμα , εισάγει όχι απλώς  ευνοϊκή, αλλά σκανδαλώδη  μεταχείριση υπέρ των πολιτικών προσώπων, εις βάρος των πολιτών που κατηγορούνται για τις ίδιες εγκληματικές πράξεις, λόγω της προκλητικά βραχείας  παραγραφής τους (2-6 χρόνια) έναντι της εικοσαετούς (20) που ισχύει για όλους εμάς. Δηλαδή το ίδιο το Σύνταγμα αντί να προνοεί με  αυστηρότερες προβλέψεις για υπουργούς και πρωθυπουργούς σε σχέση με τους κοινούς θνητούς, κατοχυρώνει  και διασφαλίζει  τα ιδιαίτερα προνόμια των πολιτικών προσώπων  όσων αφορά  την παραγραφή  και  τον τρόπο και τις προϋποθέσεις άσκησης της ποινικής σε βάρος τους διώξεως.

Κατοχυρώνει  δηλαδή  το προνόμιο  της  αποκλειστικής αρμοδιότητας της Βουλής να ασκεί την ποινική δίωξη κατά υπουργών και υφυπουργών. Με άλλα λόγια φρόντισαν να ξεδοντιάσουν  τη δικαιοσύνη , έτσι ώστε αν από εισαγγελική π.χ έρευνα   προκύψουν στοιχεία σε βάρος υπουργού, να απαγορεύεται στον εισαγγελέα να του ασκήσει ποινική  δίωξη. Αντί αυτού ο εισαγγελέας   υποχρεούται  να  διαβιβάσει «αμελλητί»  τα στοιχεία  στη Βουλή, (δηλαδή στους συναδέλφους του υπουργού!!!) οι οποίοι είναι  αποκλειστικά  αρμόδιοι να αποφασίσουν αν ο υπουργός  θα δικαστεί!!!  Το δεύτερο μεγάλο προνόμιο που κατοχυρώνει το Σύνταγμα είναι  η  εξαιρετικά σύντομη παραγραφή των πολιτικών  εγκλημάτων, η οποία επέρχεται μετά «το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει από την τέλεση του αδικήματος», πρακτικά δηλαδή  μετά από 2- 6 έτη.

Όλα αυτό το πράμα κατασκευάστηκε από το συστεμ της κομματοκρατίας, στην περίοδο της απόλυτης παντοδυναμίας του. Στην τελευταία  αναθεώρηση του Συντάγματος (περίοδος 2007-2008),  ουδείς, κανένα κόμμα και κανένας πολιτικός, δεν πρότεινε να τροποποιηθεί το άρθρο που επιτρέπει στο πολιτικό έγκλημα να δρα ατιμώρητα (άρθρ. 86).   Όταν κυρίαρχος του παιχνιδιού ήτανε  ο σεμνός + ταπεινός  στον οποίο και ανήκε και η σχετική αρμοδιότητα να κλείσει τη βουλή, τράβηξε μες στ άγρια μεσάνυχτα  μια θυροκόλληση του προεδρικού διατάγματος που  κήρυττε  τη λήξη των εργασιών της συνόδου της ολομέλειας της βουλής και πλέον όσες υποθέσεις αφορούσαν σε ενδεχόμενη ποινική εμπλοκή υπουργών της πρώτης κυβερνητικής θητείας της ΝΔ παραγράφηκαν

Περισσότερες από 800 φορές στην τελευταία 28ετία έχουν ζητήσει οι εισαγγελικές αρχές την άδεια της βουλής προκειμένου να ασκήσουν δίωξη κατά ενός βουλευτή για σοβαρά, πολύ σοβαρά και «λιγότερο σημαντικά» αδικήματα (για τα οποία ωστόσο ένας απλός πολίτης μπορεί να σύρεται επί χρόνια στα δικαστήρια). Η βουλή έδωσε την άδειά της μόλις πέντε φορές...